กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 999

เมื่อถามถึงเรื่องลูกแล้ว หลินซินเหยียนก็ถามถึงลูกชายของเหวินเสี่ยวจี้ " ตอนกินข้าวทำไมไม่เห็นจื่อโน่เลยคะ "

" เหอะ " ตอนไม่เอ่ยถึงลูกชายก็ยังดีอยู่หรอก เพราะเอ่ยถึงทีไรทำเอาเขาปวดหัวทุกที " ตอนแรกก็ไม่ยอมเข้ากองทัพ เอาแต่จะทำในเรื่องที่ตัวเองชอบ พอถึงตอนนี้ฉันก็ไม่เห็นว่าจะทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง โดนแม่มันตามใจจนใจแตกไปแล้วมั้ง "

" ลูกชายฉันไม่ใช่ลูกชายคุณหรือไง? " เฉินชือหานที่กำลังยกผลไม้เข้ามาพอดี เมื่อได้ยินเหวินเสี่ยวจี้พูดแบบนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะแย้งถาม " เป็นเพราะฉันตามใจแก แล้วคุณเคยสนใจไหมล่ะ? "

" ก็ผมงานยุ่งนี่ " เหวินเสี่ยวจี้ตอบกลับไม่สบอารมณ์

" คุณงานยุ่งเลยไม่มีเวลาดูแล พอฉันดูแลก็หาว่าฉันตามใจ การเป็นคนสำหรับฉันนี่มันยากจริงๆ เลยนะ " เฉินชือหานว่าแล้วก็ยกจานผลไม้วางบนโต๊ะ

แล้วก็หันไปมองหลินซินเหยียน จากนั้นก็หัวเราะแล้วพูดว่า " เจ้าจื่อโน่ก็ทำตัวเหมือนตอนวัยรุ่นเลย ไม่ยอมฟังเสียงที่พ่อแม่วางไว้ให้ วันๆ เอาแต่ออกเที่ยวเตร่ข้างนอก "

หลินซินเหยียนหัวเราะ " ลูกชายปกติแล้วจะเหมือนพ่อค่ะ "

แน่นอนว่าเหวินเสี่ยวจี้หมดคำจะเถียง

เพราะว่าตอนที่เขายังหนุ่ม ก็ทำตรงกันข้ามกับที่พ่อแม่ของตัวเองบอกเหมือนกัน

" นี่มันกรรมพันธุ์ชัดๆ นิสัยของเขา ถูกส่งต่อมาที่ลูกชายของเขาเต็มๆ " เฉินชือหานพูด

" จริงสิ ฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษาเธอน่ะ " เฉินชือหานมองหน้าหลินซินเหยียนแล้วเอ่ยขึ้นมา

หลินซินเหยียนตอบตกลง

" ถ้างั้นเราออกไปคุยข้างนอก " เฉินชือหานเดินเข้ามา แล้วทั้งสองก็ออกไปข้างนอกด้วยกัน

ว่าปิดประตูห้องหนังสือแล้ว หลินซินเหยียนก็ถามขึ้นมาว่า " เรื่องอะไรหรือคะ? "

" ก็เจียเหวินจะแต่งงาน ฉันต้องเตรียมของขวัญหนึ่งชิ้น หรือสองชิ้นดี แล้วเตรียมอะไรให้ดีล่ะ " เฉินชือหานกำลังคิด หลายปีมานี้เสิ่นเผยซวนก็ไปๆ มาๆ อยู่บ้าง แน่นอนว่าต้องเกี่ยวกับจงจิ่งห้าว ถึงจะไปมาแบบนั้น พูดง่ายๆ ก็คือลูกสาวของเขากำลังจะแต่งงาน แล้วก็ต้องเตรียมของขวัญอีกชิ้นให้ด้วยใช่ไหม

จวงเจียเหวินไม่ต้องพูดถึง ต้องเตรียมของขวัญที่ไม่ธรรมดาอยู่แล้ว ส่วนทางเสิ่นซินเหยาต้องเตรียมของขวัญอะไรดีนะ?

เหวินเสี่ยวจี้ยังคงทำไม่รู้ไม่ชี้ " นายกำลังพูดเรื่องอะไร? ฉันไม่เข้าใจ "

" เหยียนเฉินตกอยู่ในอันตรายใช่ไหม? " จงจิ่งห้าวยืนขึ้นตรงหน้าเหวินเสี่ยวจี้ " ลูกชายของผม แน่นอนว่าผมก็หวังให้เขามีความสุข แต่ผมก็ต้องรู้ความเป็นอยู่จริงๆ ของเขาด้วย อย่าคิดจะปิดบังผมเลย "

เหวินเสี่ยวจี้หมดหนทาง" ทั้งฉันก็กลัวว่าเธอกังวลไหมล่ะ? เรื่องเหยียนซีก็เพิ่งจะผ่านไปแท้ๆ ฉันจะกล้าพูดที่ไหนกัน? "

ใบหน้าของจงจิ่งห้าวตึงเครียดขึ้นมาทันใด ในใจของเขาเริ่มจะเป็นห่วงลูกชาย แต่ก็ยังทำหน้านิ่ง " คุณพูดมาเถอะ จะมีแค่ผมคนเดียวเท่านั้นที่รู้ "

โดยนัยก็คือ เขาจะไม่บอกหลินซินเหยียน

เหวินเสี่ยวจี้เม้มปาก " เหยียนเฉินน่ะ ตอนที่เขาปฏิบัติหน้าที่ เพราะว่าช่วยเพื่อนถึง..... "

ประโยคหลังเขาไม่กล้าพูดจริงๆ

จงจิ่งห้าวหลับตา พยายามจัดการกับอารมณ์ แล้วพูดด้วยเสียงต่ำ " พูด! "