ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 110

“คุณอย่างมาปรักปรำผม ถ้าคุณพูดอีกครั้งเดียวผมจะฟ้องหมิ่นประมาทคุณทันที”

“เอาสิคะ คุณฟ้องเลยค่ะ และอย่าลืมฟ้องนันทิชาเป็นรายต่อไปด้วยนะคะ เพราะถ้ามันรู้ความจริงทั้งหมด มันก็จะรู้ว่าคนร้ายที่ฆ่าพ่อมันจะมีใคร นอกจากคุณ”

“หยุดเดี๋ยวนี้” แทนคุณปรี่เข้าไปกระชากแขนของจีนรา เพราะไม่สามารถทนฟังต่อไปได้อีก ชะเอมพยายามเข้ามาห้ามศึก หากแต่ไม่สามารถแยกทั้งสองออกจากกันได้ แทนคุณบีบแขนจีนราจนแน่น ดวงตาแข็งกร้าว

“ทำไมหรือคะ ยอมรับความจริงไม่ได้หรือ ความจริงจากการกระทำของคุณไง เกลียดพ่อของเธอจนเข้ากระดูกดำ แต่ดันไปรักลูกของเขาหัวปักหัวปำ คุณนี่มันน่าตลกนะคะคุณแทน” หญิงสาวพูดไปหัวเราะไป แม้จะเป็นการหัวเราะทั้งน้ำตาที่แพ้ให้กับหญิงกะโปโลก็ตาม

“ม่านฟ้าก็คงไม่รู้ว่าคุณไม่ได้รักเลยแม้แต่น้อย ทำไมหรือคะ คุณเป็นเทพบุตรมาจากไหน ผู้หญิงถึงต้องเสียใจกับการกระทำของคุณ คุณเตรียมคำโกหกหลอกลวงไปพูดกับนันทิชาเรื่องการตายของพ่อมันให้ดีแล้วกัน”

“ในเมื่อคุณก็รู้ความจริงหมดแล้วนี่ แล้วจะมาเหนี่ยวรั้งผมเพื่ออะไร คุณอยากแก้แค้นผมหรือ ได้สิ จะเอายังไงกับผมก็ได้ แต่อย่าแตะม่านฟ้ากับนันทิชา” แทนคุณก้มหน้าพูดด้วยสีหน้าตึงเครียด ในสมองของเขามีแต่นันทิชา ชายหนุ่มมิอาจรับความเสียใจที่จะเกิดขึ้นได้ หากเธอรู้ความจริง

“คุณไม่เคยโง่เลยนิคะแทน ใช่ค่ะนี่คือการแก้แค้นที่คุณกล้าดีมาหลอกคนอย่างฉัน จะได้รู้รสชาติของความเจ็บปวดว่าเป็นแบบไหน ไปกันเถอะชะเอม ฉันสมใจแล้ว” ร่างบางกระชากแขนของตัวเองออกจากชายหนุ่มที่กำลังเกรี้ยวกราด หญิงสาวหันไปบอกเพื่อนรัก ก่อนจะหันไปสะดุดตากับหญิงสาวอีกคนที่ยืนฟังอยู่หน้าประตูด้วยแววตาสุดแสนเจ็บปวด

“อ่อ...สวัสดีค่ะคุณม่าน บังเอิญจะเลยนะคะ” สิ้นเสียงของจีนราแทนคุณเงยหน้ามองตรงไปยังมุมนั้นทันที เขาเห็นม่านฟ้ายืนหราอยู่ สีหน้าเธอบ่งบอกว่าความลับนั้นไม่ใช่ความลับอีกต่อไป เธอได้ยินหมดแล้วทุกคำ ก่อนจะยกมือขึ้นมากุมศีรษะตัวเองอย่างรู้สึกหมดหวัง ชายหนุ่มรู้ทันทีว่าเป็นแผนการของจีนราที่ตั้งใจทำลายชีวิตเขา

“จีนคิดว่าคุณจะได้ยินหมดแล้วนะคะ จีนยื่นไม้ต่อให้ค่ะ คงได้เห็นอะไรไม่มากก็น้อย หวังว่าคุณจะถอนตัวออกมาได้ทัน ตาสว่างซะที” ม่านฟ้าส่งยิ้มทั้งน้ำตาให้กับจีนรา พลางเดินเข้าไปใกล้ ด้วยท่วงท่ามุ่งมั่น

