โจชัวมองใบหน้าเคร่งเครียดของลูน่า เขาอดนึกถึงเธอในคืนก่อนหน้านี้ไม่ได้
เขาสงบสติอารมณ์ตัวเองและยิ้มออกมา “ไม่ต้องห่วง เหตุการณ์แบบเมื่อคืนจะไม่เกิดขึ้นอีก”
ลูน่ามองเขา “คุณไม่ได้รับการต้อนรับ”
โจชัวพิงโซฟาอย่างมั่นใจ “ถ้าฉันพานีลกับเนลลี่ไปด้วยล่ะ?”
นีลกับเนลลี่
ลูน่าไม่ได้เจอพวกเขามาเกือบสัปดาห์ แม้ว่าพวกเขาสองคนจะแอบโทรหาเธอทุกคืน แต่การได้ยินเสียงเทียบไม่ได้กับการเจอหน้าเลย ยิ่งไปกว่านั้นคืนก่อนหน้านี้พวกเขาเกือบจะล้มป่วยหนัก...
เมื่อคิดอย่างนั้นลูน่าก็มองโจชัวอย่างเย็นชา “เพราะว่านีลกับเนลลี่หรอกนะ ฉันจะต้อนรับคุณอย่างไม่เต็มใจก็ได้”
…
หลังจากนัดแนะกับโจชัวว่าจะทานอาหารเย็นกันที่บ้านค่ำนี้ ลูน่าจึงรีบเร่งมือทำงานของเธอ
ทันทีที่หมดเวลาทำงาน เธอก็รีบเก็บข้าวของและออกจากที่ทำงานทันที
ในตอนที่เธอออกมาจากห้องทำงาน เธอบังเอิญเจอแชนน่อนที่กำลังกลับบ้านเช่นกัน “คุณหัวหน้าแผนกลูน่า วันนี้กลับเร็วนะคะ”
ลูน่าพยักหน้า “ฉันมีธุระที่บ้านน่ะ”
จากนั้นเธอก็เดินออกจากสำนักงานไป
เมื่อเห็นเธอกำลังจากไป จู่ ๆ แชนน่อนก็มีความคิดบางอย่างขึ้นมา เธอหยิบกระเป๋าตัวเองขึ้นมาแล้วตามเธอไปทันที “คุณกลับบ้านเลยเหรอ?”
ลูน่ากดปุ่มลิฟต์และเข้าไป “มีอะไรหรือเปล่า?”
“เปล่าค่ะ”
แชนน่อนยิ้มแล้วเดินเข้ามาในลิฟต์ เธอช่วยกดปุ่มปิดลิฟต์ด้วย “ก่อนหน้านี้ฉันตาบอดไป ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีปรมาจารย์ด้านเครื่องประดับอยู่ใกล้ตัว ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าคุณเป็นนักออกแบบชื่อดังระดับโลก ฉันควรต้องเรียนรู้จากคุณสินะ”
ลูน่าขมวดคิ้ว เธอเมินคำเยินยอประจบสอพลอของแชนน่อน “ถ้าคุณนินทาเรื่องชาวบ้านให้น้อยลงได้ คุณก็จะดีกว่าฉันเยอะเลยค่ะ”
ใบหน้าของแชนน่อนเปลี่ยนเป็นสีซีด แต่เธอก็ยังคงตามลูน่าไปไม่ห่าง ตอนแรกลูน่ายังคิดจะขอให้เธอจากไปเพราะรำคาญ แต่สุดท้ายเธอก็ไม่ได้ทำอะไร ถ้าแชนน่อนอยากจะตามเธอไปก็ตามใจ
เมื่อออกมาจากตึกลินช์กรุ๊ปทาวเวอร์ ลูน่าก็มุ่งไปยังซูเปอร์มาร์เก็ตใกล้สำนักงงานในทันที
เธอไม่เจอเด็ก ๆ ทั้งสองมาเกือบหนึ่งสัปดาห์ เธอตั้งใจว่าจะทำอาหารอร่อย ๆ เป็นรางวัลให้พวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...