ลูน่ายิ้มให้โจชัวอย่างอ่อนโยนและส่งชามกระเบื้องให้เขา
“ตีไข่ค่ะ”
โจชัวเม้มริมฝีปากเบา ๆ และรับไข่มาจากเธอ
ในขณะที่เขากำลังรับไข่เหล่านั้นมา นิ้วของเขาก็โดนเข้าที่หลังมือของเธอ ลูน่ารีบดึงมือตัวเองออกทันที
“คุณลินช์ ฉันคิดว่าฉันควรจะวางส่วนผสมไว้บนเคาน์เตอร์นี้ดีกว่า คุณจะได้หยิบพวกมันได้สะดวกหน่อย”
ลูน่ายิ้ม “ยังไงคุณก็มีคู่หมั้นแล้ว มันคงไม่เหมาะสมที่เราจะโดนตัวกันมากเกินไป”
โจชัวขมวดคิ้วและมองมาที่เธอ วันนี้ผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรของเธอ?
โดนตัวกันเหรอ? พวกเขาแทบจะไม่เคยโดนตัวกันสักหน่อย?
เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองที่เต็มไปด้วยความงุนงงของเขา ลูน่าก็เพียงแต่ยิ้มให้ จากนั้นเธอก็สอนขั้นตอนอื่น ๆ ให้เขาต่อ ทว่าเธอยังคงตั้งใจรักษาระยะห่างจากเขา
หนึ่งชั่วโมงต่อมา เนลลี่ก็ลงมาที่ชั้นล่างและประหลาดใจ “ว้าว! คุณพ่อทำอาหารให้หนูด้วย! หนูจะทานเยอะ ๆ เลยค่ะ!”
รอยยิ้มไร้เดียงสาของเนลลี่ทำให้โจชัวรู้สึกอัศจรรย์มาก เมื่อเขาตักอาหารให้เนลลี่ เขาก็ทำแบบเดียวกันให้ลูน่าด้วย “ลองชิมดูสิ”
ลูน่ายิ้มเล็กน้อย เธอตักอาหารที่โจชัวนำมาให้เธอใส่ชามของเนลลี่ จากนั้นเธอก็ตักบางส่วนกลับมาให้ตัวเองอีกครั้ง
การกระทำของเธอทำให้โจชัวรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง เนลลี่เองก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามีบางอย่างผิดปกติกับลูน่าเช่นกัน
บรรยากาศที่โต๊ะอาหารเปลี่ยนไปอย่างน่าอึดอัดและแปลกประหลาดในทันใด
ไม่นานนัก มื้อกลางวันก็สิ้นสุดลง เนลลี่ตื้อให้ลูน่าไปงีบกับเธอในขณะที่โจชัวมุ่งหน้าไปที่ออฟฟิศ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...