กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 82

ห้องนอนที่ใช้สีฟ้าอ่อน ไม่สูญเสียความไร้เดียงสาของเด็ก และดูอบอุ่นเป็นพิเศษ แค่ดูก็รู้ว่าตั้งใจตกแต่ง

หลินซีเฉินนั่งอยู่ข้างเตียง หันหน้าไปทางหน้าต่าง ก้มหน้ากำลังดูอะไร ดูอย่างจดจ่อ ไม่รู้สึกว่ามีคนเข้ามา

หลินซินเหยียนเดินเข้ามาเงียบๆ ดูจากด้านหลังว่าหลินซีเฉินกำลังดูอะไร หลังจากที่เห็นสิ่งที่เขากำลังดูบนจอแท็บเล็ต อกของหลินซินเหยียนแทบจะแตกแล้ว

“หลินซีเฉิน ลูกกำลังทำอะไร?!”

หลินซีเฉินตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน แต่สติที่เหลือบอกให้เขารีบปิดหน้าจอ มิฉะนั้นหากหม่ามี๊เห็น เขาก็จบแล้ว

เขาร้อนรนเกินไป ไม่ได้จับแท็บเล็ตดีๆ ตกลงบนพื้น หน้าที่แสดงด้านบนยังคงเป็นหน้าที่เขาดู หลินซีเฉินเดินไปยืนข้างๆ เพื่อกันสายตาของหลินซินเหยียน

“หม่ามี๊”

หลินซินเหยียนจับไหล่ของลูกชาย ดึกเขาออก ก้มตัวลงเก็บแท็บเล็ต หน้าแรกของ Baidu ยังแสดงคำค้นหาว่า ; Durex มีประโยชน์อย่างไร?

ผลการค้นหาเต็มหน้าจอ นอกจากนี้ยังมีภาพโฆษณาบางภาพที่ยากที่จะมองระหว่างชายและหญิงกอดกัน

เขาอายุแค่ห้าขวบ!

หลินซินเหยียนโมโหจนสั่นไปทั้งตัว

“หลินซีเฉิน นายบอกฉันมาดีๆ ทำไมนายถึงดูอะไรแบบนี้? ใครสอนนา?!” ครั้งนี้หลินซินเหยียนโกรธจริงๆ

หลินซีเฉินก้มหน้า รู้ว่าตัวเองมีความผิด รีบขอโทษ “หม่ามี๊ ผมผิดไปแล้ว”

ผิดแล้ว?

ยอมรับผิดเธอก็จะไม่ถามไถ่แล้ว

หลินซินเหยียนปิดหน้าจอแท็บเล็ต นั่งลงข้างเตียง เรื่องของวันนี้เธอจะไม่ปล่อยผ่านไปแบบนี้

“บอกแม่ ทำไมลูกถึงดูอะไรแบบนี้ แล้วก็ เรื่องแบบนี้ใครสอนนาย?”

หลินซีเฉินคิด เรื่องนี้เขาห้ามพูดชื่อครูออกมา พูดออกมาอนาคตครูจะไม่ช่วยเขาแล้ว

อนาคตเขาจะล้างแค้นผู้ชายที่ล้อเล่นกับความรู้สึกผู้หญิงคนนั้น ยังต้องการความช่วยเหลือจากครู

เขาก้มหน้าประสานมือ “ผมกำลังเล่นเกม จู่ๆ ก็มีโฆษณาเด้งออกมา ชื่อDurex ผมก็เลยค้นหาในBaiduว่านั่นคืออะไร มีประโยชน์อย่างไร”

“ใช่เหรอ?” เห็นได้ชัดว่าหลินซินเหยียนไม่เชื่อ

“งั้นลูกบอกแม่ว่านี้เกิดอะไรขึ้น” หลินซินเหยียนหาข่าวนั้น แล้วยื่นให้เขา “พูดมาสิ ทำไมถึงทำแบบนี้ แล้วก็ ใครสอนนายให้ทำแบบนี้”

หลินซินเหยียนไม่เชื่อว่าเขาสามารถทำเรื่องแบบนี้ได้คนเดียว

หลินซีเฉินปฏิเสธอย่างแรกว่ามีคนช่วยตัวเอง “ในนี้คือผมถูกแล้ว แต่ว่า ไม่มีใครสอนผม เป็นผมเองที่จะทำแบบนั้น”

หลินซินเหยียนยิ้มเย็น “งั้นลูกก็พูด ทำไมลูกถึงทำแบบนี้?”

ลูกตาของหลินซีเฉินหมุนไปมา พูดเสียงเบา “ผมเล่นเกม เห็นโฆษณานี้ รู้จากBaiduว่าทำอะไรได้ ตอนที่กำลังกินข้าว ผมเห็นไอ้ชั่วนั่น ก็ไปซื้อที่ร้านสะดวกซื้อ ตั้งใจพูดว่าเขาทำตก ให้เขาขายหน้า”

จริงๆ แล้วเขาดูจากBaiduเมื่อกี้ เพิ่งรู้ว่านั่นคืออะไร ใช้ทำอะไร

หลินซีเฉินอธิบายโดยไม่มีช่องโหว่ ไม่มีคนสอนเขา เขาทำเองทั้งนั้น

หลินซินเหยียนโกรธกว่าเดิม เขาเป็นเด็กห้าขวบ ทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้ยังไง?

“ลูก ทำไมลูกถึงเกลียดเขาขนาดนี้? ครั้งก่อนลูกเคยทำไปหนึ่งครั้งแล้ว"

“ผมเกลียดเขา!” จู่ๆ หลินซีเฉินก็เงยหน้ามองเธอ “เขารังแกหม่ามี๊ ผมก็จะให้เขาขายหน้า!”

หลินซินเหยียนขมวดคิ้ว เมื่อก่อนเขาไม่ได้เป็นแบบนี้ เรื่องจงจิ่งห้าว เหมือนว่าเขาจะจำไว้ในใจ

แบบนี้ไม่ดี

“วันหลังห้ามทำแบบนี้”

“ผมไม่ เขาเป็นคนชั่ว ทำไมผมจะแก้แค้นเขาไม่ได้?” หลินซีเฉินไม่ยอม ผู้ชายที่ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกของผู้หญิงทิ้งพวกเขา จะให้เขาเคารพเหรอ?

ไม่มีทาง!

หลินซินเหยียนคิดไม่ถึงว่าเขาจะมีปฏิกิริยาใหญ่โตขนาดนี้ ขมวดคิ้ว พูดกับเขาอย่างใจเย็น “เสี่ยวซี ลูกทำแบบนี้ไม่ถูก”

“ใครบอกไม่ถูก!” หลินซีเฉินระบุไว้แล้วว่าจงจิ่งห้าวคือผู้ชายที่ล้อเล่นกับความรู้สึกของผู้หญิงทอดทิ้งเขาและหม่ามี๊