ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 293

โจชัววางโทรศัพท์เครื่องนั้นลงและหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาโทรหาอลิซ

ตอนที่การโทรได้รับการเชื่อมต่อ เสียงเรียกสายคุ้นหูก็ดังมาจากทางเข้าประตูลิฟต์ตรงสุดทางเดิน

โจชัวหันไปมองโดยไม่รู้ตัว

อลิซที่มีคราบน้ำตาวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก “นีลกับเนลลี่ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ? ทำไมพวกเขาต้องตรวจร่างกายล่ะคะ?”

เมื่อเห็นคราบน้ำตาและสีหน้ากังวลของอลิซ ความรังเกียจก็ปรากฏบนใบหน้าของโจชัว

ตอนที่เขากลับบ้านไปรับนีลและเนลลี่ เขาตั้งใจเข้าไปถามลิลี่ว่าอลิซรู้เรื่องที่เด็ก ๆ ปวดท้องเมื่อคืนหรือเปล่า

“หลังจากที่คุณออกจากบ้านไปเมื่อคืน คุณนายลินช์ก็เข้าห้องไปและไม่ได้ออกมาอีกเลยค่ะ เช้านี้พอเธอตื่นนอน เธอก็ลงมากินอาหารเช้าแล้วก็ออกไปเลย”

เสียงของลิลลี่ยังคงดังอยู่ในหูของโจชัว “หลังจากที่ให้นีลกับเนลลี่ดื่มนมแล้ว เธอก็ไม่เคยเข้ามาเหยียบห้องของเด็ก ๆ อีกเลย”

โจชัวมองอลิซที่กำลังเดินเข้ามาด้วยดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตา จากนั้น เขาก็รู้สึกอึดอัดใจขึ้นมาในทันที

เธอเคยเป็นคนที่เขารักสุดหัวใจ เขารอเธอให้กลับมาหาถึงหกปี แต่เมื่อเธอกลับมา เขาก็พบว่าเธอเปลี่ยนไปมาก เธอต่างจากลูน่า กิบสันที่เขาจำได้มาก

แม้แต่ตอนนี้ ในตอนที่เขามองน้ำตาของเธอ เขาก็แยกไม่ออกแล้วว่ามันเป็นน้ำตาจริงหรือเป็นน้ำตาที่เสแสร้งขึ้นมา

อลิซเอาแต่บอกว่าเธอเป็นแม่แท้ ๆ ของนีลและเนลลี่ และบอกว่าเธอเสียลูกไปเมื่อหกปีก่อนหลังจากที่เกือบตาย

ตอนนี้เป็นเวลาที่เธอควรได้ใช้เวลาร่วมกับลูก ๆ ของเธอ แต่แค่เพียงหนึ่งสัปดาห์เขาก็ได้เห็นความห่างเหินและความไม่อดทนที่มีต่อพวกเขาแล้ว

นั่นไม่ใช่สิ่งที่แม่ผู้คิดถึงลูก ๆ ของเธอมากทำกัน

“โจชัว”

ตอนที่เขาเห็นเธอ อลิซก็วิ่งเข้ามาแล้วยืนอยู่ตรงหน้าเขา “โจชัวคะ เด็ก ๆ เป็นยังไงบ้าง? ฉันไปถึงบ้านก็ได้ยินลิลลี่บอกว่าคุณกับลูคัสพาเด็ก ๆ มาโรงพยาบาล”