โจชัวหรี่ตาและมองลูน่าอย่างเย็นชา “อย่าพูดจาเสียมารยาท”
เขาเชิดหน้าขึ้นแล้วหยิบไมโครโฟนมา “ทุกท่าน ผมต้องขอโทษที่ทำให้ทุกท่านต้องมาเห็นเรื่องแบบนี้ แต่ตระกูลลินช์ก็มีกฎของตัวเองและมีวิธีของตัวเองในการจัดการกับปัญหาแบบนี้”
เขาพูดต่อไปว่า “เรามารวมตัวกันที่นี่ก็เพื่อฉลองวันเกิดคุณย่าลินช์ ทุกคนที่นี่ล้วนเป็นเพื่อนหรือญาติ ๆ ของตระกูลลินช์ เพราะอย่างนั้นผมมั่นใจว่าทุกคนคงจะคุ้นเคยดีว่าเราจะทำยังไงกับเรื่องนี้ ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไปแม้แต่คำเดียว...”
สายตาของโจชัวมืดลง “ทุกคนคงรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
ฝูงชนปิดปากเงียบในทันที ทุกคนหันมองหน้ากันอย่างไม่รู้ตัว
เห็นได้ชัดว่าโจชัวพยายามจะสื่อถึงอะไร ไม่เพียงแต่เขาปฏิเสธที่จะโทรหาตำรวจ แต่เขาไม่อยากลงโทษออร่าอีกด้วย เขาต้องการที่จะเก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับ
ทุกคนในห้องต่างก็งงงัน โจชัวยืนยันว่าระหว่างเขากับออร่าไม่มีอะไร แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เต็มใจจะเมตตากรุณาเธอ ถึงแม้ที่จริงแล้วเธอพยายามจะฆ่าลูกสาวของเขาก็ตาม ระหว่างพวกเขาสองคนมันเป็นยังไงกันแน่
ลูน่ายืนนิ่งไม่ไหวติง หัวใจของเธอรู้สึกราวกับถูกใบมีดกรีดจนเลือดไหลออกมา
เธอเงยหน้าขึ้นมองโจชัวด้วยสายตาอันโกรธเกรี้ยว “คุณลินช์! เนลลี่เป็นลูกสาวของคุณนะ!”
“ใช่ ฉันรู้ดี” เขามองเธออย่างไม่สนใจและหยิบไมโครโฟนขึ้นมาอีกครั้ง “วันนี้เราทุกคนมารวมตัวกันที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดของคุณย่าลินช์ เราตั้งใจใช้โอกาสนี้สร้างความสนุกสนาน แต่สถานการณ์ที่ไม่คาดฝันได้ทำลายงานเลี้ยงนี้ ผมต้องขอโทษสำหรับเรื่องนี้ เพื่อแสดงความจริงใจ ผมจะให้ผู้ช่วยเตรียมของขวัญให้กับทุกคน”
โจชัวมองไปยังพิธีกร “ช่วยดำเนินงานเลี้ยงต่อด้วย ผมต้องไปแล้ว”
พิธีกรเอื้อมมือไปรับไมโครโฟนที่โจชัวยื่นมาให้ด้วยสีหน้าตื่นตระหนก “ครับ...เราไปต่อกันที่...” เขาเดินมาอยู่ตรงหน้าโจชัวและพยายามทำให้บรรยากาศสดใสขึ้น “ทุกท่านครับ วันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิดปีที่ 80 ของคุณย่าลินช์...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...