ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 1055

ตอนที่ซ่างกวนเชียนรู้ว่าซ่างกวนหยวนได้จองตั๋วเครื่องบินไปที่อิตาลีนั้น ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร คิดว่าเธอนั้นมีงานตอนไปทำนอกสถานที่

แต่หลังจากนั้นเลขาได้มาบอกเขา สองวันก่อนจิ้นเฟิงเฉินได้ไปอิตาลี

สองเรื่องนี้มันบังเอิญเกินไป เพราะงั้นเขาอดสงสัยเป้าหมายที่ซ่างกวนหยวนไปอิตาลีไม่ได้

ในห้องทดลองก็ได้เงียบไม่มีเสียง สายตาของซ่างกวนเชียนก็ได้มองไปที่ใบหน้าของซ่างกวนหยวน มือทั้งสองที่อยู่ข้างตัวก็ได้กำหมัดแน่น

เขาได้รอคำตอบของเธอ

ซ่างกวนหยวนก็ได้ “อืม” ออกมาอย่างเย็นชา

“เธอจะไปอิตาลีทำไม?” ซ่างกวนเชียนก็ได้ถามอย่างร้อนรน

คิ้วบางได้ขมวด ซ่างกวนหยวนมองเขาอย่างไม่พอใจ “ฉันจะไปที่ไหนต้องรายงานนายด้วยเหรอ?”

“ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น” ซ่างกวนเชียนก็ได้สูดหายใจเข้าไปลึกๆ ให้ตัวเองใจเย็นลง “ฉันหมายถึง ทำไมอยู่ๆ เธอถึงจะไปอิตาลีล่ะ ไปทำงานเหรอ?”

“ฉันไปทำไม ก็ไม่เกี่ยวกับนายทั้งนั้น”

ซ่างกวนหยวนก็ได้มองเขาอย่างเย็นชาแวบเดียว จากนั้นก็ได้เดินผ่านเขาออกไปจากห้องทดลอง

“หยวนหยวน!”

ซ่างกวนเชียนก็ได้รีบตามออกไป

เขาก็ตามซ่างกวนหยวนทัน “จิ้นเฟิงเฉินก็อยู่ที่อิตาลีใช่ไหม?”

ได้ยินแบบนั้น ขาของซ่างกวนหยวนก็ได้หยุดลง หันหน้าไป สายตาที่เยือกเย็นก็ได้มองไปที่ซ่างกวนเชียน

ซ่างกวนเชียนก็ได้หยุดลงเดินตาม

เขาก็ได้หัวเราะอย่างสมเพช “แปลกใจใช่ไหมล่ะว่าฉันรู้ได้ยังไง? หยวนหยวน ความคิดของเธอเดาได้ง่ายมาก”

ซ่างกวนหยวนก็ได้ยิ้ม รอยยิ้มก็ได้มีสายตาที่เย็นชาปนอยู่ “ใช่ ที่ฉันไปอิตาลีก็เพื่อจิ้นเฟิงเฉิน ฉันพูดแบบนี้ นายพอใจหรือยัง?”

ถึงแม้เดาเป้าหมายที่เธอไปที่อิตาลีไว้ก่อนแล้ว แต่พอได้ยินเธอยอมรับเอง ก็เหมือนมีดที่ได้มาแทงใจของเขาอย่างแรง

ซ่างกวนเชียนยิ้ม รอยยิ้มก็ได้เต็มไปด้วยความขมขื่น เขาได้มองเธอนิ่ง ถาม “มันคุ้มเหรอ?”

ไม่มีการตอบกลับ

“ฉันถามเธอ มันคุ้นเหรอ?” เสียงของเขาก็ได้ดังขึ้นมามาก

สายตาของซ่างกวนหยวนก็ได้สั่นไหว ก็ได้ตอบอย่างเย็นชา “คุ้ม”

“ฮ่าๆ ......” ซ่างกวนเชียนก็ได้หัวเราะออกมา

ไม่เคยที่จะเห็นเขาเสียสติขนาดนี้มาก่อน ซ่างกวนหยวนก็ได้ขมวดคิ้วแน่น ทิ้งไปตำหนึ่งว่า “ไอ่บ้า” ก็ได้เตรียมออกไป

แต่ซ่างกวนเชียนจะยอมให้เธอไปได้ยังไง

เขาก็ได้ไปคว้ามือของเธอ แล้วออกแรง

พอการมองเห็นได้หมุน ซ่างกวนหยวนตั้งตัวไม่ทัน หลังก็ได้ไปชนกับกำแพงอย่างแรง

“โอ๊ย!” เธอเจ็บจนร้องออกมา ใบหน้าได้ย่น

ไม่นาน เธอก็ได้เงยหน้า มองซ่างกวนเชียนด้วยความโมโห “นายบ้าไปแล้วเหรอ?”

ซ่างกวนเชียนพยักหน้า “ใช่ ฉันบ้าไปแล้ว ฉันถูกเธอทำเอาเป็นบ้าไปแล้ว!”

พูดจบ เขาก็ได้ขยับตัวเข้าไป กดเธอไปกับกำแพง พยายามที่จะจูบเธอ

“เพี้ยะ!”

ซ่างกวนหยวนออกแรงดิ้น แล้วตบไปที่หน้าของเขาอย่างแรง

“ไอ่สารเลว! ไอ่บ้า!”

ซ่างกวนหยวนก็ได้จ้องไปยังชายหนุ่ยด้วยสายตาที่แดงก่ำ เธอไม่เคยที่จะคิดเลยว่าเขาจะทำเรื่องที่เดรัจฉานแบบนี้กับเธอ

“หยวนหยวน......” ซ่างกวนเชียนมองเธออย่างรู้สึกผิด ยื่นมือหมายจะแตะเธอ แต่ก็ได้หลบไป

“ไม่ต้องมาแตะฉัน!” ซ่างกวนหยวนก็ได้ตะคอกออกมา

“ได้ ได้ ฉันไม่แตะเธอ” ซ่างกวนเชียนก็ได้ยกมือทั้งสอง “หยวนหยวน ขอโทษ ฉันผิดเองที่อารมณ์ร้อนเกินไป ถึงได้...... ถึงได้......”

ซ่างกวนหยวนก็ได้กำหมัดแน่น “ซ่างกวนเชียน นายมันน่ารังเกียจมาก!”

ทิ้งประโยคนี้ไป เธอก็ได้หันตัวแล้วก้าวออกไปอย่างเร็ว