กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 847

เสิ่นเผยซวนกลัวเธอจะดูไม่เข้าใจ จึงพูดให้เธอฟัง

นี่เป็นคดีในกรมตำรวจในขณะที่เขาออกไปทำงานต่างถิ่น คนที่มาแจ้งความเป็นคนในครอบครัวของผู้ตาย

ที่ผู้ตายเสียชีวิต เป็นเพราะกินยาปลอมเข้าไป รักษาล่าช้าทำให้เสียชีวิต

คนในครอบครัวของผู้ตายพบยาที่ผู้ตายกินเข้าไป หาโรงงานผลิตยาที่ฉลากบนกล่องยาไม่เจอ ก็เลยไปที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อทำการตรวจพิสูจน์ ผลทดสอบคือเป็นยาปลอม

ดังนั้นทางครอบครัวของผู้ตายก็เลยแจ้งความกับทางตำรวจ

ทางกรมตำรวจไม่ได้แหวกหญ้าให้งูตื่น แต่แอบไปตรวจสอบอย่างลับๆ แถมยังปลอมตัวเป็นผู้ป่วยเข้าไปหาหมอ ยาที่ได้รับมาส่วนใหญ่เป็นยาปลอมทั้งนั้น มันไม่ได้เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์ แต่ก็ไม่ได้ช่วยรักษาโรคเหมือนกัน

อาชญากรพวกนี้จับจุดอ่อนจากคนที่ชอบเอาเปรียบคนอื่น มาแสวงหาผลประโยชน์มากมายจากมัน

ตามคำกล่าวที่ว่าเงินประเมินค่าได้แต่ยาประเมินค่าไม่ได้ เวลาซื้ออะไรสามารถต่อรองราคาได้ มีแค่ซื้อยาเท่านั้น ราคาเท่าไรก็ต้องเท่านั้น ไม่สามารถต่อรองราคาได้

“นี่ไม่ใช่หมอเถื่อน คนคนนี้ไม่ได้เป็นหมอตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เอกสารใบรับรองปลอมแปลงขึ้นมาทั้งหมด ส่วนยาตัวเองก็เป็นคนทำขึ้นมาเอง ทำมาจากสิ่งของราคาถูกที่ไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์ ไม่ทำร้ายคน แต่ก็ไม่ได้ช่วยรักษาโรค ผ่านการตรวจสอบอย่างลับๆ ยาปลอมพวกนี้เข้าไปสู่ตลาดไม่ใช่น้อยๆ ผ่านการตรวจสอบ ร้านยาจำนวนไม่น้อยก็ตรวจหาเจอหมด แต่จากการสืบเสาะจากเบาะแส โรงงานที่ผลิตยาปลอมถูกทำลายไปเรียบร้อยแล้ว บุคคลที่เกี่ยวข้องก็ถูกจับกุมตัวไปหมดแล้วด้วย”

“จะถูกยิงเป้าไหม?”ซางหยูเงยหน้าถามขึ้น

เธออยากให้คนพวกนี้ถูกยิงเป้าไปให้หมด

เสิ่นเผยซวนพูดขึ้น“ส่วนนี้มันจะเกี่ยวข้องกับฝ่ายตรวจสอบ สุดท้ายจะตัดสินคดียังไงก็ยังต้องผ่านฝ่ายตุลาการ ส่วนเรื่องติดคุกมันแน่นอนอยู่แล้ว”

ซางหยูรู้สึกว่าแค่ติดคุกเฉยๆล่ะก็ มันเป็นการดูถูกและไม่ให้ค่าผู้ที่ได้รับความเสียหายจากคนที่กินยาปลอมเหล่านั้นเกินไป

คนที่เพิ่งมาหาเสิ่นเผยซวนเพื่อให้เขาให้เช็นชื่อคนนั้น ก็เพราะว่าคดีได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียดถี่ถ้วนเรียบร้อยแล้ว ต้องลงนามแล้วยื่นไปยังฝ่ายตุลาการเพื่อทำการตัดสินคดีต่อไป ดำเนินการแบบนี้

“ซางหยู ผมยังมีธุระต่อ เดี๋ยวผมเรียกคนมาพาคุณกลับไปบ้าน ไปเอายาที่คุณกินมาที่แผนกตรวจสอบเพื่อทำการทดสอบสักหน่อยนะ……”

“คุณรู้สึกว่ายาที่ฉันกินเข้าไป ก็เป็นของปลอมเหมือนกันอย่างนั้นเหรอ?”ซางหยูถลึงตาโต ในตามีแสงเบาๆ ถ้าเป็นแบบที่เสิ่นเผยซวนพูดจริงๆ ยาพวกนี้เป็นของปลอมทั้งหมด ถ้าอย่างนั้น……

เสิ่นเผยซวนคิดว่ายาที่เธอกินเข้าไป ไม่ได้เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์ แต่ก็เป็นยาปลอมที่ไม่มีประสิทธิภาพด้วย แบบนี้เด็กในท้องของเธอก็จะไม่เป็นอะไร

ซางหยูลุกขึ้นยืนทันที“ฉันจะกลับไปเดี๋ยวนี้เลย”

เสิ่นเผยซวนขมวดคิ้ว“คุณช้าๆหน่อย”

ซางหยูตระหนักได้ว่าตัวเองตื่นตัวมากเกินไป จึงขยี้ผมก่อนจะพูดขึ้น“ครั้งหน้าฉันจะระวังให้มากขึ้น”

“ผู้บัญชาการเสิ่น คนจากเบื้องบนมาแล้วครับ อยู่ที่ห้องประชุมแล้ว”เสี่ยวเฉินเคาะประตูเดินเข้ามา เสิ่นเผยซวนพูดขึ้น“ฉันทราบแล้ว”

เขาหยิบหมวกที่วางไว้บนโต๊ะขึ้นมา ก่อนจะพูดขึ้น“คุณไปรอข้างนอก เดี๋ยวจะมีคนไปส่งคุณ”

ซางหยูพยักหน้ากำลังคิดที่จะเดินออกไป ก็นึกถึงการกระทำของตัวเองเมื่อตะกี้เล่นใหญ่ตื่นตัวเกินไป ก้าวที่เดินก็เลยชะลอลงไปไม่น้อย

ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง ซางหยูก็กลับถึงบ้านมาเอายา ภายใต้การช่วยเหลือของคนของเสิ่นเผยซวน จึงเอาไปทำการทดสอบ

ซางหยูรออยู่ในห้องรอของฝ่ายตรวจสอบ

ผ่านไปสองชั่วโมง ผลตรวจออกมาแล้ว เอามาให้กับเธอ พร้อมกับพูดกับเธอนิดหน่อย จากนั้นก็เห็นได้ว่าสีหน้าที่ตึงเครียดของเธอดูผ่อนคลายลง

ความวิตกกังวลอยู่ไม่สุข กลายเป็นรอยยิ้มดีใจ