“เรื่องมัน...ยาวครับ” แซคเกาหัวตัวเองอย่างเขินอาย “ผมรู้ว่านี่อาจจะเชื่อยากหน่อย แต่เราสองคนเป็นคนดีครับ เราเชื่อฟังคำสั่งของลูกพี่ตลอด เรารู้ว่าคุณมีความสำคัญกับลูกพี่ของพวกเรา ดังนั้นพวกเราจะพยายามดูแลคุณให้ดีที่สุดเลยครับ!”
ลูน่าชะงักไปเพราะความประหลาดใจ เธอใช้เวลาสักพักจึงสามารถพูดออกมาได้ “ขอบคุณนะ...”
เธอตามเวสลีย์เข้าไปในตึกและเกาหัวตัวเองเบา ๆ ‘นีลไปมี ‘พี่น้อง’ ตัวใหญ่อย่างแซคกับยูริตั้งแต่เมื่อไหร่?’
“คุณลูน่านอกจากจะรู้จักกับเจ้านายของเราเป็นการส่วนตัวแล้ว ยังดูเหมือนว่าคุณจะสนิทกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเราอีกด้วยนะครับ” เวสลีย์จงใจกล่าวขึ้นในตอนที่พวกเขาเข้าไปในลิฟต์ เขากดปุ่มแล้วพูดเสริมว่า “คุณน่าจะมาเข้ามาบริษัทของเราให้ไวกว่านี้ แบบนั้นคุณคงจะได้เป็นพนักงานประจำไปแล้ว และไม่ต้องมาเป็นพนักงานฝึกหัดแบบนี้”
มีความประชดประชันเจือในน้ำเสียงของเวสลีย์ ลูย่ายิ้มให้เขาจาง ๆ “ฉันมีความสุขกับการได้ทำงานเป็นพนักงานฝึกหัดค่ะ ฉันได้รับค่าจ้างเท่ากัน แต่งานเบากว่า สำหรับฉันมันฟังดูดีเลย”
“ฉันมั่นใจว่างานของคุณฟิชเชอร์คงมีหลายอย่าง นอกจากมีงานของตัวเองแล้วยังต้องจัดการกับปัญหาของเพื่อนร่วมงานอีกด้วย คงจะเหนื่อยเลยนะคะ”
สีหน้าของเวสลีย์เปลี่ยนไปเมื่อได้ยินอย่างนี้ เขามองลูน่าและไม่ได้พูดอะไรตอบ
แผนกออกแบบอยู่ที่ชั้น 18
ลิฟต์หยุดที่ชั้น 5 ในขณะที่ผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่งเดินเข้ามาพลางถือแก้วกาแฟร้อนไว้ในมือ
“คุณฟิชเชอร์” เธอทักด้วยรอยยิ้มอย่างสุภาพให้เวสลีย์ “เมื่อกี้ฉันไปที่สำนักงานผู้บริหารมาแล้วบังเอิญเจอลูคัส ฉันได้ยินมาว่าคุณลินช์จ้างพนักงานหญิงคนใหม่มาเหรอคะ?” เสียงของเธออ่อนหวานน่าฟัง
เวสลีย์หันมองลูน่า “คนนี้ไงครับ เธอเป็นพนักงานฝึกงานคนใหม่ของแผนกออกแบบ ชื่อว่าลูน่าครับ”
เวสลีย์หันไปหาลูน่าแล้วพูดต่อ “ลูน่า คนนี้เป็นผู้ช่วยคนใหม่ของคุณลินช์ คอร์ทนีย์ จอห์นสันครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...