กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 802

มารดาพยายามจะเอ่ยปากพูดออกมาอย่างตะกุกตะกัก ลูกชายเลยดึงแขนของมารดาเอาไว้ “ให้ฉันพูดกับทนายซูเองเถอะ”

สายตาของซูจ้านหมุนกลับมา

“คือเป็นอย่างนี้ พวกเราจะไม่ยื่นฟ้องร้องแล้ว ไม่ฟ้องแล้ว” คนพูดก็คือลูกชายของมารดา

“ทำไมล่ะ?”ซูจ้านไม่เข้าค่อยเข้าใจนัก แต่ก่อนพวกเขานั้นโมโหเป็นอย่างมาก ท่าทางว่าล่มจมทั้งครอบครัวยังไงก็จะเรียกร้องความยุติธรรมให้กับผู้ตาย อยู่ดีๆจะมาบอกว่าเปลี่ยนก็เปลี่ยนได้เลยอย่างนั้นเหรอ?

“ไม่ทำไม พวกเราไม่ฟ้องแล้ว”พูดจบก็ดึงภรรยาเดินจากไป

ซูจ้านยืนนิ่งไม่ขยับ ในใจพอจะคาดเดาได้บ้าง ส่วนใหญ่น่าจะเป็นเพราะอำนาจและอิทธิพลของตระกูลลู่ เขารับคดีนี้เพราะโดนกดดันจากทนายพวกนั้น ถึงอยากจะช่วยพวกเขา ตอนนี้เขาก็ไม่ได้ถอย พวกเขากลับถอยซะแล้ว

ภรรยาเดินไปไม่กี่ก้าว ก็รั้งลูกไว้ หันตัวกลับมาโค้งคำนับซูจ้าน “ขอบคุณที่คุณรับคดีของพวกเรา มีคนมากมายที่กลัวที่จะเดือดร้อนจึงอยู่ให้ห่างจากพวกเรา พวกเราไม่ฟ้องแล้วไม่ใช่ว่าเพราะว่าพวกเราไม่แค้นแล้ว แต่เพราะพวกเรายังอยากที่จะมีชีวิตอยู่ ไม่อย่างนั้น พวกเราก็คงไม่มีทางรอดแล้ว”

ภรรยาพูดน้ำตาซึม พวกเราเป็นครอบครัวธรรมดา ตอนแรกลูกสาวจะแต่งเข้าตระกูลลู่ เพียงเพราะว่าหน้าตาดีเท่านั้น

ตอนนี้ตระกูลลู่รู้ว่าพวกเขาจะฟ้องและอยากจะเอาเรื่องนี้เปิดเผยสู่ที่แจ้ง ก็เลยกดขี่พวกเขา จนลูกชายลูกสะใภ้ของเธอตกงานหมดแล้ว

“พวกเราคงเอาผิดกับตระกูลลู่ไม่ได้ พวกเราผู้ใหญ่นั้นกินอยู่ลำบากอย่างไม่เป็นธรรมก็ไม่ได้อะไรมาก แต่ว่าหลานของฉันนั้นยังเด็ก เขาต้องเข้าเรียน ต้องมีอนาคต พวกเราไม่สามารถที่จะสนใจคนที่ตายไปแล้วไม่สนใจคนมีชีวิตอยู่ไม่ได้ ดังนั้นพวกเราจึงไม่ฟ้องแล้ว”

ภรรยาเช็ดน้ำตา เงยหน้าขึ้นมามองซูจ้าน “ยังไงก็ต้องขอบคุณมาก”

ทั้งๆที่รู้ว่าคดีนี้ยากมาก ก็ยังยินดีที่จะช่วยพวกเขา ตรงจุดนี้เธอจึงซาบซึ้งในน้ำใจของซูจ้านเป็นอย่างมาก

“ตอนนั้นหลานของฉันสามารถเข้าโรงเรียนหมิงจูได้จากความช่วยเหลือของตระกูลลู่ ตอนนี้หลานของฉันอาจจะถูกไล่ออกเมื่อไหร่ก็ได้”ภรรยาพูดอย่างไม่มีทางเลือก

ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงยอมถอย ลูกสาวของเธอตอนนี้ไม่อยู่แล้ว ไม่สามารถให้หลานไม่มีอนาคตด้วยได้

พวกเขาอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไป ถ้าจะก่อปัญหาให้ตระกูลลู่พวกเขาก็คงอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้แล้ว

ไม่อยากไกล่เกลี่ย แต่โลกก็เป็นแบบนี้ ปลาใหญ่กินปลาเล็ก จะพูดว่ายุติธรรมได้ที่ไหนกัน?

ซูจ้านพูด “ผมเข้าใจ”

“ขอบคุณมาก” ภรรยาแสดงความขอบคุณซูจ้านอย่างจริงใจครั้งแล้วครั้งเล่า ญาติของพวกเราไม่ได้สนิทสนมกันมากมาย ตอนนี้อยู่ห่างจากพวกเขาเพราะกลัวจะมีปัญหา

ตอนนั้นทีลูกสาวของเธอแต่งเข้าไปในตระกูลลู่ ญาติพี่น้องที่ไม่เคยเห็นหน้าคาดตามาก่อนต่างก็เคาะประตูบ้าน ตอนนี้กลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย

น้ำใจมนุษย์ ตอนที่คุณรุ่งโรจน์ผู้คนมากมายก็จะโปรยดอกไม้เชิดชู พอคุณตกอับ ขนาดถ่านก่อไฟสักก้อนในหน้าหนาวก็คงมีไม่กี่คนที่ยื่นให้

นี่คือธรรมชาติของมนุษย์ ไม่อาจปฏิเสธได้

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก ผมเองก็ไม่ได้ทำอะไร”ซูจ้านพูด “ถ้าพวกคุณคิดดีแล้ว ผมก็ไม่อะไรมาก ดูแลตัวเองด้วย”