ในหัวของเธอก็ปรากฏแสงบางอย่างขึ้นมา หน้าตาที่คล้ายกับชายคนนั้น ตอนที่เธอเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ใช่ หน้าตาแบบนี้เลย คนที่ขับรถบรรทุกพุ่งมาทางเธอ
เธอจำความรู้สึกตกใจจนวิญญาณแทบหลุดจากร่างได้อย่างชัดเจน จนกระทั่งตอนนี้เธอรู้สึกว่าแม่เหตุการณ์นั้นจะผ่านไปแล้วแต่ในใจก็ยังคงหวาดผวาไปกับมันอยู่ ดังนั้นเธอจึงยังคงจำมันได้ดี
หลังจากที่ทางตำรวจตรวจสอบแล้ว ข้อสรุปออกมาว่าเครื่องยนต์ขัดข้อง จึงทำให้เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์
อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้คนขับรถแท็กซี่ถึงแก่ความตาย ส่วนเธอได้รับบาดเจ็บ
คนขับรถไม่ยอมออกมารับผิดชอบ แต่ก็ต้องออกมายอมรับผลกระทบที่ต้องรับผิดชอบตามๆ กันไป
เพราะว่าความเจ็บปวดของเธอ เหอรุ่ยเจ๋อเลยพาเธอออกนอกประเทศไป เรื่องต่อจากนั้นเธอก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่
ถึงแม้จะบอกว่าเบรกขัดข้อง แต่เขาเป็นถึงคนขับรถ ก็สามารถหักพวงมาลัยไปชนรถคันอื่นได้ แต่เขากลับไม่ทำอะไรเพื่อลดความเสียหายและความเจ็บปวดลงเลย
แล้วก็ไม่ได้ทำให้คนรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิด
แต่ที่เธอสงสัย คนขับรถแบบนี้ยัง มาขับแท็กซี่ได้อีกเหรอ
" คุณผู้หญิง ไม่นั่งรถเหรอครับ "ใช่หนุ่มถามขึ้นใหม่ครั้ง เหมือนกับว่าเขาไม่เคยรู้จักหลินซินเหยียนมาก่อน
หลินซินเหยียนไม่ได้แค่ทำหน้าไม่พอใจ แต่เธอยังตอบด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า " คนแบบคุณ ยังขับแท็กซี่ได้อีกเหรอ "
" เห้ย คุณพูดงี้หมายความว่าไง " หยูโต้วโต้วแปลกใจมาก เขาแค่เรียกลูกค้าเท่านั้น ไม่นั่งก็ไม่นั่งสิ ทำไมต้องพูดจาไม่ดีด้วย
หลินซินเหยียนก็ไม่อยากพูดถึงเรื่องในอดีตแล้ว เธอกับลูกชายก็ไม่ได้เป็นอะไร แต่กับคนแบบนี้ น่ารังเกียจจริงๆ
เธอไม่สนใจอะไร ก่อนจะเดินไปตามถนนต่อไปเรื่อยๆ
หยูโต้วโต้วโกรธจึงขับรถตามเธอไป " เฮ้ เมื่อกี้ที่พูดคุณหมายความว่าอะไร พูดให้มันชัดๆ ผมก็ไม่รู้จักคุณ คุณจะไปวิจารณ์คนอื่นมั่วๆ แบบนี้ผมว่าไม่มีมารยาทมั้ง "
หลินซินเหยียนเลิกคิ้ว เธอกะจะไม่คิดอะไรแล้ว แต่เขาก็ยังไม่หยุดอีก
เธอเลยหยุดฝีเท้า " ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้ว รบกวนคุณตามฉันมา โอเคนะ "
พูดจบหลินซินเหยียนก็เร่งฝีเท้าเดินไป
แต่หยูโต้วโต้วที่กำลังขับรถอยู่ เขาเหยียบเบรกจนมิด แล้วมองดูหลินซินเหยียนที่กำลังเดินจากไปอย่างนิ่งเฉย
คำพูดของเธอมันจะรู้จักเขา แต่เขาก็ไม่รู้จักเธอมาก่อน
พี่ยังท่าทีการพูดของเธอที่ดูโกรธนั้น มันบ่งบอกได้ว่าเธอรู้จักเขา
