เฮงซวยอย่างไม่มีข้อคัดค้าน!
“เนลลี่ อยากกินเค้กไหม?”
เนลลี่กำลังนั่งอยู่บนตักของเอเดรียน เธอส่ายหน้ากับสิ่งที่เขาเสนอ สายตาของเธอจ้องมองไปที่ร่างของลูน่าที่ค่อย ๆ จากไป “หนูอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หนูไม่อยากกินอะไร...”
ข้ามน้ำข้ามทะเลไปอีกฝั่ง ไนเจลกำลังมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ผ่านกล้องวงจรปิด เมื่อเห็นอย่างนี้เขาก็หลับตาลง จากนั้นไม่นานเขาก็เอื้อมมือไปแตะภาพลูน่าบนหน้าจอ
“คุณแม่ ผมขอโทษ...” ถ้าไม่ใช่เพราะโรคของไนเจล แม่ของเขาคงไม่ต้องกลับไปเมืองบันยันและเข้าไปเกี่ยวข้องกับโจชัว ถ้าไม่ใช่เพราะไนเจล เธอคงไม่ต้องโดนคนเฮงซวยนั่นทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า
…
ที่ประตูหลังของโรงแรม
ขณะที่มือของโจชัวยังจับไว้แน่น เขาลากออร่าไปยังทางออกด้านหลังของโรงแรม
“โจชัว!” ออร่าอุทาน เธอเริ่มเจ็บข้อมือและพวกเขาก็ออกมาอย่างรวดเร็วทำให้ออร่ารู้สึกว่าเกินกว่าที่เธอจะรับไหว
ในที่สุดโจชัวก็ปล่อยเธอ ออร่าพิงตัวกับประตู เธอนวดข้อมือและหายใจหอบเหนื่อยในเวลาเดียวกัน เธอยิ้มหวานให้โจชัว “ฉันรู้ค่ะ ว่าพี่ยังสนใจฉันอยู่”
“ผิดแล้ว” โจชัวมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นเขาก็กวักมือเรียกใครสักคน มีใครบางคนออกมาจากเงามืดในชุดแพทย์ พวกเขาจับออร่าไว้แล้วกดลงกับพื้นราวกับว่ากำลังจับกุมตัวคนร้ายและใช้เทปมัดมือของเธอเอาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...