ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 106

นีลถึงกับพูดไม่ออก

“หึ! พี่ไนเจลดีกับหนูที่สุด!” เนลลี่เท้าสะเอวอย่างภาคภูมิใจ “พอพี่ไนเจลหายดี หนูจะพาเขาไปช้อปปิ้งและกินของอร่อย ๆ กันแค่สองคน!”

นีลน้อยใจ “แม่ครับ ดูลูกสาวแม่สิ!”

ลูน่ายิ้มแห้ง เธอกอดเนลลี่ไว้ในขณะที่เธอคุยกับนีลผ่านวิดีโอคอลและคุยกับไนเจลผ่านสร้อยคอ

ภายในห้องที่สว่างสดใสของเนลลี่ ลูน่ากำลังกอดเนลลี่ไว้

ในสวนหลังบ้าน โจชัวมองร่างผ่านหน้าต่างทรงฝรั่งเศสและขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขาเอนกายพิงเสาของศาลาภายในสวนก่อนจะดับบุหรี่ในมือ

นี่เป็นบุหรี่มวนที่ห้าแล้ว

เขาไม่รู้ว่าทำไม แต่เมื่อนึกถึงเรื่องที่ลูน่าจะไปจากบลูเบย์วิลล่าในวันพรุ่งนี้แล้ว เขาก็หงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก

เขายืนมองลูน่าและเนลลี่อยู่ตรงนี้มานานแล้ว

ตอนแรกเธออารมณ์ไม่ดี จากนั้นเธอก็หัวเราะจนน้ำตาเล็ด แต่ในตอนนี้เธอดูเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจและความสิ้นหวัง

เขารู้สึกได้ว่าเธอไม่อยากจากเนลลี่ไป แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น

เขาถอนหายใจอย่างหงุดหงิดและจุดบุหรี่อีกมวน

เขาไม่เข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้กำลังยืนกรานเรื่องอะไร

เห็นได้ชัดว่าเธอไม่อยากไปจากเนลลี่หรือว่าเขา แต่เธอก็ยังยืนกรานว่าจะไป

เธอเลือกเวลาที่จะจากไปและยังสร้างข้อจำกัดมากมายให้กับตัวเอง

ตราบใดที่ลูน่าบอกเขาว่าเธอไม่อยากไป เขาก็พร้อมที่จะให้เธออยู่ต่อ แต่เธอไม่เคยพูดออกมาเลยสักครั้ง แม้แต่ครั้งเดียวก็ตาม

ทำไมกันล่ะ? เพราะว่าก่อนหน้านี้เขาพยายามกำจัดเธองั้นเหรอ?

เรื่องนี้ทำให้เขานึกถึงลูน่า กิบสันโดยไม่รู้ตัว เธอเคยรักเขามากสุดหัวใจ ไม่ว่าจะทำอะไร เธอก็จะนึกถึงเขาก่อนเสมอ

ตั้งแต่ที่เธอแต่งงานกับเขา เธอก็อยากจะแบ่งปันทุกอย่างให้กับเขา