“ไปบ้านหนูดีกว่าค่ะ” เด็กสาวดึงเธอไว้ เด็กสาวไม่ยอมให้เธอปฏิเสธกอดแขนเธอไว้ไม่ปล่อย แล้วพูดเป็นภาษาจีนว่า “ยังไงคุณก็ไม่มีที่ไปอยู่แล้วนี่คะ”
ชายหนุ่มขมวดคิ้วมองไปที่มือของลูกสาว
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแล้ว ขอแค่เธอชอบและคิดว่าอีกฝ่ายสวยเธอก็จะพากลับบ้านด้วยตลอด
จงเหยียนซีมองลงไปที่เด็กสาวด้วยความตกใจ เธอพูดภาษาจีนได้ด้วยเหรอ
ชายหนุ่มเห็นเธอตกใจ จึงพูดอธิบาย “เธอมาเล่นที่นี่บ่อยๆ แม่ของคุณสอนเธอพูดครับ”
จงเหยียนซีพยักหน้า
“ไปเถอะนะคะ ไปกันเถอะ” เด็กสาวกระตือรือร้นมาก
จงเหยียนซีเม้มปาก แล้วมองไปที่ชายหนุ่ม “งั้นก็ขอรบกวนด้วยนะคะ”
“ไม่รบกวนครับ คุณเดินได้ไหม” ชายหนุ่มมองมาที่เธอ “เจ็บข้อเท้าข้างไหนครับ?”
“ข้อเท้าซ้ายค่ะ” เธอตอบ
ชายหนุ่มก้มตัวลง “ขอผมดูได้ไหมครับ”
จงเหยียนซีก้าวถอยหลังตามสัญชาตญาณ จนแทบจะยืนไม่อยู่ เธอรู้สึกว่าไม่ได้สนิทกัน จะให้เขาดูก็น่าอายเกินไป
“ผมเรียนทักษะทางการแพทย์มาเล็กน้อย แค่จะช่วยคุณดูว่ามีอาการบาดเจ็บที่กระดูกหรือเปล่า ไม่มีอะไรอย่างอื่นแอบแฝงครับ” ชายหนุ่มพูด
จงเหยียนซีเห็นว่าเขาไม่ได้ดูเป็นคนไม่ดี ถ้าเธอยังบิดตัวไปมาต่อคงดูไม่ดี เธอดึงชายกระโปรงขึ้นเผยข้อเท้าออกมา
ชายหนุ่มเอื้อมมือไปตรวจดู หลังจากนั้นสักพักก็พูดว่า “ไม่อันตรายถึงกระดูก ข้อเท้าของคุณบวมแดงเล็กน้อย ประคบเย็นจะช่วยบรรเทาได้ สองสามวันก็อาการดีขึ้น”
จงเหยียนซีพูด “ขอบคุณค่ะ”
“ถ้าไม่เป็นอะไรก็ไปกันเถอะ” เด็กสาวเอ่ยพูด
จงเหยียนซีมองดูเธอ เธอทำตัวสนิทสนมเร็วกว่านี้ ไม่กลัวคนแปลกหน้าไม่ค่อยดี ดังนั้นเธอจึงพูดกับพ่อของเธอว่า “ลูกสาวของคุณน่ารักมาก และไม่กลัวคนแปลกหน้าด้วย ข้างกายควรจะมีคนคอยดูแล ถ้าเจอคนไม่ดีจะทำยังไง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม