ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 178

ชุดของลูน่าดูเหมือนชุดที่พนักงานฝึกงานแผนกออกแบบสวมกันจริง ๆ

เวสลีย์ตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นอย่างนั้น เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเพียงไม่กี่วินาที ผู้หญิงตรงหน้าจะเป็นคนเดียวกับที่เปิดประตูให้เขาเมื่อไม่กี่นาทีก่อน

“วันนี้เป็นวันทำงานวันแรกของฉันใช่ไหมคะ?” ลูน่าดูเหมือนจะไม่เห็นความสับสนของเขา เธอจึงเดินลงบันไดมาและคุยกับเขาโดยไม่สนใจ “ช่วยอธิบายเวลาการทำงานให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ? ฉันน่าจะต้องขอกลับไวหน่อยเพราะฉันจะต้องไปรับลูกชายที่โรงเรียน”

ขณะเดินตามหลังเธอ เวสลีย์มีอาการช็อกจากสิ่งที่เธอพูดจนลิ้นพันกัน “คุณ...คุณมีลูกชายเหรอ?” ผู้หญิงคนนี้ดูอายุน่าจะราว ๆ 20 ปี แต่เธอมีลูกชายแล้วเหรอ?

“ใช่ค่ะ” ลูน่าหัวเราะเบา ๆ “ลูกชายของฉันเป็นเพื่อนสนิทกับลูกสาวของคุณลินช์น่ะค่ะ”

เวสลีย์ตระหนักขึ้นในทันใด ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้หญิงที่อาศัยอยู่ในสถานที่ธรรมดาแบบนี้จึงเป็นเพื่อนกับคุณลินช์ได้ ทั้งหมดคงเป็นเพราะลูกชายของเธอ

พวกเขาสองคนออกมาจากตึกด้วยกันและขึ้นไปในรถของเวสลีย์ ตลอดทางเวสลีย์ก็พยายามอธิบายกฎและนโยบายของบริษัทให้ลูน่าฟัง

ลูน่ามองออกไปนอกหน้าต่างและดูเหมือนไม่สนใจฟังมากจนทำให้เวสลีย์ไม่พอใจ “ลูน่า ทำไมไม่ฟังเลย? กฎบางข้อก็ต่างจากบริษัทอื่นนะ ถ้าคุณทำผิดก็จะโดนตัดเงินเดือนนะ!”

ลูน่าคลี่ยิ้ม “ฟังอยู่ค่ะ”

เธอยังจำกฎทั้งหมดที่เวสลีย์พูดถึงได้ด้วย หลายปีก่อนเธอนี่แหละที่เป็นคนจัดทำคู่มือการทำงานให้โจชัว รวมไปถึงสวัสดิการให้พนักงานหญิงเรื่องการลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร

ครั้งหนึ่ง เธอเคยนอนอยู่ในอ้อมแขนของโจชัวและเงยหน้ามองเขาด้วยรอยยิ้มกว้าง “อย่าบอกใครนะคะว่าทั้งหมดนี้เป็นความคิดของฉัน แบบนั้น คนอื่นเขาจะได้มองว่าคุณเป็นเจ้านายที่เอาใจใส่ไงคะ!”

ตอนนั้นโจชัวยิ้มให้เธอเล็กน้อย “ได้สิ ผมจะบอกทุกคน เพราะว่าพนักงานของผมควรได้รู้นะว่าคุณเป็นคนเอาใจใส่”

ลูน่าเชื่อเขา เธอคิดว่าเขาจะทำให้ทุกคนได้รู้ว่าภรรยาของโจชัว ลินช์เป็นคนใจดีและนึกถึงผู้อื่น