ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 193

ลูน่ารู้สึกเจ็บเล็กน้อยเมื่อตอนที่เธอต้องคัดลอกเอกสารระหว่างวัน

“เมื่อวานคุณลินช์ลงโทษฉัน วันนี้คุณควินน์ก็ด่าฉันด้วยเหมือนกัน” ลิลลี่เงยหน้า “ฉันรู้ว่าตัวเองผิดค่ะ”

ลูน่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตบไหล่ลิลลี่เบา ๆ “ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้คิดร้าย ฉันไม่ถือโทษโกรธอะไร ฉันเข้าใจ ฉันจะสนใจกับปัญหานี้ในอนาคตให้มากขึ้น แล้วฉันก็จะติดต่อกับมัลคอล์มให้บ่อยขึ้นนะ”

ลิลลี่อึ้งไป เธอไม่คิดว่าลูน่าจะตอบสนองแบบแบบนี้ เธอจึงอึ้งจนพูดไม่ออกไปในทันที

เนลลี่ถอนหายใจขณะที่หอมแก้มลูน่าอย่างอ่อนโยน จากนั้นเธอก็หันไปจับมือของลิลลี่ไว้ “ลิลลี่ เราไปกันเถอะ!”

เมื่อเห็นลิลลี่พาเนลลี่ไปแล้ว นีลก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ทำไมแม่ต้องดีกับเธอด้วยล่ะครับ?”

“ใครไม่เคยทำผิดบ้างละจ๊ะ?” ลูน่าถอนหายใจขณะที่จับมือนีลไว้ “เธอดูแลพวกลูกสามคนมาอย่างดีตั้งหลายปีตอนที่เราอยู่ต่างประเทศ เพราะฉะนั้นแม่ไม่ควรจะใจแคบกับเธอ”

ลูน่าจับมือนีลขณะที่พวกเขาเดินไปยังป้ายรถเมล์และพูดคุยกันว่าวันนี้เป็นอย่างไรบ้างเหมือนที่ทำเป็นประจำ เธอเล่าถึงเรื่องแซคกับยูริ และเรื่องเพื่อนร่วมงานคนใหม่ที่ชื่อ บอนนี่ เลน

“คุณแม่ คุณแม่ไว้ใจคนง่ายไปแล้วนะครับ” เสียงเด็ก ๆ ดุขึ้นในทันที

ลูน่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตระหนักได้ว่ามันมาจากสร้อยที่คอของเธอ

ในตอนแรก ไนเจลทำสร้อยให้กับทุกคน หลังจากนั้นลูน่าและไนเจลหมางเมินใส่กันเนื่องจากเรื่องการกลับประเทศ เธอเลยถอดมันออก

แต่หลังจากเหตุการณ์ชิงช้าสวรรค์ลูน่าก็กลับมาสวมมันอีกครั้ง

“แม่ไว้ใจคนง่ายไปงั้นเหรอ?” ลูน่าขมวดคิ้ว