ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 1175

กลางคืน จิ้นเฟิงเหรากลับมาถึงบ้าน พบว่าฟางยู่เชินก็อยู่ด้วย รู้สึกแปลกใจอย่างยิ่ง

“ยู่เชิน ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ได้”

ฟางยู่เชินยิ้มอ่อนๆ“มาเยี่ยมสื้อสื้อ พร้อมกับมาบอกข่าวพี่ชายคุณด้วย”

“มีข่าวของพี่ชายผมเหรอ”จิ้นเฟิงเหราดีใจอย่างมาก“คุณพูดจริงเหรอ”

“จริงสิ”คนที่ตอบคือเจียงสื้อสื้อ เธอพูดต่อว่า“ที่พี่ชายฉันมาก็เพื่อที่จะมาปรึกษากับคุณว่าจะช่วยเฟิงเฉินอย่างไร”

จิ้นเฟิงเหรารีบไปนั่ง“อย่างนั้นบอกผมมา ว่าตอนนี้พี่ชายผมอยู่ที่ไหน”

“สิงคโปร์”

พอจิ้นเฟิงเหราได้ยิน ก็ยิ้ม“ที่แท้การคาดการณ์พวกเราก็ถูกต้อง”

“อืม”ฟางยู่เชินพยักหน้า“คนที่แอบสะกดรอยตามซ่างกวนเชียน ถ่ายรูปพี่ชายนายได้”

เขาล้วงโทรศัพท์มือถือออกมา กดเปิดภาพถ่าย ยื่นไปให้

จิ้นเฟิงเหรารับมา มองอย่างจริงจัง ขมวดคิ้ว“เป็นพี่ชายผมจริงๆ แต่ทำไมถึงถ่ายมาได้ง่ายๆขนาดนี้”

พอเขาถามเช่นนี้ เจียงสื้อสื้อเหลือบมองเขา“เฟิงเหรา นายหมายความว่าอะไร ไม่อยากให้ถ่ายรูปพี่นายได้เหรอ”

“พี่สะใภ้ ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”จิ้นเฟิงเหรารีบอธิบาย“ความหมายของผมคือพวกเราพยายามมากมายขนาดก็ยังหาไม่เจอ แต่ครั้งนี้กลับถ่ายรูปมาได้ง่ายๆ หรือว่าพวกคุณไม่รู้สึกแปลกใจเลย”

เจียงสื้อสื้อครุ่นคิด“ก็แปลกใจอยู่บ้างจริงๆ”

ฟางยู่เชินมองพวกเขา กลั้นขำไว้ไม่อยู่ “เอาละ พวกคุณไม่ต้องรู้สึกแปลกใจ นี้น่าจะเป็นซ่างกวนเชียนจงใจให้พวกเราถ่ายได้”

“หืม”เจียงสื้อสื้อแปลกใจมาก“ทำไมเขาถึง……”

ซ่างกวนหยวนเป็นน้องสาวของซ่างกวนเชียน ว่ากันตามเหตุผล ซ่างกวนเชียนน่าจะช่วยซ่างกวนหยวนถึงจะถูก

จิ้นเฟิงเหราเองก็ประหลาดใจไม่น้อย“ยู่เชิน คุณมั่นใจแล้วเหรอ หรือว่าคุณแค่คาดเดา”

ฟางยู่เชินนิ่งเงียบอยู่พักหนึ่ง จึงเอ่ยว่า“ความจริงเป็นการคาดเดาของผม แต่ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง ซ่างกวนเชียนเป็นห่วงใส่ใจซ่างกวนหยวนมาก ไม่ใช่เป็นห่วงแบบพี่น้องอย่างนั้น แต่……”

เขาชะงัก“เป็นความห่วงใยระหว่างชายหญิง”

ความห่วงใยระหว่างชายหญิงเหรอ

เจียงสื้อสื้อขมวดคิ้ว“พี่ พี่รู้มั้ยว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่ จะพูดส่งเดชไม่ได้นะ”

ฟางยู่เชินยิ้ม“พี่ไม่ได้พูดส่งเดช ความจริงก็เป็นเช่นนี้”

“ผมพอจะรู้เรื่องของตระกูลซ่างกวนอยู่บ้าง”จิ้นเฟิงเหราพูด“ผมรู้ว่าซ่างกวนเชียนเป็นแค่ลูกบุญธรรม ไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับซ่างกวนหยวน”

“ดังนั้นซ่างกวนเชียนก็เลยชอบซ่างกวนหยวนเหรอ”เจียงสื้อสื้อถามอย่างไม่แน่ใจ

ฟางยู่เชินพยักหน้า“ดังนั้นเขาก็อาจจะช่วยพวกเรา”

“คุณคิดจะขอความช่วยเหลือจากเขาเหรอ”จินเฟิงเหราถาม

“อืม”ฟางยู่เชินถอนหายใจอีก“ตอนนี้นอกจากขอให้เขาช่วยแล้ว ผมก็คิดวิธีอื่นไม่ออกจริงๆ เพราะพวกเราไม่สามารถใช้กำลังปะทะ ไปแย่งคนมาโดยตรงได้ แบบนั้นไม่เป็นผลดีต่อพวกเรา”

แม้ว่ากำลังของสำนักหยานในตอนนี้จะไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่เขาก็ยังไม่อยากทำเรื่องให้วุ่นวายใหญ่โต

จิ้นเฟิงเหราพยักหน้า“ที่คุณพูดก็ถูก ไม่เป็นผลดีต่อพวกเราจริงๆ ซ่างกวนหยวนสามารถพาพี่ชายผมไปซ่อนที่อื่นขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ได้”

“ไม่ได้นะ” เจียงสื้อสื้อร้อนใจ“ถ้าเธอเอาตัวเฉินเฟิงไปอีกครั้ง พวกเราคงไม่สามารถเอาเฟิงเฉินกลับมาได้จริงๆ”

เธอไม่อยากเห็นผลลัพธ์อย่างนั้นจริงๆ

ดังนั้นครั้งนี้ไม่ว่าอย่างไรต้องเอาคนกลับมาให้ได้

“สื้อสื้อ เธออย่าเพิ่งใจร้อน พวกเราจะต้องหาวิธี”ฟางยู่เชินรีบปลอบเธอ

“ฝากพวกคุณด้วยนะ”

เจียงสื้อสื้อนอกจากฝากความหวังไว้กับพวกเขาแล้ว เธอก็ทำอะไรไม่ได้