ลูน่าสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วเดินจากไป
นาตาชาเดินคอกตกเข้าบ้านไปหลังจากที่ลูน่าจากไปสักพัก
“เป็นยังไงบ้าง?” โจเซฟรีบเข้ามาหาเธอในทันทีที่เธอเดินผ่านประตูบ้านเข้ามา
นาตาชาส่ายหน้า “เธอบอกว่าเธอไม่ตกลง และไม่ไปงานแถลงข่าวกับสื่อด้วย”
โจเซฟขมวดคิ้วแน่น
“เธอพูดอะไรอย่างอื่นอีกหรือเปล่า?”
“เธอพูดด้วยว่า...” นาตาชาถอนหายใจ “เธอบอกให้ฉันไปเช็กให้ดี เธอบอกว่าออร่าอาจจะไม่ใช่ลูกสาวของฉัน”
ด้วยคำพูดนั้นใบหน้าของโจเซฟก็ซีดลงในทันที
“ฉันบอกเธอไปแล้วว่าไม่มีทางเป็นไปได้” นาตาชายักไหล่ “ลูน่าเป็นคนไม่น่าเชื่อถือ เพราะงั้นเราไม่ควรฝากความหวังไว้ที่เธอคนเดียว”
“ใช่ ไร้สาระ! ออร่าจะไม่ใช่ลูกคุณได้ยังไง” โจเซฟขมวดคิ้ว เขาเงยหน้ามองออกไปไกล ๆ
“ถ้าเธอไม่ช่วยเรา ฉันก็ทำได้เพียงไปหาอลิซเท่านั้น”
…
“คุณนาย มีคนมาหาคุณ เขารอข้างนอกค่ะ”
ตั้งแต่ที่กลับจากร้านกาแฟมายังบลูเบย์วิลล่า อลิซก็นอนบนเตียงเหม่อมองเพดานอยู่
เมื่อได้ยินเสียงของคนรับใช้ คิ้วของเธอก็ขมวดเข้าหากันแน่น “ไม่รู้เหรอว่าฉันพักผ่อนอยู่ ฉันไม่สนหรอกนะว่าใคร ให้เขารอไปก่อนแล้วกัน!”
นอกจากโจชัว เธอก็ไม่อยากเจอใครอีก!
“แต่คุณนายคะ คน ๆ นั้นเขา...เขาบอกว่าเป็น... เป็นพ่อของคุณ โจเซฟ กิบสันนะคะ”
โจเซฟ กิบสันงั้นเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...