ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 56

ลูน่าหัวเราะออกมาอย่างขมขื่นและส่ายหัวขณะที่เธอเลิกใส่ใจความคิดบ้า ๆ พวกนั้น

อย่างโจชัวน่ะหรือจะโดดเดี่ยว เธอต่างหากที่โดดเดี่ยวตลอดหลายปีมานี้

หญิงสาวหันกลับไปทำข้าวโอ๊ตให้เนลลี่ต่อ

ในเวลานั้น เธอบังเอิญเห็นภาพของตัวเองที่สะท้อนอยู่หน้าเตา ในเสี้ยววินาทีนั้น เธอมองเห็นใบหน้าที่ดูงดงามไม่เหมือนใครของเธอ มันสวยจนแทบมองไม่เห็นข้อบกพร่องใด ๆ แต่เธอก็ไม่อาจเข้าถึงความสุขได้อยู่ดี

…

สองวันถัดมา ลูน่าตั้งใจหลีกเลี่ยงที่จะปรากฏตัวต่อหน้าโจชัว อย่างแรกเป็นเพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นที่ทำให้เธอหมดแรงแสร้งทำตัวเป็นมิตรกับเขา อีกอย่างก็คือ โจชัวเริ่มสงสัยความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับลูน่า กิบสันแล้ว หญิงสาวจึงพยายามสุดฤทธิ์เพื่อทำตัวเป็นคนไร้ตัวตนเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องสนใจเธอ

ทว่าทุกคนในบลูเบย์วิลล่าต่างพากันสังเกตเห็นว่าลูน่าจงใจตีตัวออกห่างจากโจชัว

แม่บ้านผู้มากด้วยวัยวุฒิบางคนถึงกับต่อว่าเธอ “ลูน่า หัดเจียมกะลาหัวซะบ้าง เธอเป็นขี้ข้าและมีหน้าที่รับใช้คุณลินช์ เลิกทำหน้าตาก้าวร้าวแบบนั้นสักที”

“เธอจะถูกไล่ออกง่าย ๆ ถ้าขืนยังทำตัวแบบนี้ ฉันทำงานที่บลูเบย์วิลล่ามาตั้งนมนาน ไม่ยักเจอคนใช้ที่ไหนนิสัยแบบนี้สักคน”

“ลูน่า อย่าคิดว่าตัวเองเป็นคนเดียวที่ได้ดูแลคุณหนูเนลลี่แล้วจะไม่มีใครมาแทนที่เธอได้นะ”

…

ลูน่าไม่รู้ว่าโจชัวหรือเปล่าที่เป็นคนสั่งให้บรรดาคุณแม่บ้านพูดกับเธอแบบนั้น แต่ไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไร เธอก็ไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น

เนลลี่สังเกตว่ามีบางอย่างผิดปกติกับลูน่า เธอจึงถามนีลว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้เป็นแม่

ผู้หญิงคนนี้กล้าดียังไงถึงได้เมินเขา? เธอไม่ได้มีเจตนาอย่างอื่นอีกใช่ไหม? เธอแกล้งทำเป็นถอดใจ หรือว่าถอดใจแล้วจริง ๆ กันแน่?

นี่คือครั้งแรกที่มีคนทำกับโจชัวอย่างนี้ ไม่ว่าจะมองมุมไหน เขาก็ไม่สบายใจอยู่ดี

สุดท้าย ชายหนุ่มก็ต่อสายหาลูคัสด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “บอกลูน่าเอากาแฟมาให้ฉันที”

จากปลายสาย ลูคัสเงียบไปชั่วขณะ “ท่านครับ แต่คืนนี้ ท่านให้เธอชงกาแฟสองรอบแล้วนะครับ แน่ใจใช่ไหมว่าอยากได้แก้วที่สาม?”

“งั้นก็เอาชามา!” โจชัวกัดฟันกรอด “ไม่ว่ายังไง ทำให้เธอยุ่งเข้าไว้!”

เธอจงใจไม่พูดกับเขาสินะ? ถ้าอย่างนั้น เขาจะบีบบังคับจนกว่าเธอจะยอม!