ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 301

ลูน่าพยุงนาตาชาให้ลุกขึ้นและพาไปนั่งที่โซฟา “คุณกำลังขอให้ฉันช่วย ฉันจะช่วยได้ยังไงคะ? คุณยังต้องการให้ฉันแถลงข่าวว่าตัวเองเป็นเมียน้อย เพื่อทำให้อลิซดูเป็นคนน่าสงสารงั้นเหรอ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ นาตาชาก็กัดปากอย่างช่วยไม่ได้

“คุณลูน่า ฉันรู้ว่าเรื่องนี้อาจจะยากกับคุณเล็กน้อย แต่เราไม่มีทางอื่นแล้วจริง ๆ”

ลูน่าสูดลมหายใจเข้าลึก เธอลุกขึ้นและตรงไปที่โต๊ะทำงานตัวเอง เธอเปิดลิ้นชักและหยิบบัตรธนาคารออกมา

เธอส่งบัตรนั้นให้นาตาชา “ในนี้มีอยู่ห้าล้าน คิดซะว่าให้ยืมก็แล้วกันค่ะ แต่คุณมาขอให้ฉันแถลงยอมรับความผิดแบบนั้น ฉันทำไม่ได้หรอก”

นาตาชาถือบัตรใบนั้นไว้ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนจากแดงก่ำเป็นซีดเซียว

สุดท้ายเธอก็ยัดบัตรใบนั้นคืนใส่มือของลูน่า

“ฉันรับเงินคุณไม่ได้หรอกค่ะ ลูกสาวคนโตของฉันมีเงิน ถ้าคุณเต็มใจจะช่วย...”

“งั้นก็ช่างเถอะค่ะ” ลูน่าเก็บบัตรของเธอคืนกลับมา “ฉันจะไม่ช่วยคุณ คุณป้านาตาชา เชิญกลับไปเถอะค่ะ”

ตั้งแต่ที่พวกเขาขอร้องให้เธอปล่อยออร่าไป ที่สถานีตำรวจครั้งล่าสุด ลูน่าก็สาบานว่าเธอจะไม่ขอเกี่ยวข้องอะไรกับครอบครัวกิบสันอีก

เธอจะไม่เป็นครอบครัวกับพวกเขาอีกแล้ว พวกเขาเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเธอ การให้นาตาชายืมเงินเป็นขีดจำกัดของเธอ

แต่การให้เธอยอมรับว่าเธอเป็นเมียน้อยเพื่อช่วยล้างมลทินให้อลิซในขณะที่อลิซเป็นคนที่ทำร้ายเธอนั้น...ฝันไปเถอะ

“คุณลูน่า...” นาตาชามองลูน่าด้วยน้ำตาที่คลอในดวงตา “ฉันไม่ได้โกหกคุณนะ สามีของฉันเส้นเลือดในสมองแตกจริง ๆ ตอนนี้เขาอยู่ที่โรงพยาบาลเซนทรัล เขาบอกว่าถ้าเขาไม่รอด นี่คงเป็นเรื่องที่เสียใจที่สุดในชีวิตถ้าหากเขาไม่มีโอกาสได้ขอโทษลูกสาวคนโตของเรา...”

ขอโทษ

คำนี้เหมือนค้อนที่ทุบตีลูน่าอย่างแรง

เธอมองไปทางอื่น “ไม่มีอะไรต้องขอโทษหรอก”