“ฉันมีความสุขที่ได้รู้จักกับแทน เพราะเขาไม่เคยทำร้ายฉัน”

“หึหึ แล้วน้ำตานั่นคืออะไร พูดมาได้ว่าไม่เคยโดนทำร้าย จะโกหกตัวเองไปทำไมกัน”

“ที่คุณเห็นเป็นเพราะความคาดหวังของฉันที่มีต่อแทน มันทำร้ายตัวฉันเอง แต่อย่างว่าแหละ พูดไปคนอย่างคุณก็ไม่เข้าใจ เพราะคุณไม่เคยยืนอยู่ตรงจุดของฉัน โชคดีนะคะ” ม่านฟ้าส่งยิ้มให้ ก่อนจะเดินเข้ามาหาแทนคุณ ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาแล้วใช้มือเช็ดน้ำตาให้เพื่อนอย่างทะนุถนอม จีนราเห็นภาพตอกย้ำนั้นทำให้เธอรู้ตัวว่าไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็เป็นได้เท่าที่แทนคุณให้เป็น มิอาจฝ่ากรงเหล็กแน่นหนาของชายหนุ่มเข้าไปอยู่ในโลกของเขาได้อย่างหญิงสาวสองคนนั้น

“ผมขอโทษม่าน” ม่านฟ้าส่งยิ้มให้แทนคุณ ก่อนจะเดินเข้ามานั่งที่โซฟา แม้พยายามกลั้นน้ำตาแล้ว หากแต่ความเจ็บปวดจากความผิดหวังเข้ามาเล่นงาน เธอรักเขาสุดหัวใจ คาดหวังว่าการหมั้นหมายในครั้งนี้จะจบทุกอย่างลงได้ แต่ไม่เลย

"ม่านขอความจริงจากแทนหนึ่งอย่างได้ไหม แทนได้ส่งคนไปฆ่าคุณดินหรือเปล่า”

“คุณได้ยิน” ชายหนุ่มเดินเข้ามานั่งด้านข้าง ก่อนที่ม่านฟ้าจะพยักหน้ายอมรับว่าได้ยินตั้งแต่ต้น เธอเข้ามาหาเขาหลังจีนราเพียงแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น

“คุณมีอะไรทำไมคุณไม่บอกพวกเรา คุณรู้ไหม ทีเขาห่วงคุณมากแค่ไหน เรื่องสัญญาฉบับนั้น จนวันนี้เขายังกังขาไม่หาย เขาพยายามสืบทุกอย่าง เป็นม่านที่บอกให้เขาหยุด แต่ม่านไม่คิดว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น” แทนคุณฟังหญิงสาวโดยไม่ปริปากต่อต้าน

“ถึงผมจะเกลียดนายดิน แต่ผมไม่ได้เป็นคนสั่งฆ่า คุณต้องเชื่อผมนะม่าน”

“กลัวทิชารู้ใช่ไหมคะ” ม่านฟ้าพูดออกมาพร้อมกับน้ำตา ก่อนที่ชายหนุ่มจะพยักหน้ายอมรับ แทนคุณนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ เอาแต่ก้มมองที่พื้นโดยไม่สนใจจะพูดอะไรต่อ

“แทนคะ คุณคิดอะไรเวลานี้ โปรดช่วยบอกม่านที”

“นันทิชาคือคนที่ทำให้ผมเจ็บที่สุดในชีวิต และในเวลาเดียวกันเธอก็ทำให้ผมมีความสุขที่สุดในชีวิตเช่นกัน” ชายหนุ่มหันมองคู่สนทนา เขารู้ดีว่ากำลังทำให้หญิงที่อยู่เบื้องหน้าเจ็บปวดไม่ต่างจากเขา แต่ไม่สามารถโกหกและหลอกหัวใจตัวเองได้อีกแล้ว

“ผมรักเธอ ผมพยายามแล้ว แต่เธอยังอยู่ในสมองของผมตลอดเวลา ผมขอโทษม่าน เราเป็นเพื่อนกันดีที่สุดแล้ว” ม่านฟ้ามองเห็นแทนคุณไม่ชัดนัก เพราะน้ำตาเอ่อขึ้นมาจนมิด

“นี่คงเป็นคำบอกเลิกใช่ไหมคะ” ม่านฟ้ายิ้มทั้งน้ำตา พยายามยอมรับความจริง หากแต่มิอาจปฏิเสธได้ว่าเจ็บปวดสุดหัวใจ มันจุกจนพูดไม่ออก