แววตาของคนร้ายหลบเลี่ยงสายตาของเขา แต่กลับยังคงไม่ตอบอะไรออกมา
ไม่ว่าฟางยู่เชินจะถามอย่างไร อีกฝ่ายก็ทำราวกับไม่ได้ยิน
ไม่รู้จะทำอย่างไรดี หลังจากที่ฟางยู่เชินและสารวัตรเฉินพูดคุยกันสองสามประโยคแล้ว ก็ได้แต่จากไปก่อน
ระหว่างทางกลับ ฟางยู่เชินนั่งอยู่ที่เบาะด้านหลัง มองออกไปนอกหน้าต่าง ทำท่าครุ่นคิดแล้วพูดว่า “ดูท่า เด็กคนนั้นจะไม่ยอมรับผิดง่ายๆ ฟางอี้หมิงต้องเคยสั่งเขาไว้ก่อนแน่นอน”
ส้งหยาวเองก็ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ “อย่างนั้นพวกเราควรจะทำอย่างไรดี”
สิ่งที่สำคัญเร่งด่วนในตอนนี้ ก็คือทำให้เด็กหนุ่มยอมรับว่าร่วมมือกับฟางอี้หมิง
ถ้าเด็กหนุ่มปากแข็งไม่ยอมรับอยู่อย่างนี้ เช่นนั้นก็คงน่าปวดหัวจริงๆ
เขาคิดพิจารณา สั่งการว่า “นายไปสืบดูสภาพครอบครัวของเด็กคนนั้นหน่อย”
ส้งหยาวพยักหน้า “ครับ หลังจากผมส่งคุณที่บริษัทแล้ว ผมก็จะไปสืบ”
ฟางยู่เชินพยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรอีก
ฟางซื่อกรุ๊ป
ฟางอี้หมิงรับโทรศัพท์รู้ข่าวว่าคนถูกจับแล้ว ก็ปาโทรศัพท์มือถือลงพื้นด้วยความโกรธ หน้าจอแตกทันที
ไอ้บ้าเอ้ย!
เขากำหมัดแน่น ด้วยเหตุที่โกรธจัด ดวงตาทั้งสองข้างจึงแดงก่ำ
เรื่องที่ตอนแรกเกือบจะสำเร็จแล้ว นอกจากถูกจิ้นเฟิงเฉินมาขวางลำแล้ว ยังมาเป็นแบบนี้อีก!
สถานการณ์ตอนนี้ ไม่เป็นผลดีต่อเขาอย่างมากแล้ว
ถ้าคนผู้นั้นทนไม่ไหวต่อการซักถามของทางตำรวจ เปิดโปงเขาออกไป นั่นก็คงหายนะแล้วจริงๆ
เขากดโทรศัพท์สายภายใน
พอมีคนรับสาย “พ่อ พ่อมาหาผมที่ห้องทำงานหน่อยครับ”
ไม่รอให้อีกฝ่ายตอบ เขาก็วางสายทันที
ผ่านไปสองสามนาที ฟางเฉิงผลักประตูเปิดเดินเข้ามา
พอมองเห็นโทรศัพท์มือถือที่หน้าจอแตกบนพื้น คิ้วก็ขมวดแน่น “นี่เกิดอะไรขึ้นอีก”
“เด็กคนนั้นถูกจับแล้ว”
ได้ยินดังนั้น ฟางเฉิงเบิกตาโพลงด้วยความตื่นตกใจ “ถูกจับได้แล้ว เป็นไปได้อย่างไร ไม่ใช่สั่งให้เขาไปซ่อนตัวให้ดีหรอกหรือ”
“ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาพูดเรื่องนี้” ฟางอี้หมิงสองมือเท้าเอว สูดลมหายใจเข้าลึกๆหลายครั้ง พูดต่อว่า “พ่อหาคนเข้าไปพบเขาให้ได้ ไม่ว่ายังไงก็อย่าให้เขาเปิดโปงผมออกมาไป”
“นี่พ่อก็กำชับเขาไว้แล้ว อีกทั้งยังจ่ายเงินไปไม่น้อย”
“ไม่ได้” ฟางอี้หมิงส่ายหน้า “เขายังเด็กเกินไป ผมกลัวว่าเขาจะอดทนไม่ไหว จำเป็นต้องเตือนให้เขามีสติ”
ฟางเฉิงพยักหน้า “งั้นก็ได้ พ่อจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
มองเห็นพ่อออกไป ฟางอี้หมิงก็ทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ เอนตัวไปข้างหลังพิงพนักเก้าอี้ หลับตาลง
อย่างไรเขาก็ต้องเตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ถึงเวลานั้นจะได้หลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกฟางยู่เชินซ้ำเติม
……
ตอนบ่าย ซ่างกวนหยวนมาถึงโรงแรมของพิเอร์สตามนัด
แต่สิ่งที่เธอคาดไม่ถึงก็คือ คนที่เปิดประตูกลับเป็นแฟนของจิ่งหลิวเยว่
“ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่คะ” เธอมองหญิงสาวที่อยู่ด้านในประตูตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างพินิจพิจารณา คิ้วขมวดเข้าหากันแน่น
หญิงสาวขมวดคิ้ว “ฉันอยู่ที่นี่ จำเป็นต้องรายงานคุณด้วยเหรอคะ”
เธอเหลือบมองซ่างกวนหยวนอย่างไม่พอใจ หมุนตัวเดินเข้าด้านใน “พิเอร์ส คนที่คุณรออยู่มาแล้วค่ะ”
ไม่นาน พิเอร์สก็เดินมา
“คุณซ่างกวน” พิเอร์สมองซ่างกวนหยวนพลางยิ้มตาหยี
ซ่างกวนหยวนพยักหน้าเล็กน้อย ยิ้มพลางถามว่า “เธอ……ทำไมมาอยู่ที่นี่คะ”
“อ้อ เธอทะเลาะกับแฟน ก็เลยมาอยู่กับผมที่นี่ชั่วคราวครับ” พิเอร์สอธิบาย
ซ่างกวนหยวนยิ้ม ไม่ได้ถามอะไรอีก
ในเมื่อนี่เป็นเรื่องส่วนตัวของเขา ถามอะไรมากนักก็ไม่ดี
“พวกเราจะคุยกันที่นี่ หรือว่าร้านกาแฟชั้นล่างคะ” ซ่างกวนหยวนถาม
“คุยกันที่นี่แล้วกันครับ” พิเอร์สตอบ
ความลับเกี่ยวกับSAกรุ๊ป ไม่เหมาะที่จะพูดคุยกันในที่สาธารณะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!