“ไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งนาน ก็ต้องคิดถึงสิ คิดถึงมาก ๆ เลยด้วย”
“รักอยู่แล้ว คิดอะไรอยู่จ๊ะ?”
“ก็ได้ ก็ได้ หยุดงอแงได้แล้วนะ เดี๋ยวเจอกันคราวหน้า จะทำคุกกี้สูตรพิเศษให้ โอเคไหม?”
“อื้ม จะทำให้กินคนเดียวเลย ไม่แบ่งให้ใครได้กินหรอก”
…
โจชัวขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจจนหน้าเหยเก น้ำเสียงกระหนุงกระหนิงของเธอดังลอยมาตามอากาศ อีกทั้งคำพูดคำจาที่ใช้ก็ฟังดูสนิทสนมคุ้นเคย
เธอคุยโทรศัพท์กับใคร? กับผู้ชายคนอื่นเหรอ?
ไม่แปลกใจเลยที่เธอเย็นชาใส่เขา แถมไม่อยากคุยด้วยสักคำ
ดูเหมือนว่าเธอจะเปลี่ยนเป้าหมายไปแล้ว ผู้หญิงคนนี้ที่เคยคิดไม่ซื่อกับเขาเปลี่ยนเป้าหมายใหม่แล้ว เขาควรดีใจสิ
แต่โจชัวกลับงงว่าเพราะเหตุใดเขาถึงไม่พอใจ ไม่ใช่แค่นั้น เขายังแอบโกรธนิด ๆ ด้วยซ้ำ
ผ่านไปครู่หนึ่ง ในที่สุดลูน่าก็วางสาย เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก
นีลจอมกะล่อนอาศัยอยู่ที่บ้านของแอนน์อย่างสุขสบาย บางครั้งหนุ่มน้อยดูแลแอนน์รวมถึงทำอาหารให้เธอด้วย แต่เขาก็ยังยืนกรานจะโทรบอกผู้เป็นแม่ว่าตัวเองรู้สึกเหงาหงอยและคิดถึงลูน่ามากเพียงใด เขายังขอให้เธอสัญญาว่าจะทำคุกกี้ให้ทานอีกด้วย เพราะอย่างนั้นลูน่าจึงต้องปลอบลูกชายอยู่นานทีเดียว
ทันทีที่วางสาย เธอหรี่ตาลงและสังเกตเห็นร่างสูงของใครคนหนึ่งยืนอยู่ริมทางเดินหินที่ห่างออกไป
ตอนกลางคืนค่อนข้างมืด แต่ถึงจะเห็นเป็นเงาลาง ๆ ลูน่าก็รู้ว่านั่นคือโจชัว เธอเคยรู้จักเขาดีจนครบทุกซอกทุกมุมอยู่แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...