หลินซินเหยียนหลุบตาลง เห็นเมมโมรีการ์ดในมือของเขา ขมวดคิ้ว “นี่คืออะไร?”
สีหน้าของหยูโต้วโต้วหมองลง “พี่ชายของฉันไม่ได้ฆ่าตัวตาย แต่ถูกฆ่าตาย”
ประโยคนี้ หลินซินเหยียนไม่สนใจ
“ขอโทษ ฉันยังมีธุระ ต้องไปแล้ว” เธอจ่ายเงินแล้วหยิบการ์ดเดินไปทางทางเข้า
ในสถานการณ์ที่รีบร้อน หยูโต้วโต้ววิ่งตามไปแล้วจับแขนของเธอ “หกปีก่อน พี่ฉันได้รับเงินก้อนหนึ่ง คนที่ให้เงินก้อนนั้นเป็นผู้หญิง ให้เขาไปชนผู้หญิงคนหนึ่ง”
โครม!
เหมือนมีฟ้าผ่ากระทบลงบนศีรษะของหลินซินเหยียน
หกปีก่อน มีคนจะทำร้ายเธอ?
“เธอก็คือผู้หญิงที่พี่ฉันต้องชน สุดท้ายเธอโชคดีที่ไม่ตายใช่ไหม?” หยูโต้วโต้วพูดความคาดเดาของตัวเอง
และหลังจากที่พบเสียงบันทึกนั้น หยูโต้วโต้วถึงจะเข้าใจ ทำไมเมื่อพบเขาหลินซินเหยียนจะทำสีหน้ารังเกียจ
หลินซินเหยียนจับเมมโมรีการ์ดในมือของเขา ดูดีๆ น่าจะเป็นเมมโมรีการ์ดของโทรศัพท์มือถือ ใช้ได้กับโทรศัพท์รุ่นเก่าเท่านั้น สมาร์ทโฟนตอนนี้ หน่วยความจำในตัวสูงมากแล้ว แทบจะไม่ต้องใช้ของแบบนี้ เธอคืนเมมโมรีการ์ดให้เขา “ในนี้มีหลักฐาน?”
“ถ้าเธอมีเวลา เราสามารถหาที่คุยกันได้” หยูโต้วโต้วรู้ว่าหลินซินเหยียนจะตกลง
จริงๆ หลินซินเหยียนตกลงแล้ว เธอก็อยากรู้ว่าตอนนั้นใครจะทำร้ายเธอ
ต้องรู้ว่า อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้เธอเกือบจะเสียลูกไป
“ฉันรู้ว่าแถวนี้มีร้านกาแฟ ไปที่นั่นเถอะ” หลินซินเหยียนเดินนำหน้า
หยูโต้วโต้วตามเธอ
ร้านกาแฟอยู่ใกล้หมู่บ้าน เธอเห็นเมื่อคืน
ไม่นานก็ถึงร้านกาแฟ หลินซินเหยียนพบมุมที่เงียบสงบแล้วนั่งลง
“นายจะดื่มอะไรไหม?” แม้ว่าหลินซินเหยียนอยากรู้ความจริงเร็วๆ แต่ว่ามองท่าทางของหยูโต้วโต้ว เหมือนจะกระหายน้ำมาก
“ฉันเอาน้ำ” เขากระหายน้ำจริงๆ
หลินซินเหยียนยื่นเมนูให้พนักงาน “ฉันขอน้ำเปล่าสองแก้วก่อน ต้องการอะไรเพิ่มค่อยเรียกคุณ”
“ค่ะ”
น้ำเปล่ามาเสิร์ฟ รอพนักงานเดินไปไกล หลังจากที่หยูโต้วโต้วดื่มน้ำ หลินซินเหยียนพูด “พูดมาเถอะ ตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
“เธอฟังก่อน” หยูโต้วโต้วหยิบโทรศัพท์มือถือที่สามารถใส่เมมโมรีการ์ดออกมา เปิดออก ใส่เมมโมรีการ์ดเข้าไป จากนั้นเปิดเครื่อง ค้นหาเสียงบันทึกในเมมโมรีการ์ดแล้วเปิด
มีเพียงท่อนเดียว น่าจะบันทึกจากตรงกลาง
“ถ้าฉันทำตามที่เธอบอก ขับรถชนผู้หญิงคนนั้นตาย ฉันก็ต้องเข้าคุกสิ?”
“นายวางใจได้ ฉันไม่ให้นายขึ้นศาล ยิ่งไม่ให้นายเข้าคุก เราทำเบรกของรถให้มีปัญหาไว้ล่วงหน้า ถึงเวลาก็ทำเป็นว่าเบรกรถเสีย ทำเป็นอุบัติเหตุ นายไม่ต้องรับผิดชอบอะไร และนายมีโรค ฉันก็จะช่วยนาย นายต้องรู้ หลังจากสำเร็จแล้วนายจะได้เงินก้อนใหญ่ เงินก้อนนี้ใช้เวลาทั้งชีวิตนายยังหามาไม่ได้ นี่เป็นการซื้อขายที่คุ้มมาก”
“นายวางใจได้ ต่อให้เข้าคุก ฉันก็จะประกันตัวนายออกมา” ดูเหมือนว่าผู้หญิงพยายามโน้มน้าวเขามาก
เหอรุ่ยหลินไม่เพียงต้องการให้หลินซินเหยียนได้ลิ้มรสความเจ็บปวดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เท่านั้น แต่ยังต้องการชีวิตของเธอมากกว่า
เมื่อจงจิ่งห้าวหย่ากับเธอ ให้เธอไปจากโลกนี้อย่างสมบูรณ์ แบบนี้ก็จะไม่มีใครสามารถข่มขู่หล่อนได้ จงจิ่งห้าวก็จะเป็นของหล่อน
เพียงแต่หล่อนคิดไม่ถึง มีคนช่วยเธอ
และยังพาเธอออกจากเมืองB จากไปก็หกปี และยังคลอดลูก
“ตามเสียงบันทึกนี้ ฉันเดาว่าผู้หญิงคนนี้รู้ว่าพี่ฉันต้องการเงิน และรู้ว่าเขาเป็นคนขับรถบรรทุก จึงไปหาเขา วางแผนอุบัติเหตุรถยนต์” หยูโต้วโต้วเก็บโทรศัพท์มือถือแล้วพูด
หลินซินเหยียนเท้าคาง นึกถึงเสียงของผู้หญิงในเสียงบันทึก ชัดเจนมาก และคุ้นเคยมาก เหมือนเธอจะรู้ว่าเสียงนั้นเป็นของใคร
ไป๋จวู่เวยในอดีต เหอรุ่ยหลินในปัจจุบัน
หล่อนทำให้จวงจื่อจิ่นป่วยทางจิต ต่อมาเหอรุ่ยเจ๋อเป็นคนควบคุมไว้ ตอนนี้ไม่ต่างจากคนทั่วไป เธอไปอยากไปตามอีก
เหตุผลที่ไม่สืบหา ก็เพราะหล่อนเป็นน้องสาวของเหอรุ่ยเจ๋อ
ตอนนี้...
เธอคิดมาตลอดว่านั่นเป็นอุบัติเหตุเบรกรถเสีย กลับคิดไม่ถึง
“เธอรู้ใช่ไหมว่าผู้หญิงในเสียงบันทึกคือใคร?” หยูโต้วโต้วลองถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม