ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 175

โจชัวจ้องตอบลูน่าท่ามกลางความเงียบ

หลังจากนั้นพักหนึ่งเขาก็มองเธอและตอบอย่างไม่ยินดียินร้าย “ฉันมีแผนของฉัน”

“คุณลินช์” ลูน่าถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ฉันรู้ว่าที่คุณเมตตาคุณกิบสันอาจเพราะคุณสนิทกับเธอ คุณรู้จักเธอมานาน และมันเป็นเรื่องเข้าใจได้ว่าคุณคงรู้สึกว่าการลงโทษในสิ่งที่เธอทำคงเป็นเรื่องยาก แต่เธอทำผิดจริง ๆ และต้องชดใช้ในสิ่งที่เธอทำ ถ้าคุณทำใจยากนัก คุณก็ส่งหลักฐานให้ตำรวจเขาไปดูแลสิ”

สายตาของลูน่าไม่เคยหวั่นไหวไปจากโจชัวขณะที่เธอพยายามเก็บความโกรธไว้ในใจแล้วพูดต่อช้า ๆ “ข้อหาพยายามฆ่าไม่ได้มีโทษประหาร ถ้าเธอถูกตัดสินโทษก็คือเข้าคุกแค่ไม่กี่ปี บางทีตอนที่เธอถูกปล่อยตัวออกมา เนลลี่อาจจะโตแล้ว และสามารถปกป้องตัวเองได้ เธอคงไม่ต้องมาเจอกับอันตรายแบบที่เธอเจอในตอนนี้อีก”

ลูน่าถอนหายใจและขมวดคิ้วมองโจชัว “ทำไมคุณถึงไม่เต็มใจจะทำแบบนั้นล่ะคะ?”

โจชัวขมวดคิ้วมากขึ้นเมื่อเขาฟังลูน่า การทายาให้มือของเธอก็รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ลูน่าเจ็บจากท่าทีโกรธเคืองของเขา แต่เธอก็ยังพูดจนจบ “ทำไมคุณถึงเมตตาออร่ามากขนาดนี้ ทั้ง ๆ ที่เธอไม่ควรได้รับมัน เป็นเพราะเธอสำคัญกับคุณมากกว่าลูกสาวของคุณเหรอ?”

แกร๊ง!

โจชัวปล่อยมือเธอและขว้างกระปุกยากลับไปในกล่องปฐมพยาบาล เสียงของกระปุกอะลูมิเนียมชนกับมุมกล่องทำให้เกิดเสียงดัง

“ฉันว่าเธอคงไม่เจ็บแล้วสินะ” โจชัวกล่าวเย้ยขณะที่มองเธอและลุกออกจากที่นั่ง

แผลของเธอมียาทาเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น แผลที่เหลือยังคงถูกเปิดอยู่ ลิลลี่ซึ่งยืนสังเกตการณ์อยู่ไกล ๆ รีบเข้ามาหาลูน่าอย่างระวัง เธออยากจะไถ่โทษความผิดด้วยการทายาตรงแผลที่เหลือของลูน่าให้

“ไม่ต้อง” โจชัวพูดขณะมองไปที่ลิลลี่ “เอากล่องปฐมพยาบาลไปเก็บที่เดิม”

ลิลลี่มองลูน่าอย่างหนักใจ ลูน่าส่ายหน้าให้ลิลลี่ทันที เธอหยิบผ้าพันแผลออกมาและพันแผลอีกครั้ง

โจชัวโกรธยิ่งขึ้นเมื่อมองเห็นสีหน้าที่ไม่สะทกสะท้านของลูน่า “พ่อบ้าน ส่งคุณลูน่ากับนีลกลับบ้านด้วย!” ทันทีที่ตะโกนสั่งจบโจชัวก็หายขึ้นไปชั้นบน