ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 143

บทที่ 143 ไม่ต้องสืบ

เจียงสื้อสื้อก็ไม่คิดว่าตัวเองจะได้รับความโปรนปรานจากเย่เจี่ยนหยางโดยไม่ได้ตั้งใจ เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆ “มีโอกาสได้เรียนรู้การดื่มชากับประธานเย่ก็ถือเป็นความโชคดีของฉันแล้วค่ะ จะต้องมีความอดทนหรือหมดความอดทนอะไรกัน”

“คุณผู้หญิงช่างพูดจริงๆ เอาล่ะ ชานี่ก็ได้ดื่มแล้ว งั้นเรามาคุยเรื่องธุระกิจกันต่อดีกว่า”

เมื่อพูดอย่างนั้น แววตาเย่เจี่ยนหยางก็มีร่องรอยการชื่นชมในแววตา ซึ่งมองออกว่า เขาค่อนข้างชอบเจียงสื้อสื้อ ซึ่งการจะมีพันธมิตรที่จริงใจแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายนัก

ในใจเจียงสื้อสื้อก็ค่อนข้างมีความสุข ทั้งสองคนเริ่มคุยเรื่องธุรกิจกัน เจียงสื้อสื้อพูดถึงความเข้าใจที่มีต่อผลิตภัณฑ์ของพวกเขา และทิศทางการขายทั่วไป

การวางแผนด้วยใจ สิ่งที่ควรเข้าใจก็เข้าใจหมดแล้ว และโครงการส่งเสริมการขายนี้ก็ดีมากเช่นกัน

หลังจากพูดคุยกันแล้ว เย่เจี่ยนหยางก็พูดว่า “ความคิดของคุณเจียงดีมากเลยครับ เอาแบบนี้นะ คุณกลับไปเขียนแผนโครงการมาให้ผมดู ถ้าได้ เราก็มาเซ็นสัญญากัน”

แววตาเจียงสื้อสื้อเผยความประหลาดใจขึ้นมา จากนั้นเธอก็ยิ้มและพูดว่า “ ประธานเย่มั่นใจได้เลยค่ะ”

เย่เจี่ยนหยางได้พิสูจน์เจียงสื้อสื้อแล้ว นอกจากนี้ทิศทางการโปรโมทโดยทั่วไปของเธอก็ดีมาก ตราบใดที่เขียนแผนโครงการมาดี เขาก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ร่วมงาน

หลังจากทุกอย่างจบลง ทั้งสองคนก็ออกจากร้านชา

“ขอบคุณประธานเย่มากๆค่ะ ฉันจะกลับไปเขียนแผนโครงการมาโดยเร็วที่สุด แล้วเราจะนัดเจอคุณอีกครั้งนะคะ”

“ครับ” เย่เจี่ยนหยางพยักหน้าและพูดว่า “ไปครับ ผมจะไปส่งคุณ”

เจียงสื้อสื้อตื่นตะลึงเพราะได้รับความเมตตาอย่างคาดไม่ถึง จึงรีบพูดว่า “ไม่กล้ารบกวนคุณแล้วค่ะ บริษัทฉันก็อยู่ไม่ไกล ฉันกลับเองดีกว่าค่ะ”

เย่เจี่ยนหยางก็ไม่ได้ปฏิเสธ หลังจากแยกจากเขาแล้ว เจียงสื้อสื้อก็กลับไปบริษัท

เมื่อมาถึงบริษัท ซูซานก็มาถาม “เป็นยังไงบ้าง ได้เจอเย่เจี่ยนหยางไหม”

เจียงสื้อสื้อพยักหน้า

“พวกเธอเธอเป็นยังไงบ้างกัน”

“เย่เจี่ยนหยางบอกว่า ขอแค่โครงการผ่าน เรื่องเซ็นสัญญาก็ไม่มีปัญหา”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น แววตาซูซานก็มีความแปลกใจมาก ต้องรู้ว่าเย่เจี่ยนหยางคนนี้เป็นคนจู้จี้จุกจิกมากในห้างสรรพสินค้า และเข้มงวดในทุกๆด้าน ซูซานก็รู้ว่าก่อนหน้านี้มีสองบริษัทใหญ่ที่ได้ถูกเย่เจี่ยนหยางบอกปฏิเสธไปแล้ว ไม่คิดว่าเจียงสื้อสื้อจะคุยงานให้สำเร็จได้ง่ายขนาดนี้”

“เจียงสื้อสื้อของฉันเก่งจริงๆ แผนโครงการนี้เธอต้องทำให้ดีนะ”

เจียงสื้อสื้อพยักหน้า “วางใจได้เลยค่ะผู้จัดการซู ฉันจะทำให้ดีที่สุดค่ะ”

หลังจากคุยกับซูซานเสร็จ เจียงสื้อสื้อก็รีบไปเขียนแผนโครงการ

............

และทางด้านจิ้นกรุ๊ป จิ้นเฟิงเหรากำลังพูดอย่างอารมณ์ดีอยู่ในห้องทำงานของพี่ชายตัวเอง “พี่ ผมจะบอกให้นะ เรื่องเมื่อคืนที่แม่บอกจะไม่ยุ่งเรื่องพี่กับพี่สะใภ้อีก พี่ต้องขอบคุณผมนะ เพราะผมพูดได้ดีต่อหน้าพวกคุณ”

จิ้นเฟิงเฉินชำเลืองมองจิ้นเฟิงเหรานิดหน่อยและถามว่า “แม่พูดอย่างนั้นจริงๆเหรอ”

“จริงสิครับ พี่ยังไม่เชื่อผมอีกเหรอ แต่น่าจะเป็นแค่พูดอย่างนี้เพราะผิวเผิน แต่คิดแล้วว่าคงไม่มีเรื่องการไปหาพี่สะใภ้แบบส่วนตัวอีกหรอกมั้ง”

จะแก้ไขในระยะหนึ่งไม่ว่ายังไง ในใจแม่จิ้นก็ยังมีอคติกับภูมิหลังครอบครัวของเจียงสื้อสื้อแน่นอน สงสัยจะ ค้องลำเอียงแน่ๆ