กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 778

หลินซินเหยียนปลดกระดุมเสื้อผ้า พลางพูดว่า " คุณเอาเสื้อผ้าฉันมาสิ "

จงจิ่งห้าวเงยหน้าขึ้นมองเธอ นอกจากชุดผู้ป่วยแล้วข้างในก็ไม่ได้ใส่อะไรเลย หลังจากที่ปลดกระดุมเสื้อออกแล้วก็เผยให้เห็นผิวที่ดูเนียนขาวราวกับก็เนย

พอรู้ว่าเขากำลังมองตัวเองอยู่ หลินซินเหยียนก็รีบปิดหน้าอกตัวเอง " คุณมองอะไรอ่ะ? "

จงจิ่งห้าวกลับทำทีนิ่งเฉย " คุณไง "

หลินซินเหยียนหลุบตาลงแล้วบ่นอุบอิบว่าน่าเกลียด จงจิ่งห้าวฟังไม่ชัดก็ถามเธอ " คุณพูดอะไรนะ? "

" ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย " หลินซินเหยียนพูดเร่งเขา " คุณรีบไปหยิบเสื้อผ้ามาสิ "

จงจิ่งห้าวจึงเดินไปหยิบเสื้อผ้ามา

หลินซินเหยียนให้เขาวางเสื้อผ้าลงบนเตียง " คุณออกไปก่อน ฉันจะเช็ดตัวเอง "

จงจิ่งห้าวทำเป็นไม่สนใจในสิ่งที่เธอพูด ก่อนจะเอาผ้าขนหนูที่จุ่มน้ำบิดจนเกือบแห้งโดยไม่หืออือ แล้วพูดขึ้นมาว่า " ถ้าคุณไม่ถอด ผมจะช่วยคุณถอดเอง "

จริงๆ แล้วหลินซินเหยียนได้ปลดกระดุมเสื้อออกทั้งหมดแล้ว แต่แค่ไม่ได้ถอดมันออกต่อหน้าจงจิ่งห้าวก็เท่านั้นเอง เธอไม่ได้อาย แต่แค่ไม่อยากให้เขาเห็นสภาพของตัวเองในตอนนี้

" คุณไม่รังเกียจที่ตัวฉันเหม็นเหรอ? " หลินซินเหยียนเงยหน้าขึ้น ดูเหมือนผมดำนั้นจะยุ่งเหยิงเล็กน้อย จงจิ่งห้าวจึงยกมือขึ้นเอาผมทัดไว้ข้างหูของเธอ " ในสายตาของผม คุณหอมตลอดแหละ "

หลินซินเหยียนพูด " คนโกหก "

เป็นเพราะเธอคัดเต้ามาก ทำให้น้ำนมไหลออกมา บนเสื้อผ้าก็เต็มไปด้วยกินนม มันจะหอมได้ยังไง?

จงจิ่งห้าวโน้มตัวเข้าหาเธอ " ถ้าคนยังยืดยาดอยู่ เดี๋ยวก็มีคนกลับมาพอดี " พูดจบเขาก็ยกมือขึ้นถอดเสื้อผ้าของเธอ หลินซินเหยียนจึงเบือนหน้าหนีไม่มองเขา

จงจิ่งห้าวก้มหน้าลงแล้วกระซิบข้างหูเธอ ด้วยเสียงต่ำ " บนตัวคนมีแต่เป็นนม หอมจะตาย "

หลินซินเหยียน " ...... "

เธอผลักเขาออก " น่าเกลียด "

จงจิ่งห้าวยิ้มอ่อนๆ จากนั้นก็หยิบผ้าขนหนูหมาดๆ ที่มีน้ำอยู่นิดหน่อยขึ้นมาเช็กร่างกายของเธอ

เป็นเพราะน้ำนมมาก หน้าอกของเธอในเต่งขึ้นมาเป็นพิเศษ ดูราวกับภูเขาน้อยๆ สองลูก จงจิ่งห้าวระวังมือมาก พอไม่ระวังแล้วเผลอไปกระทบเข้าเธอก็ร้องซี๊ด ตกลงเธอไม่สามารถโดนได้ แม้จะสัมผัสเบาๆ ก็ทำให้รู้สึกเจ็บได้ทั้งนั้น

จงจิ่งห้าวเก็บมือ ไม่กล้าโดนตัวเธอ

หลินซินเหยียนจับผ้าขนหนูในมือเขา " เดี๋ยวฉันทำเอง "

จงจิ่งห้าวพูด " เดี๋ยวผมเบามือหน่อยก็ได้ เพราะว่าคุณคงเช็คหลังตัวเองไม่ได้หรอก เดี๋ยวผมช่วย "

หลินซินเหยียนมองเขา " ฉันทำเองดีกว่า คุณออกไปสูดอากาศเถอะ "

พวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันมานานแล้ว เขาจึงมีท่าทีดูกระสับกระส่าย นี่เป็นปฏิกิริยาทางร่างกายโดยปกติ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ร่างกายของเธอจะไม่อนุญาต

คุณหมอเคยกำชับเอาไว้ว่า ในระยะสามเดือนนี้ไม่อนุญาตให้มีกิจกรรมทางเพศกัน

จงจิ่งห้าวยืนไม่ขยับ เขาเอาแต่มองไปที่เธอ

หลินซินเหยียนกำลังลากผ้าห่มเตรียมที่จะปิดบังร่างกายที่เปลือยเปล่าของตัวเอง แต่จงจิ่งห้าวก็ยื้อผ้าเอาไว้ ไม่ให้เธอปิด

" คุณจะทำอะไร? " หลินซินเหยียนพูดเตือนไม่ให้เขารุ่มร่าม

จงจิ่งห้าวพูด " คุณก็รู้ว่าผมอยากทำอะไร "

" แต่ว่าฉัน...... "

เธอยังไม่ทันได้พูดจบ จงจิ่งห้าวก็เอามือของเธอวางไว้ที่จุดสำคัญของเขา หลินซินเหยียนสมองแทบระเบิด ไม่หัวว่างเปล่าไปหมด ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าว

" คุณ...... "

จงจิ่งห้าวจูบไปที่ริมฝีปากของเธอ แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนละมุน" ผมรู้ แต่ผมคิดถึงคุณมาก คุณใช้มือช่วยผมหน่อยได้ไหม "