“วางลงนะ!”
ในตอนที่โจชัวกำลังมองภาพในอัลบั้มอย่างเหม่อลอย จู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากด้านหลัง
จากนั้นลูน่าก็เข้ามาฉกอัลบั้มภาพในอ้อมแขนของโจชัวไปในทันที “ใครอนุญาตให้คุณแตะต้องของของฉัน!”
อัลบั้มภาพนี้เป็นของขวัญวันเกิดจากไนเจล เขาใช้เวลาหลายวันไปกับการอยู่ในโรงพยาบาลตั้งแต่ที่พวกเขาพบว่าเขาเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว
แม้ว่าไนเจลจะยังเด็ก แต่เขาก็รับรู้ได้ถึงเรื่องของชีวิตและความเป็นความตาย เขากลัวว่าวันใดวันหนึ่งเขาอาจจากไปโดยไม่มีวันกลับแล้วลูน่าจะคิดถึงเขา ดังนั้นเขาจึงแอบทำอัลบั้มภาพพวกนี้ไว้ให้เธอ
“ในรูปอัลบั้มนี้ไม่มีรูปผมคู่กับนีล ถ้าวันไหนผมตายไป ให้คิดว่าผมกับนีลเป็นคนคนเดียวกันนะครับ”
คำพูดของไนเจลในตอนนั้นยังคงดังก้องในหูของเธอ
เมื่อเห็นความตระหนกของเธอ โจชัวก็ขมวดคิ้ว “นีลป่วยหนักเหรอ?”
“เปล่า” ลูน่าหันหลังและเก็บอัลบั้มภาพไว้อย่างดี “ก็แค่ไข้หวัดน่ะ”
“เขาอยู่ในโรงพยาบาลหลายเดือนแค่เพราะไข้หวัดเหรอ?” น้ำเสียงของโจชัวเย็นชาขึ้นกว่าเดิม “ฉันเห็นวันที่บนเตียงนะ อย่างน้อยก็สามถึงสี่เดือน”
โจชัวมองเธออย่างเย็นชา “ทำไมเขาถึงต้องอยู่ในโรงพยาบาลนานขนาดนั้นถ้าแค่เป็นไข้หวัดล่ะ?”
ลูน่านิ่งงันไป
เธอหันหลังไปและมองโจชัว “เขาเป็นไข้หวัดทุกเดือนตลอดทั้งสามสี่เดือน พอจะเป็นคำอธิบายที่ดีได้ไหมคะ?”
“ก็ได้” โจชัวที่กำลังนั่งอยู่บนเตียงเปลี่ยนท่านั่งให้สบายขึ้น เขามองเพดานแล้วกล่าวเย้ย “มีใครบางคนตำหนิฉันว่าไม่ดูแลเด็ก ๆ ให้ดี ทั้งยังบอกด้วยว่าไม่ยอมให้เด็ก ๆ เจ็บปวด แต่ตอนนี้เธอบอกว่านีลต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะเป็นไข้หวัดทุกเดือนเหรอ?”
ลูน่าเมินเขา “ธีโอบอกว่าเขาจะมารับฉันไปส่งที่ทำงาน คุณรีบไปซะก่อนที่เขาจะมา”
โจชัวยังคงเอนตัวอยู่บนเตียงพลางมองเพดาน “ทำไมเธอต้องทำเหมือนเรากำลังเล่นชู้กันด้วย?”
ลูน่าตัวแข็งทื่อไป เธอหันไปมองโจชัวอย่างเย็นชา “ไม่ใช่หรอกเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...