ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 50
สรุปบท บทที่ 50 เป็นลม: ลิขิตรัก ในกรงแค้น
สรุปเนื้อหา บทที่ 50 เป็นลม – ลิขิตรัก ในกรงแค้น โดย ทีปสิขา
บท บทที่ 50 เป็นลม ของ ลิขิตรัก ในกรงแค้น ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ทีปสิขา อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
แทนคุณรีบหยิบมือถือขึ้นมา กดเบอร์ของนายดินแล้วส่งภาพของนันทิชาที่มีสภาพเหนื่อยหอบ ถือของเต็มสองมือ มีสภาพอิดโรยอย่างเห็นได้ชัดพร้อมกับข้อความ “นี่คือส่วนหนึ่งของดอกเบี้ยความแค้นที่ผมคิดกับคุณ” ชายชรากดมือถือบรรจงเลื่อนดูภาพของลูกสาวที่ละภาพอย่างช้าๆ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลไม่หยุด “พ่อขอโทษ” คำพูดนั้นออกมาจากปากที่สั่นระริกด้วยความรู้สึกผิดสุดหัวใจ
“คุณยิ้มอะไรหรือคะ” จีนราจ้องมองเขาอย่างแปลกใจ
“ไม่มีอะไร ผมแค่รู้สึกมีความสุข” หญิงสาวเบื้องหน้ายิ้มกว้าง เข้าใจว่าความสุขของแทนคุณนั้นคือ” ตัวเธอเอง”
“แทนคะคุณนึกยังไงวันนี้ถึงชวนจีนมาได้” เนื่องจากระยะหลังมาเขามักอ้างเรื่องงานเสมอ ทำให้หาเวลาเจอกันยากพอสมควร หากแต่เมื่อเขาโทรหา เธอรีบลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว กุรีกุจอออกมาโดยเร็วที่สุด
“อยากเจอก็เลยชวน ต้องมีเหตุผลมากกว่านั้นด้วยหรือครับ” รอยยิ้มของเขายังคงเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ชวนหลงใหล หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่ม ด้วยแววตาหวานเยิ้ม กี่ครั้งที่เขาทำไม่ดีกับเธอ แทบลืมสิ้นเพียงเพราะชายหนุ่มปลีกเวลาโทรหาเพียงครั้งเดียว
“ไม่หรอกค่ะ จีนแค่ดีใจ ที่คุณยังนึกถึงจีน วันนี้จีนขอ...กลับพร้อมคุณได้ไหมคะ พอดีจีนไม่ได้เอารถมา” สายตายั่วยวนพร้อมมือที่ลูบไล้มาจับที่มือหนาของเขานั้น ทำให้แทนคุณเอื้อมมืออีกข้างไปจับมือบางนั้นไว้ สายตาเจ้าเล่ห์แสดงออกมาไม่แพ้กัน พลางพยักหน้าตอบรับ
“แล้วลูกจ้างคุณล่ะคะ นั่งอยู่นั่น” จีนราปรายตามอง แกล้งทำเชิงลำบากใจ
“ไปกันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง” แทนคุณจ่ายเงินเสร็จสรรพ พลางเดินโอบเอวจีนราออกจากร้านเดินตรงเข้าไปหานันทิชา
“ส่งของทั้งหมดมาให้ผม” ก่อนที่หญิงสาวจะทำท่าทางเงอะงะอยู่ครู่หนึ่ง พลางยื่นของให้ตามคำสั่งแทนคุณอย่างว่าง่าย
“จีนช่วยคุณถือดีกว่าค่ะ” หญิงที่ยืนอยู่ข้างกายเขา ช่วยแบ่งของจากแทนคุณมาถือ
“คุณกลับไปได้แล้ว หมดหน้าที่คุณแล้ว”
“หมดหน้าที่แล้ว นี่หรือคะงานด่วน” นันทิชาขมวดคิ้วทำหน้าไม่เข้าใจ เขาอ้างเรื่องงานด่วนนักหนา แต่เธอยังไม่เห็นมีงานไหนที่พอจะเรียกได้ว่าเป็นงานด่วนเลยแม้สักนิด และหากนี่คืองานด่วนตามที่เขาอ้าง มันก็คืองานที่ไร้สาระสิ้นดีสำหรับเธอ
“มันไม่ดีเลยนะที่คุณจะมาทำสำออย อ่อยผู้ชายในห้างแบบนี้” แทนคุณพูดกระแทก โดยใช้น้ำเสียงเรียบเฉย
“แทน!” เสียงทีภพตะคอกขึ้น แล้วค่อยๆ ปล่อยตัวนันทิชาเพื่อให้เธอหายใจได้สะดวก
“นี่นายไปกินรังผึ้งที่ไหนมา ทำไมถึงพูดจากับผู้หญิงแบบนี้” ทีภพทำให้แทนคุณได้สติกลับมาอีกครั้ง เขาเผลอใช้วาจาแสดงอาการบางอย่างใส่นันทิชาจนอาจเป็นที่สงสัย
“ถ้าอย่างนั้น ก็ฝากนายด้วยละกัน ไหนๆ ก็ได้ช่วยเธอแล้ว ก็ช่วยพาเธอไปทานข้าวด้วยแล้วกัน เดี๋ยวจะมาทำสำออยเป็นลมไปอีก” แทนคุณหันไปโอบเอวจีนรา เดินออกไปอย่างไม่สนใจคนทั้งสอง
“นี่ถ้านายแทนไม่ใช่ผู้ชาย ผมคงคิดว่ามันมีวันนั้นของเดือนแน่ๆ” ทีภพหันมาประคองหญิงสาวพร้อมกับบ่นงึมงำ นันทิชาพอจับใจความได้จึงแอบหลุดยิ้มออกมา เขาเป็นผู้ชายที่ช่างแตกต่างกับแทนคุณอย่างสิ้นเชิง ร่างสูงประคองนันทิชาเดินไปยังรถของเขา แสดงความเป็นสุภาพบุรุษจนหญิงสาวแปลกใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า สายตาชื่นชมของนันทิชาทำให้ทีภพอมยิ้มพลางหันมาสบตาเล็กน้อย
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลิขิตรัก ในกรงแค้น