ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 142

ไม่ว่ายังไงเธอก็มั่นใจว่าเขาสนใจเธอ ถึงเขาจะแสร้งทำเป็นว่าไม่ได้เป็นแบบนั้นก็ตาม

อย่างน้อยเขาก็พบว่ารูปลักษณ์ภายนอกของเธอน่าดึงดูดใจ และเธอก็สามารถกระตุ้นความต้องการและความปรารถนาในตัวเขาได้

แค่นั้นก็พอแล้ว!

อีกอย่างทั้งหมดที่เธอต้องการพากลับบ้านก็คือเชื้อของเขา!

ไม่ว่าคนสารเลวนี่จะชอบใคร หรือเก็บใครไว้ในใจ เธอก็ไม่สนใจ!

เมื่อคิดได้อย่างนี้ลูน่าก็หอมแก้มลูกสาวตัวน้อย “น้าไม่โทษหนูหรอกจ้ะ

หนูให้ไอเดียดี ๆ ต่างหาก”

พูดจบเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วหมุนตัวเพื่อจากไป

“จะไปไหนเหรอคะ?”

ขณะมองแผ่นหลังที่จากไปของเธอ เนลลี่ก็ขมวดคิ้วแล้วรีบเดินตามไปด้วยขาสั้น ๆ ของเธอ

“ตอนนี้น้าคงจะต้องกลับบ้านก่อน”

ลูน่าเงียบไปเล็กน้อยและยิ้มให้ “อีกไม่นานเราก็จะได้เจอกันอีกนะ!”

เราจะได้เจอกันในอีกไม่นานจริง ๆ เหรอ?

เนลลี่ถอนหายใจ คำพูดของพ่อเธอเมื่อคืนยังคงดังก้องในหู

เธอคิดว่ายังมีอีกอย่างที่เธอยังไม่ได้บอกแม่ของเธอ

นั่นคือ พ่อของเธอบอกว่าเขาไม่ได้อยากจะปกป้องน้าออร่าคนใจร้าย แต่แค่อยากจะใช้วิธีนี้บีบให้คุณแม่กลับมาหา

เด็กหญิงตัวน้อยถอนหายใจอย่างเงียบงัน

เธอรู้ว่าตัวเองคงจะเป็นคนเดียวที่เชื่อเรื่องนี้ ถ้าเธอบอกคุณแม่ คุณแม่ต้องบอกว่านั่นเป็นแค่ข้ออ้างของคุณพ่อแน่ ๆ

แต่เธอเชื่อว่ามันไม่ใช่แค่ข้ออ้าง ตอนที่พ่อของเธอพูดเรื่องนี้เมื่อวาน เธอสามารถรู้สึกได้ถึงความจริงใจในดวงตาของเขา เหมือนกับแววตาของพี่ชายทั้งสองของเธอ!

เธอเต็มใจจะเชื่อคำพูดของคุณพ่อ และเธอเชื่อว่าเมื่อเวลาผ่านไปคุณแม่ก็ต้องเชื่อเขาด้วยเหมือนกัน!

ตอนนี้แค่ยังไม่ถึงเวลานั้น