อ่านสรุป บทที่ 1443 ไม่ได้วางแผนจะไปคาดหวังอะไรจากเขา จาก ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?! โดย เมียวเมียว
บทที่ บทที่ 1443 ไม่ได้วางแผนจะไปคาดหวังอะไรจากเขา คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายมนุษย์หมาป่าแวมไพร์ ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?! ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เมียวเมียว อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
"พี่ชาย แย่แล้ว"
จิ้นเฟิงเหราผลักประตูห้องทำงานประธานบริษัท รีบเดินเข้าไปอย่างรีบร้อน
จิ้นเฟิงเฉินเงยหน้าขึ้นไป"เป็นอะไรไป?"
"ซินหยู่ถูกคนซื้อไปแล้ว!"
"อะไร?" จิ้นเฟิงเฉินนึกว่าตัวเองได้ยินผิดไป
"มีคนแย่งซื้อซินหยู่ไปก่อนก้าวหนึ่งเสียแล้ว" จิ้นเฟิงเหราพูดย้ำออกไปใหม่อีกครั้ง
หัวคิ้วของจิ้นเฟิงเฉินได้ขมวดเข้าหากันแน่นขึ้นมาทันที"ใคร?"
"ฉันเคยถามไปแล้ว แต่คนที่รับผิดชอบของซินหยู่ก็ปิดปากเงียบ แต่ดูจากสีหน้าของเขาแล้วก็คงจะเป็นคู่แข่งของพวกเรา"
ตอนนี้คนที่ได้พุ่งเป้ามาที่จิ้นกรุ๊ปจากทุกหนทางก็มีเพียงแค่พวกซ่างกวนเชียนกับคริสมินเท่านั้น
จิ้นเฟิงเฉินยิ้มเย็นออกมา"เพียงแค่บริษัทเล็กๆบริษัทหนึ่งเท่านั้นเอง"
"แต่ว่านะพี่ชาย ซินหยู่มีการวิจัยเทคโนโลยีที่ใหม่ที่สุด ตอนนี้มันได้ตกไปอยู่ในมือของซ่างกวนเชียนกับคริสมิน"
จิ้นเฟิงเหราเพียงแค่รู้สึกว่ามีความคับแค้นใจสุมอยู่ในอก อยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก จุกอยู่จนเกิดความหวาดหวั่นไปหมด
กับซินหยู่แล้ว จิ้นกรุ๊ปนั้นเป็นบริษัทที่จะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน
ตอนนี้มาเกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้นมา ชิงซื้อไปก่อน ได้สร้างความวุ่นวายให้กับแผนในตอนนี้ของจิ้นกรุ๊ปไปหมด
"ไม่เป็นไร" จิ้นเฟิงเฉินไม่ได้กังวลเรื่องนี้เลย"เชื่อมั่นในนักวิจัยของพวกเราเอง พวกเขาเองก็ยอดเยี่ยมมากเหมือนกัน เชื่อว่าในการวิจัยด้านปัญญาประดิษฐ์มันก็จะต้องมีนวัตกรรมที่ก้าวหน้าใหม่ๆมา"
"แน่นอนว่าฉันจะต้องเชื่อนักวิจัยของพวกเราอยู่แล้ว แต่ก็เป็นเพียงแค่ความรู้สึกไม่ยินยอม" จิ้นเฟิงเหรายังคิดว่าไม่สามารถกล้ำกลืนความโกรธลงไปได้เลย"ตกลงแล้วพวกเขารู้ข่าวว่าพวกเราต้องการจะซื้อซินหยู่มาจากที่ไหนกัน?"
"คนที่รับผิดชอบซินหยู่ไม่ใช่คนที่ซื่อสัตย์อะไรนัก"
คำพูดเพียงประโยคเดียวของจิ้นเฟิงเฉินก็ได้อธิบายทุกอย่างออกมาจนหมด
"เชี้ย!" จิ้นเฟิงเหราอดไม่ได้ที่จะสบถคำหยาบออกมา"เขาได้ตอบรับและเซ็นสัญญาของพวกเราไปเรียบร้อยแล้ว แล้วหันหน้าไปขายบริษัทให้คนอื่นได้ยังไงกันล่ะ?"
