ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 275

คอร์ทนีย์เดินนำลูน่าและธีโอไปยังห้องทำงานของโจชัว ในตอนที่พวกเขามาถึง คุณย่าลินช์ก็กำลังนั่งโวยวายอยู่บนโซฟาอยู่แล้ว

“โจชัว ฉันเป็นคนแก่อ่อนแอคนหนึ่ง และกระดูกฉันก็ไม่ได้แข็งแบบเมื่อก่อนแล้วด้วย เมื่อกี้ยัยลูน่านั่นกำแขนฉันแรงมาก ฉันนึกว่ากระดูกฉันจะหักซะแล้ว!”

“รูปนั่นราคาตั้งร้อยล้าน! ไม่ใช่เงินน้อย ๆ เลยนะ แกไปจ่ายให้กับมันแบบนั้นได้ยังไง? แกรู้หรือเปล่าว่าฉันสามารถซื้อชุดเครื่องเพชรที่ออกแบบโดยจันทร์เจ้าได้ทั้งเซ็ตด้วยเงินนั่นเลยนะ” ธีโอกับลูน่าได้ยินเสียงกรีดร้องของคุณย่าลินช์ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ข้างนอกประตูก็ตาม

ธีโอฟังเรื่องนี้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แต่หลังจากนั้นเขาก็มองลูน่าอย่างขบขันเล็กน้อย “ดูเหมือนคุณย่าลินช์เองก็จะเป็นแฟนคลับของคุณเหมือนกันนะ”

ลูน่ายิ้มเยาะ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรตอบ

คอร์ทนีย์เคาะประตูเบา ๆ ก่อนจะเข้าไป “ท่านประธานลินช์ หัวหน้าแผนกลูน่ามาแล้วค่ะ”

โจชัวนั่งอยู่ที่เก้าอี้ประจำตำแหน่งลูบคิ้วตัวเองอย่างดูเหมือนจะหงุดหงิดกับความวุ่นวายทั้งหมดนี้ “ให้เธอเข้ามา”

ประตูถูกผลักเปิดออก จากนั้นคนสองคนก็เดินเข้ามา โจชัวขมวดคิ้วเงยหน้าและจ้องมองธีโอ ทั้งสองจ้องหน้ากัน คนหนึ่งเต็มไปด้วยแววตาไม่เป็นมิตร ในขณะที่อีกคนใจเย็นและอ่อนโยนด้วยความสง่างาม แต่ไม่นานการจ้องหน้าของทั้งสองก็สะดุดลง

“ยัยผู้หญิงร้ายกาจ!” คุณย่าลินช์ถลึงตาใส่ลูน่า แต่เมื่อกำลังจะพูดอะไรต่อ เธอก็เห็นผู้ชายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ลูน่า เธอขมวดคิ้วและมองธีโอ “แล้วนายเป็นใคร?”

“ผมเป็นเพื่อนเธอครับ” ธีโอยิ้มให้และนั่งลงข้าง ๆ คุณย่าลินช์ “ผมเชื่อว่าคุณน่าจะเข้าใจเพื่อนของผมผิดไป”

ความเดือดดาลของคุณย่าลินช์ดูเหมือนจะทุเลาลงจากความสุภาพของชายหนุ่มตรงหน้าเธอ “นายมาที่นี่เพื่อจัดการเรื่องพวกนี้ด้วยใช่ไหม?”

“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ”