ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 233

เมื่อได้ยินลูน่ากล่าวถึงลูน่า กิบสัน โจเซฟก็ขมวดคิ้วแล้วลดเสียงลง “ถ้าเธอยังคิดว่าเราเป็นครอบครัว เธอคงกลับบ้านมานานแล้ว! ตอนนี้เธอก็แค่เล่นเกมพวกนี้ เธอทำเหมือนเป็นเกมปริศนาลับ เธอส่งลูกสาวกลับบ้าน แต่ตัวเองกลับไม่โผล่ออกมาแม้แต่ปลายเส้นผม”

นาตาชาเองก็ขมวดคิ้วอยู่ข้าง ๆ เขาเช่นกัน “คุณลูน่า เรากำลังคุยเรื่องลูกสาวคนเล็กของเรากับคุณ คุณ ไม่จำเป็นต้องพูดถึงลูกสาวคนโตของเรานี่ใช่ไหมคะ?”

“อืม…”

โจเซฟรีบดึงบทสนทนากลับไปสู่หัวข้อปัจจุบัน “คุณลูน่า เรากำลังคุยเรื่องสถานการณ์ของออร่ากับคุณ บอกราคามาเลย ตราบใดที่คุณปลอบลูกชายของคุณอย่างเหมาะสมและป้องกันไม่ให้เขาพูดเรื่องไร้สาระออกไป เราสามารถจ่ายให้คุณได้เท่าที่คุณต้องการเลย เพราะไม่ว่ายังไงโจชัวก็เป็นลูกเขยของเรา เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา”

เมื่อมองดูคู่รักวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้าเธอ ชั่วขณะหนึ่งลูน่าก็ไม่ต้องการที่จะยอมรับว่าพวกเขาเป็นพ่อแม่ทางสายเลือดของเธอเลย

“ไม่ว่าคุณจะรวยแค่ไหน เราก็ไม่ต้องการเงินของคุณ!”

นีลขมวดคิ้ว เขาเอื้อมมือไปจับมือลูน่า แล้วจ้องมองคู่รักที่อยู่ตรงหน้าอย่างเคร่งขรึม “ออร่าเป็นลูกสุดที่รักของพวกคุณ แต่ผมก็เป็นลูกสุดที่รักของคุณแม่เหมือนกัน! คุณมาขอให้เราลืมเรื่องนี้ได้ยังไง? เราไม่ทำหรอกนะ! เราจะได้เห็นตอนจบเรื่องนี้ด้วย! ผมไม่เพียงแต่จะบอกความจริงกับตำรวจเท่านั้นนะ ผมจะบอกให้ทุกคนรู้ด้วยว่าออร่า กิบสันเป็นผู้หญิงนิสัยไม่ดี! และอย่ามารบกวนคุณแม่ของผมอีก ผมอัดเสียงทุกอย่างที่พวกคุณเพิ่งพูดเอาไว้แล้ว! ถ้าไม่อยากให้ผมเปิดให้เจ้าหน้าที่ตำรวจฟังก็อย่ามารบกวนพวกเราอีก!”

พูดจบเด็กชายตัวน้อยก็ดึงลูน่าให้มายืนข้างหลังเขาแล้วเดินเข้าไปในสถานีตำรวจทันที

วินาทีก่อนที่จะเดินผ่านประตูและเข้าไปในสถานีตำรวจ ลูน่าก็หันหลังกลับไปตามสัญชาตญาณ

โจเซฟและนาตาชายังคงยืนงงงันอยู่ที่จุดเดิมราวกับว่าพวกเขายังไม่ฟื้นจากคำพูดของนีล

ลมพัดผ่านผมสีขาวของพวกเขา เธอหลับตาลงขณะที่ร่องรอยความสิ้นหวังพลุ่งพล่านอยู่ในอกของเธอ

“คุณลูน่า นีล”

คนที่รับผิดชอบคดีของพวกเขาเป็นตำรวจสาวน่ารักคนหนึ่ง เธอยิ้มทักทายพวกเขา “ช่วยบอกฉันเกี่ยวกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ตามความเป็นจริงนะคะ”

ลูน่ากำจัดความคิดฟุ้งซ่านของเธอ และทำตามคำแนะนำของตำรวจหญิงและให้ปากคำร่วมกับนีลจนเสร็จ