ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 231

“คุณหมอ คุณบอกว่าต้องให้น้ำเกลือไม่ใช่เหรอคะ?”

ลูน่าหันกลับมามองหมอ “ต้องให้ตอนนี้เลยไหมคะ?”

หมอขมวดคิ้วแล้วตระหนักว่าเขาอาจจะพูดอะไรผิดไป เขาจึงทิ้งคำพูดไว้เท่านั้นและเดินจากไป “ผมจะไปเตรียมเดี๋ยวนี้แหละ”

หลังจากที่หมอจากไปแล้วโจชัวก็ก้มหน้าลงมองนีลที่ยังคงหมดสติอยู่

จากนั้นเขาก็หันหน้ามองเงาสะท้อนของตัวเองในหน้าต่างกระจก

ไม่รู้ทำไม พวกเขา...ถึงดูเหมือนกันได้ขนาดนี้

เขามองดูภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกแล้วยกยิ้มมุมปาก “ถ้าเขาไม่พูด ฉันคงไม่รู้เลย”

มองจากภายนอกลูน่าดูสงบและใจเย็น แต่ลึก ๆ แล้วเธอกำลังตื่นตระหนก!

โจชัวเป็นคนฉลาดมาก ดังนั้นเธอจึงรู้สึกกังวลว่าเขาจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

ก่อนหน้านี้แม้ว่าเธอจะหลอกเขาได้สำเร็จด้วยการอ้างว่าเธอเป็นเพื่อนกับลูน่า กิบสัน แต่สำหรับเรื่องเด็ก ๆ...นั่นคงหาข้ออ้างได้ยาก

เธอหายใจเข้าลึกแล้วยิ้มจนดวงตาของเธอหรี่ลงเป็นพระจันทร์เสี้ยวเล็ก และมองไปที่โจชัว “บางทีคนหน้าตาดีก็หน้าตาเหมือน ๆ กันหมดแหละค่ะ อดีตสามีของฉันยังไม่หล่อเท่านีลเลย”

โจชัวเลิกคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่พูดอะไร

ไม่นานนัก หมอก็นำน้ำเกลือมาให้และพยาบาลก็เจาะสายน้ำเกลือเข้าไปในแขนของนีล

ลูน่าหยิบเก้าอี้มานั่งข้างเด็กชายตัวน้อยและเฝ้าเขาอย่างเงียบ ๆ

โจชัวยืนอยู่ข้างประตู ร่างสูงยาวของเขาพิงกรอบประตูในขณะที่สายตาของเขาซึ่งจ้องมองทั้งแม่และลูกชายก็ค่อย ๆ มืดมนราวกับมีนัยยะบางอย่าง

...

วันต่อมา

แสงอาทิตย์ส่องสว่างทั่วทั้งห้อง ลูน่าค่อย ๆ ขยับตัวจากการหลับใหล

เธอลืมตาขึ้น และทันใดนั้นแสงแดดจ้าก็ตกกระทบเข้ามาในดวงตาเธอ

เธอ...กำลังนอนหลับอยู่ที่ห้องนอนในบลูเบย์วิลล่างั้นเหรอ?

เธอสะดุ้งตื่นและรีบเลิกผ้าห่มแล้วกระโดดลงจากเตียงทันที