ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 34

“คุณซิมเมอร์”

ลูน่าขยิบตาให้แอนน์ จงใจทักทายเธอเหมือนกับว่าเป็นเพียงแค่คนรู้จักกัน “ออกมาซื้อของเหมือนกันเหรอคะ?”

แอนน์ขมวดคิ้วกำลังจะเอ่ยปากตอบ ในตอนที่โจชัวซึ่งยืนอยู่ตรงข้ามเธอเหลือบมองนีลเล็กน้อย “เราเจอกันอีกแล้วนะ”

ต่อหน้าลูน่า นีลไม่กล้าพูดอะไร และทำได้แค่เพียงยิ้มให้เขาอย่างเขินอาย “... ครับ เจอกันอีกแล้ว”

แอนน์ช็อคจนพูดไม่ออก

เกิดอะไรขึ้น?

ลูน่าดูสนิทสนมกับคนที่ดูเหมือนจะเป็นโจชัว ลินช์?

แถมนีลยังรู้จักกับโจชัวอีก?

เธอยิ้มเจื่อน “แหม ดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันหมดเลยนะคะ...”

“สวัสดีครับ”

โจชัวเพิ่งสังเกตเห็นผู้หญิงที่กำลังเข็นนีลอยู่ “คุณคือแม่ของเด็กคนนี้เหรอ?”

แอนน์ “???”

แม่ของเด็กก็อยู่ข้าง ๆ เขาไง!

“นี่ไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของผม น้าแอนน์เป็นแม่ทูนหัว”

นีลพูดแทรกขึ้น “แม่ของผมเธอยุ่งอยู่กับการทำงานพาร์ตไทม์และไม่มีเวลามาดูแล ผมเลยต้องมาอยู่กับแม่ทูนหัวนี่แหละครับ”

คำพูดของเด็กน้อยทำให้แอนน์กลืนคำพูดที่จะเอ่ยกลับเข้าไปจนหมด

เธอกระแอมไอเล็กน้อย พูดคุยเล่นกับลูน่าอีกนิดหน่อยและรีบเข็นนีลออกไป

โจชัวคอยมองแอนน์และนีลจนกระทั่งพวกเขาเดินไปจนลับสายตาก่อนที่จะหันหลังกลับ

“คุณไปเจอเด็กคนนั้นได้ยังไง?”

ลูน่าออกแรงเข็นรถซื้อของต่อ แสร้งทำเหมือนไม่ใส่ใจสองคนนั้น

“เด็กคนนั้นช่วยคุณกับเนลลี่ไว้เมื่อวานนี้”

“ใช่”

โจชัวหวนนึกถึงคำตอบของนีลเมื่อวานนี้ “เขาพูดว่าตอนเขาเกิดมา หญ้าตรงหลุมศพพ่อเขาก็ยาวได้สองฟุตแล้ว”

ลูน่า “...”

เธอเบือนหน้าหนีไปอีกทางเพื่อซ่อนใบหน้าแดงก่ำเพราะกลั้นขำไม่ให้โจชัวเห็น “ซื้อของเสร็จแล้วเรากลับบ้านกันเลยไหมคะ?”

หลังจากออกมาจากตลาด โจชัวไม่ได้พาลูน่ากลับบ้าน ในทางกลับกัน เขาพาเธอไปที่แผนกเสื้อผ้าซึ่งอยู่ตรงชั้นสามของห้างสรรพสินค้า

“ผมอยากซื้อเสื้อผ้าให้เนลลี่สักชุด”

ลูน่าพยักหน้าตอบ ก้าวเท้าเดินตรงไปยังแผนกเสื้อผ้าของเด็ก

เขาอยากให้ของที่ถูกใจเนลลี่ แน่นอนว่าเธอต้องช่วย อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะทำอาหารหรือซื้อเสื้อผ้าให้ สุดท้ายเนลลี่ก็จะเป็นคนเดียวที่ได้รับมัน

หญิงสาวเดินเลือกซื้อเสื้อผ้าจนทั่วทั้งแผนก เธอเดินโฉบไปมาราวกับเป็นนกน้อย เธอหยิบเสื้อและชุดกระโปรงจากทางซ้ายทีทางขวาทีและดูโดยละเอียด

นอกจากรู้ขนาดเสื้อผ้าของเนลลี่แล้ว ลูน่ายังรู้แนวการแต่งตัวที่เนลลี่ชอบและรู้ว่าชุดไหนเข้ากับเธออีกด้วย