ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 77

“ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา”

โจชัวพ่นลมหายใจเบา ๆ “เนลลี่ไม่พร้อมปล่อยเธอไป การเปลี่ยนพี่เลี้ยงจะต้องค่อยเป็นค่อยไป”

ลูคัสมองดูโจชัวด้วยคิ้วที่ขมวดแน่นเข้าหากัน เขาสงสัยว่าเนลลี่เป็นคนเดียวที่ตัดใจจากลูน่าไม่ได้ หรือว่าโจชัวเองก็ตัดใจไม่ได้เหมือนกัน

หลังจากลูน่า กิบสันจากไปแล้ว โจชัวไม่เคยมีสาว ๆ คนไหนเคียงข้างกายมาเกือบหกปี ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่มีชีวิตอยู่แล้ว ลูคัสคิดว่าสาวใช้ลูน่าคือตัวเลือกที่เหมาะเลยทีเดียว เพราะอย่างน้อยเนลลี่ก็ชอบเธอ และโจชัวเองก็ไม่ได้รังเกียจเธออีกด้วย

อย่างไรก็ตาม...

ลูคัสสูดลมหายใจเข้ายาว เขาคงจะทำอะไรมากไม่ได้นอกจากเตือนสติเจ้านาย “นายท่านครับ อย่าลืมนะครับว่าคุณยังต้องตามหาคุณผู้หญิงกลับมา”

โจชัวเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มชวนสงสัย “นายพยายามจะสอนอะไรฉัน?”

สายตาของโจชัวช่างเย็นยะเยือกจนลูคัสขนลุกซู่ในทันที

“ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าผมจะต้องไปทำงานต่อ”

พูดจบ ลูคัสก็รีบเปิดประตูหนีเอาชีวิตรอดไป ประตูห้องทำงานปิดลงอีกครั้ง

โจชัวดูรูปต่าง ๆ บนจอคอมพิวเตอร์และถอนหายใจเฮือกใหญ่

ลูน่าส่งลูกสาวกลับมา แต่เธอกลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยได้อย่างไรกัน? ลูน่า กิบสัน... คุณอยู่ที่ไหน? คุณสบายดีหรือเปล่า? ทำไมถึงจากไปโดยไม่ร่ำลาแถมยังพาตัวเองไปประสบอุบัติเหตุแบบนั้นล่ะ?

…

“โจชัว แกมาหาย่าไม่บอกไม่กล่าวมีเรื่องสำคัญอะไร?”

เช้าวันถัดมา คุณย่าลินช์นั่งอยู่บนโซฟาในคฤหาสน์ลินช์ เธอยิ้มให้หลานชายซึ่งนั่งอยู่เบื้องหน้า