ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 232

แต่เธอคิดผิด

ห้องนอนของนีล...ถูกตกแต่งอย่างหรูหราและฟู่ฟ่าไม่ต่างกันกับห้องนอนของเนลลี่เลย

ภายในห้องที่หรูหราและโอ่อ่า นีลนั่งอยู่บนเก้าอี้และกำลังเล่นรูบิก เขาดูเท่เมื่อสวมหน้ากากและหมวก

เมื่อเห็นผู้หญิงสองคนที่คนหนึ่งอายุน้อยและอีกคนอายุมากกว่าเข้ามาในห้อง เขาก็ยิ้มบาง ๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมองพวกเธอ “นอนหลับสบายไหมครับคุณแม่?”

“จ้ะ”

ลูน่ามองนีลแล้วอดไม่ได้ที่น้ำตาจะไหลออกมา

เขาเป็นเด็กที่ภูมิใจในตัวเองอยู่เสมอ เขาชอบแต่งตัวและทำตัวเท่ ๆ

แต่ตอนนี้เพื่อที่จะจับออร่าให้ได้ เขากลับจงใจทำให้ตัวเองโดนทำร้ายแบบนี้

“เอาล่ะ ไม่ต้องร้องไห้นะครับ” นีลหัวเราะเบา ๆ “ลูกผู้ชายไม่กลัวความเจ็บปวดและการถูกทำร้ายหรอกนะครับ”

เขาเงยหน้าขึ้นและมองลูน่าด้วยสายตาจริงจัง “แต่เมื่อเช้านี้ตำรวจโทรมา พวกเขาต้องการให้คุณแม่ในฐานะที่เป็นผู้ปกครองพาผมไปที่สถานีตำรวจเพื่อให้ปากคำครับ”

เขาก้มลงมองนาฬิกา “ตอนนี้ 9 โมงเช้าแล้ว ถ้าเราออกไปตอนนี้ เราจะกลับมาทันมื้อเที่ยงพอดี”

ลูน่าเม้มปากแล้วพยักหน้าอย่างแรง “โอเคจ้ะ”

คู่แม่และลูกชายจับมือกันขณะเดินลงไปชั้นล่าง ในขณะเดียวกันนี้เองโจชัวก็กำลังนั่งพิงโซฟาอย่างงดงามและอ่านหนังสือพิมพ์อยู่

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่บนบันได เขาก็เหลือบมองพวกเขาด้วยหางตา “กำลังจะไปสถานีตำรวจเหรอ?”

“ค่ะ”

ลูน่าพยักหน้า “ถ้าเรากลับมาไม่ทันเที่ยง เราก็จะไม่กินข้าวเที่ยงที่บ้านนะคะ”

โจชัวมองเธอแล้วหรี่ตาลงเล็กน้อย

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็หัวเราะเบาๆ “เธอกลับมาทันแน่”