ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 170

“ลิลลี่บอกว่าคุณรอมาเป็นชั่วโมงแล้ว” โจชัวถอดเสื้อคลุมตัวนอกออกและส่งให้คนรับใช้ เขาหย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาแล้วพาดแขนไว้บนพนักพิงอย่างสง่างาม “มีเรื่องอยากคุยกับผมเหรอ?”

“ใช่” เอเดรียนตอบ เขามองลูน่าและยิ้ม “แต่เราค่อยคุยกันทีหลังก็ได้”

“ครั้งหน้าผมอาจจะไม่อยากฟังแล้วก็ได้” โจชัวพูดแล้วขยับขาไขว่ห้าง “บอกผมมาเลยสิ”

โจชัวไม่ได้สนิทสนมอะไรกับพ่อของตัวเองอยู่แล้ว พวกเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น วิธีการที่เขาพูดกับพ่อของตัวเองในตอนนี้ก็ไม่ต่างจากการที่เขาคุยกับลูกน้องของตัวเองนัก

เอเดรียนไม่คิดว่าโจชัวจะทำตัวแบบนี้ ลูกชายของเขาไม่เคยแสดงความเคารพใด ๆ ต่อเขาด้วยซ้ำ เอเดรียนยังคงเงียบไปหลายวินาทีก่อนจะยิ้มบาง ๆ “ก็ได้ ฉันพูดเลยก็แล้วกัน”

เขามองลูน่าและกระแอม “เรื่องคุณลูน่า ฉันมั่นใจว่าแกรู้ว่าฉันเป็นนักออกแบบเครื่องประดับ ส่วนเนลลี่ก็มีพรสวรรค์ด้านการออกแบบเครื่องประดับเหมือนกับฉัน แต่ฉันกำลังจะออกจากเมืองไปจัดการบางเรื่องสักสองสามวัน แล้วฉันก็ไม่อยากให้พรสวรรค์ของเนลลี่สูญเปล่า ฉันไม่คิดว่าจะมีใครในเมืองบันยันที่มีคุณสมบัติเหมาะกับการสอนเนลลี่ นอกจาก...”

เอเดรียนชี้ไปที่ลูน่า “นอกจากคุณลูน่า” เขาพูดต่อว่า “ตั้งแต่แรกฉันก็เหมือนคนอื่น ๆ ที่คิดว่าคุณลูน่าเป็นแค่สาวใช้ธรรมดา แต่เมื่อฉันไปสืบดูอาชีพจริง ๆ และความสามารถของเธอ ฉันก็ต้องตกใจและอับอายที่ไม่ได้เห็นว่าเธอคืออัจฉริยะตัวจริง”

เอเดรียนจ้องลูน่า “ความสามารถและความเก่งด้านการออกแบบเครื่องประดับของลูน่าคือสิ่งที่เนลลี่ต้องการ เธอเหมาะที่จะเป็นครูให้เนลลี่ที่สุด”

โจชัวหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อตัวเอง เขาเลิกคิ้วและกวาดสายตามองใบหน้าของลูน่า “เธอคิดว่าฉันจะเชื่อเหรอว่าพ่อฉันไม่ได้อยู่ในแผนของเธอ?”

โจชัวพูดกับเอเดรียนแค่ไม่กี่ประโยคนับตั้งแต่ที่เอเดรียนกลับมาสู่ครอบครัวลินช์ แต่แค่ไม่กี่วันก่อนที่เขาจะจากไป จู่ ๆ เอเดรียนกลับหยิบยกโอกาสนี้พูดให้ลูน่ามาเป็นครูของเนลลี่ โจชัวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าสิ่งที่เขาสงสัยนั้นถูกต้อง เอเดรียนเป็นส่วนหนึ่งในแผนการของลูน่าและเขาก็พยายามหาข้ออ้างให้ลูน่าอยู่ใกล้โจชัว