สรุปเนื้อหา บทที่ 52 กลับมาเยาะเย้ย – ลิขิตรัก ในกรงแค้น โดย ทีปสิขา
บท บทที่ 52 กลับมาเยาะเย้ย ของ ลิขิตรัก ในกรงแค้น ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ทีปสิขา อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
แทนคุณเปิดประตูคอนโดเข้ามาพร้อมกับจีนรา เดินตรงไปยังตู้เย็นหยิบน้ำเย็นเทให้หญิงสาวพร้อมกับของตัวเองอีกหนึ่งแก้ว ยกดื่มจนหมดพร้อมกับสีหน้าครุ่นคิด ก่อนโดนโอบเอวด้วยมือเรียวเล็กสองข้างจากหญิงสาว เธอเลื่อนมือค่อยๆ ไต่ไล่ระดับมารัดต้นคอของแทนคุณเอาไว้ พลางส่งสายตาสุดเย้ายวน ก่อนจะเริ่มซุกไซร้ชายหนุ่มอย่างบ้าคลั่งก่อนที่เขาจะตอบสนองด้วยการอุ้มร่างบางนั้นไปจบบนเตียงนอนนุ่มๆ เช่นเคย
“เมื่อไหร่ จีนจะได้เป็นตัวจริงของคุณเสียทีคะ จีนรอคุณนานไปแล้วนะคะ” หลังจากเสร็จกิจ หญิงสาวซบอยู่บนอกหนาของแทนคุณ เธอกำลังพูดถึงความอัดอั้นที่อยู่ภายในใจ แทนคุณค่อยๆ เลื่อนสายตามอง พลันนิ่งเงียบไร้คำตอบ ก่อนที่ภาพของนันทิชาประทับเข้ามาในสมอง แล้วหันตัวเดินเข้าห้องน้ำ
“ผมขอตัวกลับก่อนนะจีน” หลังออกมาจากห้องน้ำ แทนคุณรีบหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ เตรียมตัวกลับอย่างกะทันหัน
“นี่มันอะไรกันคะ คุณทิ้งจีนอีกแล้วนะ” หญิงสาวลุกขึ้นมานั่งมองพฤติกรรมของแทนคุณอย่างไม่พอใจ เขาทิ้งเธอกลางอากาศเป็นรอบที่ร้อย ดวงหน้าสวยหมดจดมองแทนคุณอย่างไม่เข้าใจ พลางส่ายหน้าไปมาด้วยความสับสน
“จีนว่าจีนเหมือนที่ระบายของคุณมากกว่าเป็นคนรัก...” ยังไม่ทันที่จีนราพูดจบ แทนคุณรีบพุ่งตัวเข้ามากอดลาเธออย่างอ่อนโยน
“ผมมีธุระ เดี๋ยวผมโทรหานะคนดี” ชายหนุ่มพยายามฝืนยิ้มแล้วก้มลงไปหอมแก้มหญิงสาวอีกครั้ง ก่อนจะคว้ากุญแจรถแล้วรีบออกมา
แทนคุณขับรถมุ่งตรงไปยังบ้านของนายดินทันที ด้วยเพราะนึกสนุกอยากเห็นหน้าของชายชราในวันเกิดของเขา ที่ไร้การเหลียวแลจากลูกสาวสุดที่รัก หน้าตาของคนผิดหวังคงทุกข์ระทมน่าดู เท้ากดเหยียบคันเร่งเพื่อให้ถึงจุดหมายโดยเร็ว
“อ่อ...นี่อย่าบอกนะว่าซื้อไว้ เพราะคิดว่ายัยนั่นจะมาหาในวันเกิด” ชายชราก้มหน้าเงียบพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ ก่อนเสียงหัวเราะของแทนคุณดังลั่นเย้ยหยันออกมา
“เป็นห่วงยัยนั่นมาก เพราะเธออยู่ในกำมือผมใช่ไหม หึหึ ดูสภาพคุณสิ น่าสมเพชเป็นบ้า” ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินเข้าไปประจันหน้ากับชายชรา พร้อมกับดวงตาที่มองอย่างซ้ำเติม เขารู้สึกสะใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้เห็น สภาพของฆาตกร
“อยากตายใช่ไหม อยากตายวันละหลายๆ ครั้งใช่หรือเปล่า ผมขอให้คุณรู้ไว้เลยนะ ว่ามันยังไม่ได้ครึ่งหนึ่งของผมเลยด้วยซ้ำ” เขาตะโกนสุดเสียง ใส่หน้าเหี่ยวย่นนั้นด้วยความคับแค้นที่อัดอั้นมาเป็นเวลานาน น้ำตาของนายดินหยดลงพื้นก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นปาดออก และเบี่ยงหน้าไปทางอื่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลิขิตรัก ในกรงแค้น