กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 998

ถึงแม้ว่าตอนนั้นเธอจะไม่ได้เห็นหน้าชัด แต่พอเห็นเงาจะข้างหลังหรือรูปร่างแล้ว ดูยังไงก็คือเจียงโม่หาน

จวงเจียเหวินขมวดคิ้ว " คุณแน่ใจเหรอ? "

เสิ่นซินเหยาส่ายหัว " มองไม่เห็นหน้า ฉันก็ไม่ได้แน่ใจขนาดนั้น แต่ถ้าเป็นเขาจริง คุณคิดว่าเขามาทำอะไรที่ เมืองC? "

" เขายังจะกล้ามาอีกเหรอ " สีหน้าจวงเจียเหวินเปลี่ยนเป็นดุดันทันที เสิ่นซินเหยาก็รีบจับมือของเขาไว้ กลัวว่าเขาจะทำอะไรโดยไม่คิด " แม่พูดแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าไม่ให้พวกเราไปเกี่ยวพันกับเขาอีก? คุณอย่าหุนหันพลันแล่นไปหาเขาเลย ถ้าแม่รู้ล่ะก็ จะโกรธหรือเปล่าก็ไม่รู้ ที่จริงปล่อยให้เป็นแบบนี้มันก็ดีอยู่แล้ว "

ตอนแรกคนที่ทำให้จงเหยียนซีเกือบตายก็ไม่ใช่เจียงโม่หานสักหน่อย ดังนั้นเขาก็ไม่ถึงก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิตหรอก แต่จริงๆ มันเป็นเพราะเขาที่เป็นสาเหตุให้ต้องหย่าร้างกับจงเหยียนซี มันไม่ได้เกี่ยวกับเขาโดยตรง แต่เขาเป็นตัวกลางของเรื่องนี้

ตอนนี้ไม่เกี่ยวข้องกันเห็นจะดีที่สุด การที่ต้องพบเจอเขาอาจจะทำให้คนอื่นนึกถึงเรื่องแย่ๆ ที่ผ่านไปแล้ว

ทำให้เขากลายเป็นคนแปลกหน้า นี่คือสิ่งที่ดีที่สุด

เธอรู้สึกแบบนั้น

จวงเจียเหวินพูด" ผมรู้ "

เขาตีเสิ่นซินเหยาเบาๆ " คุณรีบนอนเถอะ ผมจะกลับห้องแล้ว "

พูดแล้วเขาก็ลุกขึ้น เสิ่นซินเหยารั้งเขาเอาไว้ แล้วเงยหน้ามอง " จะทำอะไรก็แอบให้ดีๆ อย่าให้คนอื่นรู้ "

จวงเจียเหวินถลึงตามอง จากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า " คุณรู้ได้ไงว่าผมจะทำอะไร? "

" แน่นอนว่าฉันต้องรู้อยู่แล้ว ในมือของคุณมีเส้นสายที่คุณปู่ช่าวทิ้งเอาไว้มากมาย ฉันคิดว่าคุณต้องให้คนไปสั่งสอนเจียงโม่หานหนักๆ แน่ แต่คุณคงไม่ออกหน้าไป และคงทำผิดกฎที่แม่ตั้งไว้ คุณคิดว่าฉันพูดถูกไหมล่ะ? "

" ทำไมคุณถึงได้รู้จักผมขนาดนี้? " จวงเจียเหวินในใจก็คิดแบบนั้น

" แน่นอน ถ้าไม่รู้จักคุณดี ฉันจะกล้าแต่งงานกับคุณได้ยังไง? อีกอย่าง...... "

เธอคุกเข่าลงบนโซฟา จากนั้นก็เอาแขนสองข้างคล้องคอของจวงเจียเหวินไว้ " ฉันเห็นด้วยที่คุณทำแบบนี้ อีกนิดเดียวเขาก็จะฆ่าพี่ไปแล้ว คุณปล่อยเขาทีเดียวมันยังเบาไป เรื่องนี้ฉันจะช่วยคุณเก็บเป็นความลับเอง "

จวงเจียเหวินรู้สึกเบาใจ เขาโอบรอบเอวเธอแล้วอุ้มขึ้นมา ทำให้เสื้อนอนของเธอปลิ้นขึ้นครึ่งหนึ่ง เผยให้เห็นเอวขาวบาง จวงเจียเหวินอุ้มเธอไปวางไว้บนเตียง จากนั้นก็ดึงเสื้อที่ปลิ้นลง แล้วห่มผ้าให้เธอ " รีบนอนเถอะ รอข่าวดีจากผมนะ "

เสิ่นซินเหยาพยักหน้า

ท่าทีที่ดูเร่งรีบของจวงเจียเหวินดูเฉื่อยชาลง แววตานิ่งสนิท เขาอยากแต่งงานกับเธอให้เรียบร้อยเร็วๆ เพราะเขาอยากจะกอดเธอแล้วนอนไปด้วยกัน แต่ตอนนี้จะทำไม่ได้ เขาจึงออกไปจากห้อง เมื่อกลับถึงห้องตัวเองแล้วก็ควักโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรออกไปที่สายๆ หนึ่ง เขาให้คนสืบหาตามโรงแรม เขาต้องแน่ใจก่อนว่า เจียงโม่หานอยู่เมืองCหรือไม่

ขณะที่กินมื้อเช้า จงจิ่งห้าวบอกว่าจะไปเมืองB

" มีเรื่องสำคัญอะไรหรือเปล่า? " ซูจ้านถาม

" พอดีว่าจะกลับไปเยี่ยมเสี่ยวจี้น่ะ "หลินซินเหยียนตอบไป

ทุกคนต่างรู้ถึงความสัมพันธ์ของเหวินเสี่ยวจี้กับหลินซินเหยียนเป็นอย่างดี

ซูจ้านจึงไม่ได้ถามอะไรอีก

" ถ้างั้นเดี๋ยวผมจองตัวเครื่องบินให้นะครับ " จวงเจียเหวินพูดแล้วก็เตรียมจะไปหยิบโทรศัพท์ หลินซินเหยียนก็รั้งไว้ก่อน " พ่อแกจองเรียบร้อยแล้วล่ะ "