หรือว่าเธอจะรู้จักกับพี่ชายที่จากไปของเขากันนะ
หยูโต้วโต้วกัดฟันแน่น ก่อนจะค่อยๆ ขับรถตามหลินซินเหยียนไปอย่างช้าๆ
เขาอยากพิสูจน์ความจริงว่ามันเป็นยังไงกันแน่
ระหว่างนั้นหลินซินเหยียน ก็ได้บอกรถไปยังร้าน ที่เธอต้องไปจัดการ
เธอไม่ได้สังเกตเลยว่ามีคนกำลังตามเธออยู่
การเลือกสถานที่และการตกแต่งของร้าน หลินซินเหยียน ได้เช็คโครงสร้างแล้วตั้งแต่ตอนอยู่ที่ประเทศA ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ต้องมาดูสถานที่จริง แต่ตอนนี้ก็ทำการปรับปรุงมาประมาณหนึ่งแล้ว
" พี่หลิน "ฉินยาเดินเข้ามาหา ก่อนจะให้เธอดูเค้าโครง รูปภาพการตกแต่งปรับปรุงที่นี่
ร้านแห่งนี้ตั้งอยู่ที่เขตความเจริญของเมืองB ถึงแม้จะพูดว่าคุณนายเวลเลี่ยนถูกคนบังคับจึงเปิดสาขาแยก แต่จริงๆ แล้วร้านนี้มันก็เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญชีวิตและจิตใจต่อหล่อนเช่นกัน ดังนั้นเราจะทำแบบลวกๆ หรือขอไปทีไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นการเลือกสถานที่ การตกแต่ง ก็เป็นการตรวจสอบผ่านทางการตลาด และผ่านการคิดอย่างรอบคอบมาแล้วทั้งนั้น
" ของทั้งหมดนี้เป็นของที่สั่งทำ อาจจะมาช้านิดหนึ่งค่ะ แต่ก็อาจจะไม่ช้าขนาดนั้น ประมาณอาทิตย์หน้าคงจะมาครบแล้วค่ะ "ฉินยารายงาน
หลินซินเหยียนพยักหน้า " ที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้เธอคงลำบากมากเลยสินะ "
เรื่องโดยทั่วไปก็เป็นฉินยาที่ทำ
" ไม่ลำบากเลยค่ะ " ฉินยายิ้มน้อยๆ
เมื่อตอนนั้นเธอถูกLEOปฏิเสธ แต่เพราะหลินซินเหยียนเก็บเธอไว้ เธอเลยมีโอกาสอยู่ทำงานที่LEO
พูดง่ายๆ ตอนนี้เธอคือผู้ช่วยของหลินซินเหยียน แล้วเธอก็ได้เรียนรู้อะไรมากมาย
อีกอย่างหลินซินเหยียนดีกับเธอมาก แต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยคิดจะหวงประสบการณ์ของตัวเองเลย เพราะอย่างงั้นมันถึงช่วยเหลือเธอได้มาก
" ที่นี่มีฉันอยู่ คุณนั่งเครื่องบินมานานแล้ว ต้องเหนื่อยมากแน่ๆ คุณกลับไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวที่นี่ฉันคอยดูงานเอง "
หลินซินเหยียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง " งั้นตกลง ฉันขอกลับไปก่อนนะ ถ้ามีเรื่องอะไรก็โทรหานะ "
เด็กน้อยสองคนเพิ่งมาอยู่ในที่ที่ ไม่คุ้นเคย เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเด็กๆ จะปรับตัวได้ไหม
หลินซินเหยียนเดินออกไปจากร้าน เพิ่งกลับมาเธอยังไม่มีรถ ตอนนี้คงทำได้แค่โบกรถแทนการเดินเท้า เธอจึงยืนอยู่ริมถนนเพื่อที่จะรอรถ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม