ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 46

“เหตุผลที่เราทะเลาะกันก็คือ เธอแอบขโมยรหัสผ่านบัญชีธนาคารของฉันและใช้เงินของฉันค่ะ”

จากนั้นออร่าก็ก้มหน้าลง น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความเสียใจ “ตอนแรกฉันตั้งใจว่าจะไม่บอกคุณเพราะมันน่าอายเกินไป ฉันแค่กลัวว่าเธอจะมีเงินไม่พอใช้ ฉันก็เลยไม่ได้เอาเรื่องเธอ แต่ฉันไม่นึกว่าเธอจะใช้เงินฉันมากขนาดนี้…”

ออร่ากัดริมฝีปากและกล่าวต่อว่า “แต่ลูน่ากลับอยากใช้วิธีนี้มาตัดสินว่าฉันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไหม ฉันรู้สึกว่าทุกคนกำลังเข้าใจฉันผิด ฉันไม่รู้เรื่องเลยจริง ๆ ! ฉันแค่อยากเป็นคนที่มีน้ำใจ ฉันก็เลยปล่อยให้ผู้จัดการของฉันใช้เงินและคอมพิวเตอร์ของฉัน แต่ฉันกลับถูกมองว่าเป็นคนผิดไปด้วย”

“ไร้สาระ!” ผู้จัดการของเธอกัดริมฝีปากแล้วโต้กลับ “ฉันไม่รู้รหัสผ่านของเธอเลยด้วยซ้ำ!”

ออร่าเย้ยหยัน “คุณจะกล้ายอมรับเหรอว่ารู้? การที่คุณใช้เงินของฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตก็ถือว่าเป็นการโจรกรรมอย่างหนึ่ง และคุณก็อาจจะต้องขึ้นโรงขึ้นศาลเพราะเรื่องนี้!”

ผู้จัดการไม่สามารถอธิบายตนเองได้

ลูน่าเม้มริมฝีปาก “ไม่ว่ายังไงคุณกิบสันก็ยังยืนยันว่าตัวเองบริสุทธิ์ใช่ไหมคะ? จริง ๆ แล้วคุณไม่จำเป็นต้องพยายามอธิบายตัวเองด้วยความกระวนกระวายใจก็ได้ เพราะดูจากที่คุณลินช์ชอบคุณแล้ว ถึงแม้ว่าคุณจะเป็นคนทำจริง ๆ เขาก็จะไม่ทำอะไรคุณอยู่ดี”

“ฉันไม่ได้ทำ! ฉันไม่รู้เรื่องนี้!”

ออร่ากัดฟันกรอด “มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน ทำไมฉันต้องยอมรับด้วย!”

ทั้งสองคนโต้เถียงกันอย่างดุเดือด

โจชัวที่นั่งอยู่บนโซฟาข้าง ๆ นวดระหว่างคิ้วของตัวเอง

“ลูน่า” โจชัวพูดอย่างเย็นชา “หยุดพูดได้แล้ว”

ลูน่าที่กำลังจะระเบิดทุกอย่างออกมาก็ลังเลเพราะคำพูดของเขา

ไม่นานเธอก็ยิ้มอย่างยอมแพ้ในตัวเอง “ก็ได้ค่ะ ฉันจะหยุด”