ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 86

แทนคุณเดินหน้ามุ่ยขึ้นมายังชั้นบนของบ้านพัก เขาเดินไปยังมุมระเบียงที่โปร่งโล่งสบาย ลมทะเลพัดโชยเข้ามา เป็นตัวช่วยให้คนหนุ่มได้ใจเย็นขึ้นมาบ้าง หัวใจที่เต้นระทึกเมื่อครู่ค่อยๆ ลดระดับลงช้าๆ แต่ความหงุดหงิดยังคงจับตัวแน่นอยู่ไม่ละลายหายไปเพียงเพราะภาพบาดใจเมื่อครู่ยังคงตามก่อกวน เมื่อนันทิชาเดินตามขึ้นมาตามคำสั่ง เธอหยุดมองเขาอยู่ด้านหลังอย่างเงียบๆ

“ตอบผมมา ทำไมคุณถึงยืนเฉยให้นายทีแตะเนื้อต้องตัวใกล้ชิดแบบนั้น” ร่างสูงหันกลับมามองหญิงสาว ราวกับว่าเธอทำความผิดอย่างใหญ่หลวง

“อะไรนะคะ” หญิงสาวขมวดคิ้วไม่เข้าใจในคำถามของเจ้านาย สายตาของเธอทำเอาเขาอึกอักที่จะพูดความรู้สึกที่แท้จริงออกไป เหมือนมีก้อนจุกอยู่ในลำคอ

“ผมไม่ชอบ” เขาพูดห้วนๆ ก่อนจะหันหลังให้เธอ กลับมาสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดเพื่อระบายความอัดอั้น

“ไม่ชอบเรื่องอะไรคะ” หญิงสาวยังคงถามเสียงเรียบเฉย สายตาคมสวยจ้องมองเอาคำตอบจากเจ้านายด้วยความแคลงใจ

“ไม่ชอบที่คุณมายุ่งกับเพื่อนของผมไง ผมเคยบอกคุณไปแล้วนี่” ชายหนุ่มหันกลับมาปั้นหน้าดุ

“คุณทีมีน้ำใจเดินเข้ามาทายาให้เองค่ะ ทิชาไม่ได้ขอร้องเขา ไม่ได้ยุ่งกับเขา อย่างที่บอกไงคะ ว่าคุณทีเป็นสุภาพบุรุษและมีน้ำใจ” นันทิชาอธิบายเป็นนัยว่าเพื่อนสนิทของแทนคุณต่างหากที่เป็นฝ่ายมายุ่งกับเธอ

“นับแต่นี้ต่อไป ห้ามคุณเข้าใกล้นายทีอีก” ยิ่งหญิงสาวกล่าวชมทีภพมากเท่าไหร่ กองร้อยตัวในหัวใจเริ่มเพิ่มระดับมากขึ้นเท่านั้น หูทั้งสองข้างกำลังเพิ่มระดับความร้อน คำก็สุภาพบุรุษ สองคำก็สุภาพบุรุษ

“ระหว่างคุณทีกับทิชาเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน คุณทีเองก็ดีกับทิชามาก ทิชาไม่กล้าเอื้อมไปคิดอย่างอื่นกับคุณทีหรอกค่ะ ถ้าอย่างนั้นคุณแทนช่วยแนะนำทีเถิดค่ะ จะให้ทิชาทำอย่างไรคะถ้าคุณทีเข้ามาหวังดีกับทิชาแบบวันนี้อีก” นันทิชาเดินเข้ามาใกล้แทนคุณมากขึ้น เธออยากรู้คำตอบของคนไร้เหตุผล ที่กำลังโกรธเพราะหวงเพื่อนตัวเอง

“คุณต้องรีบปฏิเสธ อย่าให้ใครจับเนื้อต้องตัวแบบนั้น” ร่างสูงตอบส่งๆ ไปตามความคิด เมื่อโดนหญิงสาวกดดัน

“คุณแทนรู้ตัวไหมคะ คุณกำลังสอนให้ทิชาเป็นคนเสียมารยาทอยู่นะคะ จะให้ทิชาปฏิเสธคนที่หวังดีช่วยทิชาได้อย่างไรกัน ที่สำคัญคนคนนั้นไม่เคยคิดร้ายกับทิชาสักครั้งเดียว คุณแทนควรไปคุยกับคุณทีมากกว่าจะมาคุยกับทิชานะคะ”

“นี่...คุณกำลังต่อว่าผมหรือ” เขาหันตวัดสายตาไปยังหญิงสาว เพราะเธอกำลังต่อต้านคำสั่งของเขา แววตาดุดันของแทนคุณเคลือบไปด้วยความระแวง ก่อนที่ร่างบางจะค่อยๆ คลี่ยิ้มออกมา เธอรู้สึกภูมิใจอยู่ลึกๆ ที่นานๆ ทีจะมีโอกาสตำหนิเจ้านายจอมบงการได้อย่างวันนี้ เวลาที่เขาจนแต้มดูน่าตลกบอกไม่ถูก แววตาและรอยยิ้มของเธอทำให้แทนคุณลดระดับความหงุดหงิดในใจลงมาทีละนิดจนหมดด้วยเวลาเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น รอยยิ้มแบบนี้เขาไม่เคยได้รับจากเธอมาก่อน กองร้อยตัวหายไปพร้อมกับหัวใจกำลังเบ่งบานจนต้องเผลอยิ้มตาม