ธีโอยิ้ม “ผมไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยให้คุณช่วยเธอล้างมลทินหรอก”
เขาหาวแล้วหันหลังนั่งลงบนโซฟา เขามองลูน่าอย่างสงบ “เมื่อกี้คุณโทรมาจะคุยเรื่องปัญหาของนาตาชากับโจเซฟ ผมไปดูที่บ้านพวกเขา ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะช่วยเขาเหมือนที่คุณบอก เพื่อให้พวกเขามีที่ดี ๆ อยู่ ถือว่าเป็นงานการกุศล แต่รู้ไหมผมเจออะไร?”
ลูน่าขมวดคิ้ว เธอหยุดมือที่กำลังทำงานแล้วมองธีโอ
“ผมพบว่าโจเซฟไปที่บลูเบย์วิลล่า แล้วหลังจากกลับมาจากบลูเบย์วิลล่าแล้วเขาก็โดนรถพยาบาลมาพาตัวไป ผมตามพวกเขาไปที่โรงพยาบาลเซนทรัลโดยไม่ตั้งใจ หลังจากคุยกับพยาบาลแล้วพวกเธอก็แอบบอกความจริงกับผม”
ลูน่าชะงักไปครู่หนึ่ง “อาการเขาเป็นยังไงบ้าง?”
“เขาแกล้งทำ” ธีโอหัวเราะเบา ๆ “เขายังสบายดีมาก เขาแกล้งทำว่าเขาเป็นโรคเส้นเลือดในสมองแตก”
ลูน่าหลับตาลงแล้วหัวเราะอย่างขื่นขม
เธอคิดเอาไว้แล้วเชียว สุดท้ายนาตาชากับโจเซฟก็แค่นึกถึงตัวเอง
“แล้วทำไมคุณถึงไปสัญญากับคุณนาตาชาแบบนั้น?”
“แน่นอนว่าผมต้องทำตามนั้น” ธีโอขยิบตาให้ลูน่า “ในเมื่อโจเซฟไปที่บลูเบย์วิลล่ามาแล้ว อลิซก็น่าจะรู้เรื่องแถลงข่าวนั่นด้วย ผมตกลงว่าจะไปงานแถลงข่าว แต่ผมไม่ได้บอกนี่ว่าเราจะล้างมลทินให้อลิซหรือลูน่า มันน่าสนุกดีไม่ใช่เหรอที่ปล่อยให้อลิซรออย่างมีความหวังว่าคุณจะล้างมลทินให้เธอ น่าสนใจไม่ใช่เหรอ?”
ลูน่ามองเขาอย่างจนปัญญา
“สมองของศิลปินนี่ขยันดีนะคะ” ลูน่าไม่เคยมีความตั้งใจจะล้างมลทินให้ชื่อของเธออยู่แล้ว ถ้าเธอต้องมาคอยแก้ข่าวทุกครั้งที่มีคนปล่อยข่าวลือเรื่องของเธอ ไม่นานเธอก็คงจะเหนื่อยตาย
“ผมเองก็พยายามช่วยคุณอยู่” ธีโอหยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบ “ดูสิ ผมรักคุณมากแค่ไหน”
จบคำพูดของเขา ประตูห้องทำงานก็เปิดออกจากด้านนอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...