จู่ ๆ ลูน่าก็โดนขอให้คัดลอกข้อความกว่าหมื่นคำด้วยมือ
เธอตกใจไปเมื่อได้รับเอกสาร มันไม่ได้เกี่ยวกับการออกแบบเครื่องประดับหรือกฎของแผนกออกแบบเลย
พวกมันคือกฎและนโยบายของบริษัท และมีจำนวนคำอย่างน้อยก็ 20,000 คำ
แชนน่อนวางเอกสารลงตรงหน้าเธอ สั่งงานเล็กน้อยแล้วจากไป
“ส่งก่อนกลับบ้านวันนี้นะ”
“โห” บอนนี่ดันแว่นแล้วคำนวณ “คุณต้องเขียนราว ๆ สองหมื่นคำเลยนะ นอกจากพักเที่ยงก็เหลือเวลาทำอีกห้าชั่วโมง อย่างน้อยก็ต้องเขียนหกสิบคำต่อนาที”
นี่เป็นงานที่ไม่มีทางทำได้!
บอนนี่เก็บมือถือของเธอลง
“แปลกแฮะ วันนี้คุณไม่ได้ทำอะไรผิด แล้วท่านประธานก็ไม่ได้ว่าอะไรคุณด้วย ทำไมหัวหน้าถึงมาหาเรื่องลำบากให้คุณอีกนะ?”
ลูน่าหาปากกาและกระดาษและเริ่มเขียนอย่างใจเย็น “บางที่อาจจะเป็นท่านประธานที่ขอให้ฉันทำอะไรแบบนี้” เธอยิ้มเรียบ ๆ
ตอนที่เธอออกมาจากห้องแชนน่อนก่อนหน้านี้ เธอยังได้รับความเคารพอยู่เลย แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปแบบฉับพลัน แชนน่อนไม่พูดอะไร แต่สั่งให้เธอคัดลอกกฎและนโยบายบริษัท ลูน่าไม่เชื่อหรอกว่าไม่มีใครสั่ง
“จะคัดลอกทั้งหมดจริง ๆ เหรอ?” บอนนี่เม้มปาก “นั่นมันเยอะมากนะ!”
“ไม่เป็นไร” ลูน่าจับปากกาและเขียนอย่างรวดเร็ว “ในเมื่อมาทำงาน ฉันก็จะทำทุกอย่างที่เจ้านายสั่ง ควรเป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ?”
ลูน่าไม่เข้าใจว่าโจชัวพยายามจะทำอะไร แต่โอกาสที่เธอจะได้อยู่และทำงานไม่ได้เข้ามาบ่อย ๆ ลูน่าไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ แน่
ในไม่ช้าเธอก็เห็นถึงปัญหา การเขียนไว ๆ ทำไมให้เธอลืมลักษณะการเขียนก่อนหน้านี้ที่พยายามหลีกเลี่ยงไป
ลูน่าถูระหว่างคิ้วอย่างรำคาญใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...