ท่านย่าชะงักไปเล็กน้อย “นี่เรื่องในครอบครัวของเรา เธอเป็นคนนอก มันไร้มารยาทมากถ้าจะเข้ามายุ่งเรื่องในครอบครัวของคนอื่นแบบนี้”
หลินซินเหยียนตอบกลับเสียงเรียบ “ฉันเป็นคนในครอบครัวของเสี่ยวยาเสมอค่ะ”
หลังจากพูดจบ เธอก็จัดเสื้อผ้าของฉินยา “ไม่ต้องเอาอะไรไป เดี๋ยวกลับไปฉันจะซื้อให้ใหม่”
หลินซินเหยียนเหลือบมองไปที่ซูจ้าน “ซูจ้าน คุณทำให้ฉันผิดหวังมาก เสี่ยวยายอมอ่อนให้ถึงขนาดนี้แล้ว แต่คุณกลับได้คืบจะเอาศอก”
ในเวลานี้ ฉินยาเองก็สงบมากแล้ว สีหน้าของเธอไม่มีความโกรธหรือความตื่นกลัวอีก เธอพูดกับซูจ้าน หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว “ตัดสินใจได้แล้ว เตรียมใบหย่าแล้วมาหาฉัน”
เธอจับมือหลินซินเหยียนไว้ “ไปกันเถอะ”
เธอไม่ต้องการอยู่ที่นี่อีกแม้แต่วินาทีเดียว หลินซินเหยียนพยักหน้าแล้วช่วยพยุงเธอเดินออกไป
หลินซินเหยียนโทรหาคนขับรถในช่วงที่ลงจากลิฟต์ แล้วขอให้เขาจอดรอที่หน้าประตูเธอใกล้จะออกมาแล้ว พวกเธอเดินออกไปจึงเห็นว่าคนขับรถจอดรถรออยู่ที่หน้าประตูแล้ว พอเห็นหลินซินเหยียนเดินมา จึงรีบเปิดประตูด้านหลังไว้รอ หลินซินเหยียนพยุงฉินยาขึ้นไปนั่งก่อน แล้วค่อยขึ้นไปนั่งข้างๆ เธอ
“กลับกันเถอะ” หลินซินเหยียนพูดกับคนขับรถ
คนขับตอบรับ ก่อนจะสตาร์ทรถแล้วขับออกไป
ภายในห้อง ท่านย่าคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะดำเนินมาถึงขั้นนี้
ซูจ้านนั่งยอง ๆ อยู่หน้าโซฟา ตั้งแต่ฉินยาเดินออกไป เขาก็ไม่ลุกขึ้นยืน และตอนนี้เขาก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น
“ซูจ้าน ย่าจะไม่ยุ่งเรื่องความรักของหลาน ขอแค่หลานมีลูกสืบสกุลก็พอ” ท่านย่าลุ่มหลงเกินไป ยังไงก็ไม่ยอมแพ้ แม้ว่าฉินยาจะขอหย่า เธอก็ไม่ยอมคิดถึงความรู้สึกของซูจ้านแม้แต่นิดเดียว
ดวงตาของซูจ้านแดงก่ำ รวมตัวกันอยู่ตรงกลาง “มีลูกอย่างนั้นเหรอครับ?”
ท่านย่าพูด “เสี่ยวเสว่ ยังเป็นสาวบริสุทธิ์ และเธอยินดีจะมีลูกให้ด้วยค่าตอบแทนหนึ่งล้าน”
เฉินเสว่ก้มหน้านิ่ง
ดูเหมือนว่าซูจ้านจะไม่พอใจกับการกระทําที่ไร้สาระของท่านย่าเป็นอย่างมาก
เขายิ้มเยาะ ก่อนจะมองไปที่เฉินเสว่ช้าๆ “เธอยินยอมอย่างนั้นเหรอ?”
เฉินเสว่ก้มหน้าลงไม่พูดอะไร
“เธอยังเด็ก ไม่ต้องทำให้เธอตกใจ” ท่านย่าเองก็ตกใจเหมือนกัน ใบหน้าที่ยิ้มเหี้ยมของซูจ้านดูน่ากลัวมาก
“นี่เป็นสาเหตุว่าทำไมคุณย่าถึงเลือกเด็กสาวคนนี้เป็นผู้ดูแลใช่ไหม?” ซูจ้านลุกขึ้นยืนช้าๆ ร่างกายซวนเซเล็กน้อย
“ถ้าผมไม่ต้องการล่ะ?”
“ทำไมหลานถึงได้คิดไม่ตกแบบนี้ ที่จริงแล้วมันไม่มีอะไรมากเลย หลานแค่ทำให้เสี่ยวเสว่ท้อง หลังจากนั้นหลานก็ใช้ชีวิตอยู่กับฉินยาได้ต่อไป ไม่ต้องแยกจากเสี่ยวยาแล้วมีลูกด้วย แบบนี้ไม่ดีหรือไง?” ท่านย่าคิดว่าการจัดแบบนี้ดีที่สุดแล้ว มันดีสำหรับทุกคน
ซูจ้านยกยิ้มเยาะเย้ย “มีลูกอย่างนั้นเหรอ? ดี ดีมาก แผนการนี้ดีมากจริงๆ!”
เพล้ง!
ในขณะที่เขาพูดจบ เขาปัดแก้วกาแฟตรงโต๊ะหน้าโซฟาจนตกพื้น แก้วก็ตกแตกจนเกลื่อนพื้น สภาพเลอะเทอะเกลื่อนกลาด
ท่านย่าเองก็หน้าซีดเซียวด้วยความตกใจ ส่วนเฉินเสว่ที่อยู่ข้างหลังเธอก็เซถอยหลังไป
เธอเองก็ตกใจมากเช่นกัน
นานมากกว่าจะได้สติกลับมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม