ผู้จัดการรู้สึกงุนงงจากการโดนตบ
เธอนั่งอยู่ที่พื้นและมองออร่าด้วยความว่างเปล่า “ออร่า คุณเป็นคนสั่งให้ฉันทำ…”
แล้วทำไมตอนนี้มันถึงได้กลายมาเป็นความผิดของเธอล่ะ?
“ฉันบอกให้คุณทำแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?” ออร่าตบหน้าผู้จัดการตัวเองอีกครั้ง “ฉันบอกคุณแล้วว่าอย่าทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ อย่าทำสิ่งที่ตื้นเขินเช่นนี้ แต่คุณก็ยังปฏิเสธที่จะฟังฉัน!”
จากนั้นออร่าก็มองโจชัวด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า “พี่โจชัว ลูน่า ฉันขอโทษที่ดูแลผู้จัดการตัวเองไม่ดีพอ พวกคุณจะเกลียดฉันเท่าที่พวกคุณต้องการเลยก็ได้ ฉันจะยอมรับมันเอง”
เธอเช็ดน้ำตา "ขอบคุณพวกคุณทุกคน ถ้าพวกคุณมาไม่ทันเวลา ฉันคงจะไม่รู้ว่าเธอใช้คอมพิวเตอร์ของฉันทำเรื่องแบบนี้!”
ลูน่าอดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะกับทักษะการแสดงอันยอดเยี่ยมของออร่า
โจชัวขมวดคิ้วเล็กน้อย “เธอไม่ได้สังเกตเห็นเลยสักนิดเหรอว่าเขาใช้คอมพิวเตอร์ของเธอทำเรื่องแบบนี้?”
“ไม่เลยค่ะ” ออร่าพูดด้วยสีหน้าเศร้าหมอง “คุณก็น่าจะรู้ดีว่าฉันไม่เก่งเรื่องเทคโนโลยี สำหรับฉัน คอมพิวเตอร์เป็นเพียงอุปกรณ์ที่ฉันใช้รับอีเมล นอกจากนั้นฉันก็ทำอะไรกับมันไม่เป็นแล้ว”
“พี่โจชัว คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ” ออร่าสูดลมหายใจเข้าและมองโจชัวอย่างจริงใจ “ฉันจะให้บริษัทไล่ผู้จัดการของฉันออก”
เมื่อได้ยินว่าออร่ากำลังจะไล่เธอออก ผู้จัดการก็ลุกขึ้นชี้ไปที่ออร่าและตำหนิว่า “ยัยผู้หญิงหน้าด้านไม่รู้จักบุญคุณ! ฉันเป็นคนที่ทำให้แกเป็นแกในทุกวันนี้นะ! แกจะไล่ฉันออกเพราะเรื่องนี้เหรอ? เรื่องนี้ไม่ใช่ความคิดของแกเหรอ? ทุกพาดหัวข่าวคือความคิดของแกทั้งหมด! แต่ตอนนี้แกกลับโยนความผิดทั้งหมดมาที่ฉันเนี่ยนะ?”
จากนั้นเธอก็หันไปมองโจชัว “คุณลินช์ ฉันไม่ได้ทำจริง ๆ นะคะ!”
“ถ้าไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใครล่ะ? ฉันเหรอ?”
ออร่าเตะผู้จัดการจนล้มลงกับพื้นอีกครั้ง
จากนั้นออร่าก็เอื้อมมือไปดึงแขนเสื้อของโจชัว “พี่โจชัว เราคบกันมาหลายปีแล้ว คุณควรจะรู้ดีว่าฉันเป็นคนยังไง ฉันไม่เคยต้องการให้คุณตกเป็นเป้าสายตาเนื่องจากงานของฉันเลยนะคะ ฉันไม่ต้องการให้เรื่องพวกนี้เป็นข่าว…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...