ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 222

ลูน่ายิ้มอย่างขมขื่น

“เธอเชื่อเหรอ?”

“ก็ไม่เชิง แต่...”

บอนนี่ก้มหน้า “เธอเอามือถือฉันไปแล้วกดโทรเบอร์ปัจจุบันของพี่ ฉันได้ยิน มันเป็นเสียงเขา

“ออร่าบอกว่า ตอนที่พี่ไปส่งของให้เธอ เขาชนใครคนหนึ่งเข้า เพราะว่ากลัวจะต้องโทษตามกฎหมาย เขาก็เลยรับเงินแล้วหนีไป เขาอยู่อย่างสบายดีที่ต่างประเทศ แต่เขาก็กลัวว่าใครจะมาหลอกให้เขากลับมาชดใช้โทษ เพราะอย่างนั้นเขาเลยไม่ฟังใครนอกจากออร่า”

บอนนี่กล่าวพลางน้ำตาร่วง

เธอสะอื้นไห้ “ฉันคิดถึงพี่ ฉันเป็นนักข่าวสายสืบสวนสอบสวน ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันใช้ทุกวิถีทางเพื่อสืบหาข่าวเกี่ยวกับเขา แต่เพราะว่าฉันหาเขาไม่เจอ ฉันเลยมุ่งเป้ามาที่ออร่า ฉันเริ่มเขียนข่าวเสีย ๆ หาย ๆ เรื่องออร่า แต่ในตอนนี้ฉันได้ยินเสียงของพี่แล้ว ฉันก็มั่นใจแล้วว่าเขายังไม่ตาย...”

“เพราะงั้นเธอก็เลยเต็มใจเสียสละอิสรภาพของตัวเองแลกกับออร่างั้นเหรอ?”

ลูน่ามองบอนที่ที่กำลังร้องไห้ แล้วกล้าวเย้ยหยัน “เด็กโง่เอ้ย”

บอนนี่หลับตาลง “จะเรียกฉันว่ายังไงก็ได้ค่ะ คุณคบกับโจชัวเพราะเงินนี่คะ คุณไม่มีทางรู้หรอกค่ะว่าความสัมพันธ์จริง ๆ มันเป็นยังไง!”

“ฉันไม่รู้ว่าความสัมพันธ์จริง ๆ เป็นยังไงงั้นเหรอ?” ลูน่ามองบอนนี่และหัวเราะขึ้นมาในทันที “ไม่มีใครเคยเจอกับความสัมพันธ์ที่ซาบซึ้งเท่ากับที่ฉันเคยเจอแล้วล่ะ ฉันยอมรับนะว่าฉันอาจจะไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์อะไรเท่าไหร่ แต่ฉันรู้แค่ว่า ถ้าพี่ชายของเธอมีเธออยู่ในใจบ้าง เธอก็คงไม่ต้องพยายามมากขนาดนี้…

“เขายังมีชีวิตอยู่ แต่เขาไม่ติดต่อเธอมาตั้งหลายปี มันยังไม่ชัดอีกเจนเหรอ? ตื่นจากจินตนาการของเธอได้แล้ว”

ลูน่าลุกขึ้นยืน “ในเมื่อเธอเต็มใจที่จะโดนลงโทษอยู่ในนี้แทนออร่า ฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะพาเธอออกไป เธอเลือกแบบนี้เอง เธอก็ต้องยอมรับผลของมัน บางทีการโดนขังในโรงพยาบาลจิตเวชอาจเหมาะกับคนที่หมกมุ่นและหวาดระแวงแบบเธอก็ได้”

จากนั้นลูน่าก็หันหลังกลับออกไป

เธอปิดประตูและหันหลัง

เธอพบกับสายตาลึกล้ำของโจชัว

หัวใจของลูน่าเต้นรัว เธอยิ้มอึดอัดให้โจชัว “คุณลินช์ คุณมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“ฉันมาตั้งนานแล้ว”