ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 1010

“คุณผู้หญิง รบกวนคุณกลับไปก่อนได้ไหม รอจบงานเลี้ยงแล้วเราค่อยคุยกันอีกที ตกลงนะ”

ฟางรุ่ยถามหญิงสาวด้วยโทนเสียงเชิงปรึกษาหารือ

แต่หญิงสาวไม่ไว้หน้าเขาเลยสักนิด “ไม่ตกลง! ถ้าวันนี้ฉันออกจากประตูนี้ไป ก็ไม่ต้องคิดจะเจอฟางเย้นซินอีกแล้ว”

มองไม่ออกเลยว่าผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างฉลาด

เฉินหยุนก้าวเดินหน้ามา ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แนะนำด้วยคำพูดที่อ่อนโยน “ฉันรู้ว่าเย้นซินทำผิดต่อคุณ แต่วันนี้เป็นวันเกิดของพ่อเย้นซิน ฉันหวังว่าคุณจะไว้หน้าเราบ้าง ได้ไหม”

“ไว้หน้าพวกคุณงั้นเหรอ แล้วใครจะให้คำอธิบายต่อฉันกับลูก”

เมื่อพูดอย่างนั้นแล้วหญิงสาวก็ร้องไห้ “พวกคุณคิดว่าฉันอยากมาเอะอะโวยวายที่นี่เหรอ ถ้าไม่ใช่เพื่อลูกในท้องของฉัน ให้ตายฉันก็ไม่มีวันมาหรอก”

“น่าสงสัยจัง ไม่ว่ายังไงเด็กก็เป็นผู้บริสุทธิ์”

“ใช่ พูดตามตรงนะฟางเย้นซินน่ะทำตัวไม่เข้าท่าเกินไป ทำผู้หญิงท้องแล้วยังไม่มีความรับผิดชอบ”

“ดูเหมือนว่าฉันกลับไปต้องสอนลูกสาวให้ดีๆ แล้วว่าอย่าหาคนอย่างฟางเย้นซิน”

……

หูได้ยินแต่เสียงวิพากษ์วิจารณ์ของพวกแขก พวกเขาเสียดสีเหน็บแนมฟางเย้นซินอย่างเปิดเผยไม่มีการปิดบังลักษณะน้ำเสียง

ฟางรุ่ยโกรธจนตัวสั่น เขาสั่งเสียงดัง “ไล่เธอออกไปเดี๋ยวนี้!”

ได้ยินดังนั้นเฉินหยุนก็ตกใจมาก รับห้ามไว้ “ไม่ได้นะ ในมือเธอมี...”

ยังไม่ทันได้พูดออกมาจนจบ ก็ได้ยินเสียงคนกรีดร้อง “เลือด มีเลือดออก!”

ฟางรุ่ยกับเฉินหยุนหันไปมอง เห็นปลายขวดไวน์แดงที่แตกแทงเข้าเนื้อของหญิงสาวไปแล้วจนเลือดไหล

เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวไม่สนใจชีวิตตัวเองอีกแล้ว

ถ้าเปลี่ยนเป็นปกติ พวกฟางรุ่ยอาจจะไม่สนใจว่าเธอจะตายหรือไม่ แต่วันนี้มีคนมากมายกำลังมองดูอยู่ พวกเขาไม่สามารถปล่อยผ่านได้

“ใจเย็นก่อน” ฟางรุ่ยพยายามทำให้หญิงสาวสงบลง “มีอะไรเราค่อยพูดค่อยจากันดีๆ”

หญิงสาวจ้องฟางเย้นซินอย่างเอาเป็นเอาตาย “ตราบใดที่พวกคุณให้ฟางเย้นซินแต่งงานกันฉัน ฉันก็จะกลับไปทันที”

“เอ่อ...” ฟางรุ่ยกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ถ้าเขาตกลงแล้วฟางเย้นซินแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ มันจะเสียหน้ามาก

ถ้าไม่ตกลง เป็นไปได้ว่าผู้หญิงคนนี้จะตายอยู่ที่นี่จริงๆ ขณะเดียวกันตระกูลฟางก็ต้องเสียหน้า

“พวกคุณสัญญากับเธอไปเถอะ ยังไงก็ตั้งครรภ์เด็กในตระกูลฟางของพวกคุณ” มีคนตะโกนมา

คนอื่นก็เห็นด้วย พากันตะโกนบอกให้ฟางรุ่ยกับเฉินหยุนสัญญาต่อการร้องขอของหญิงสาว

เวลานี้ฟางเถิงเดินเข้ามา เขาเห็นฟางรุ่ยกับภรรยาสีหน้าแย่มาก จึงพูดกับหญิงสาวว่า “ในเมื่อคุณมีลูกกับฟางเย้นซินแล้ว เช่นนั้นตระกูลฟางเราจะให้คำอธิบายกับคุณแน่นอน แต่วันนี้ไม่เหมาะที่จะพูดเรื่องนี้”

หญิงสาวจ้องเขา ไม่ได้พูดอะไร

“คุณวางขวดลงก่อน ทำร้ายตัวเองเพื่อผู้ชายคนเดียวมันไม่คุ้มค่า” เจียงสื้อสื้อก็เดินเข้ามาด้วย

เมื่อได้ยินเสียงของเธอ ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายวิบวับ

เจียงสื้อสื้อมองคนโดยรอบและพูดต่อไปว่า “เด็กเป็นผู้บริสุทธิ์ คุณทำร้ายตัวเองก็เท่ากับทำร้ายเขาด้วย”

ภายใต้การโน้มน้าวของหญิงสาว เธอค่อยๆ วางขวดแตกในมือลง

พ่อบ้านกับคนรับใช้ที่อยู่ข้างๆ เข้าไปควบคุมตัวเธอเอาไว้ทันที

ฟางรุ่ยแอบขยิบตา พวกเขาเข้าใจและกำลังจะลากเธอออกไป

“พี่รอง คุณทำแบบนี้ไม่ถูกหรือเปล่า” ฟางเถิงถามก่อนพ่อบ้านจะได้ขยับ

“น้องสาม คุณ!” ฟางรุ่ยกัดฟัน โกรธมากที่เวลาอย่างนี้เขาไม่เข้าข้างตน

“อะหยิง” ฟางเถิงเรียกซ่างหญิง “คุณพาคุณผู้หญิงคนนี้ไปพักก่อน รองานเลี้ยงจบแล้ว เราค่อยมาแก้ปัญหาเรื่องของเย้นซินกับเธออีกที”