ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 73

“เหลวไหล!”

น้ำตาของออร่าทำให้คุณย่าลินช์มีน้ำโห หญิงชรากระแทกถ้วยชาลงกับโต๊ะกาแฟอย่างเดือดดาล

“ย้อนกลับไปตอนที่โจชัวอยากหมั้นหมายกับเธอ ไม่มีใครในตระกูลเห็นด้วยเลยสักคน แต่เจ้าตัวก็ยืนยันเสียงแข็งจะหมั้นให้ได้ อ้างว่าตัวเองกำลังทำตามความต้องการของลูน่า!”

“พอถึงตอนนี้ก็ผ่านมาห้าปี ครอบครัวของเราก็ยอมรับเธอได้แล้ว หมอนั่นกลับคิดจะยกเลิกงานแต่งอย่างนั้นเหรอ? เขาคิดว่ากำลังเล่นพ่อแม่ลูกอยู่หรือยังไง?”

คุณย่าลินช์มองดูเครื่องประดับบนโต๊ะก่อนหันไปทางออร่าอย่างมีเมตตา “ออร่า อย่ากังวลเลย เธอเป็นคนกตัญญู ฉันจะช่วยเหลือเธอเอง โจชัวก็แค่โดนสาวใช้คนนั้นยั่วยวน เขาถึงได้สับสนจนบอกว่าอยากถอนหมั้นกับเธอ ไม่ต้องคิดมาก ฉันจะไม่ยอมให้โจชัวล้มเลิกงานแต่งแน่นอน”

ออร่ากัดปากขณะที่ความรู้สึกเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ “คุณย่าคะ หนูรู้สึกโล่งใจที่ได้ยินแบบนี้ คุณย่าช่างใจดีกับหนู...”

จากนั้น ออร่าก็เช็ดน้ำตา “เป็นเพราะคุณย่าใจดีกับหนูมาก หนูก็ต้องทำดีกับคุณย่าเหมือนกัน โปรดรับของขวัญชิ้นนี้ไว้เถอะนะคะ หนูจำได้ว่ายังมีเครื่องเพชรของคุณวายอีกชุดหนึ่ง หนูจะซื้อเป็นของขวัญวันเกิดให้คุณย่า

ดีไหมคะ?”

เมื่อคุณย่าลินช์ได้ยินดังนั้น สีหน้าหญิงชราจึงสดใสขึ้นในทันที เธอยิ้ม “ดีเลยจ้ะ ดี ดี!”

“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นนะ เดี๋ยวฉันจัดการให้”

“ขอบคุณค่ะ คุณย่า!”

ออร่าปาดน้ำตาออกอย่างเบิกบานใจ หญิงสาวลุกขึ้นยืนและโค้งคำนับคุณย่าลินช์ด้วยความนับถือ “คุณย่าคะ หนูจะไม่รบกวนแล้วค่ะ ได้โปรดรับเครื่องประดับชิ้นนี้ไว้ด้วยนะคะ”

ออร่าหันหลังเดินจากไป

“พ่อบ้าน ช่วยไปส่งคุณกิบสันที”

“ครับท่าน”

ห้านาทีหลังจากนั้น พ่อบ้านก็กลับมายืนข้าง ๆ คุณย่าลินช์หลังส่งออร่าเรียบร้อยแล้ว

“นายยังไม่ชอบขี้หน้าคุณกิบสันอยู่งั้นเหรอ?”

“ครับ”