"ไม่มีใครไปมีปัญหากับเงินหรอก" จิ้นเฟิงเฉินปิดเอกสารในมือลงไป เลิกตาขึ้นมองจิ้นเฟิงเหราที่มีใบหน้าโกรธจัดออกมา พลางแสยะริมฝีปากออกมา"เอาความโกรธในตอนนี้ของนายไปเปลี่ยนให้กลายเป็นแรงบันดาลใจในการจัดการกับพวกซ่างกวนเชียนดีกว่า"
จิ้นเฟิงเหราส่งเสียง"เหอะ" อย่างเยือกเย็นออกมา"พี่ชาย พี่วางใจเถอะ เรื่องจัดการกับพวกเขา ฉันจะรักษาความกระตือรือร้นที่ทะยานสูงอย่างนี้ไปให้ตลอด"
หางคิ้วของจิ้นเฟิงเฉินเลิกขึ้น"งั้นก็ดี"
......
"คุณว่าอะไรนะ? ซินหยู่ถูกคนอื่นซื้อไปแล้ว?!"
ซ่างกวนเชียนตื่นตัวจนลุกยืนขึ้นมา ดวงตาทั้งสองข้างมองจ้องคริสมิน
คริสมินพยักหน้าออกมา"อืม"
"ดีมากเลย! มันเยี่ยมไปเลย!" ซ่างกวนเชียนมีความสุขจนเงยหน้าขึ้นหัวเราะเสียงดังออกมา"จิ้นเฟิงเฉินเอ๋ยจิ้นเฟิงเฉิน นายก็มีวันนี้เหมือนกันนะ!"
เมื่อเทียบกับความตื่นตัวของเขาแล้ว คริสมินเห็นได้ชัดว่าสงบลงมากเลย ถึงขนาดที่ภายในจิตใจยังมีความกังวลอยู่บ้าง
ซ่างกวนเชียนดีใจเสร็จแล้ว ก็ได้สังเกตเห็นถึงความผิดปกติของเขา หัวคิ้วได้ขมวดเข้าหากัน"เป็นอะไรไปหรือเปล่า?"
"ไม่รู้ว่าบริษัทไหนซื้อซินหยู่ไป" คริสมินขมวดคิ้วออกมา"ตอนนี้ไม่มีข้อมูลอะไรหลุดออกมาเลย"
บริษัทนี้หลบอยู่ในมุมมืด มักจะทำให้ในใจของเขารู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง
ถ้าเหมือนกับพวกเขา ที่ถือว่าจิ้นกรุ๊ปเป็นศัตรูนั่นมันก็ยังถือว่าดีอยู่ เพราะถึงยังไงศัตรูของศัตรูก็คือมิตร
แต่ถ้าไม่ใช่ พวกเขาก็เพิ่มศัตรูมาคนหนึ่ง
คริสมินพยักหน้าออกมา"ได้ ฉันจะติดต่อกับJRเอง"
......
ในขณะเดียวกันนั้นเอง ห้องทำงานผู้บริหารJRกรุ๊ป
หลี่ซีกับเจี่ยงฉือกำลังลิ้มรสชัยชนะครั้งแรกอยู่
การเข้าซื้อซินหยู่เป็นไปอย่างราบรื่น เป็นก้าวแรกของการโจมตีจิ้นกรุ๊ปของพวกเขา
ต่อจากนั้น JRก็ค่อยๆลุกล้ำตลาดที่จิ้นกรุ๊ปมีอยู่ไปทีละนิดๆ
จู่ๆเจี่ยงฉือก็นึกเรื่องหนึ่งขึ้นมา พลางเอ่ยออกมา"ใช่แล้ว พี่ชายของคุณยังไม่ยอมแพ้ ส่งแบบร่างหนังสือสัญญาหลายฉบับมาให้พวกเรา คุณอยากจะลองพิจารณาดูสักหน่อยหรือเปล่า?"
หลี่ซีดื่มไวน์แดง"ตอนนี้ยังไม่อยากจะพิจารณาดู"
ตอนนี้ในช่วงเวลานี้ เธอยังไม่อยากจะเจอหน้ากับซ่างกวนเชียน รอจิ้นกรุ๊ปตอบรับสัญญาแล้ว บางทีเธออาจจะเจอเขาสักหน่อย
"ไม่พิจารณาดูจริงๆ?" เจี่ยงฉือเลิกคิ้วออกมา
หลี่ซีพยักหน้าออกมา"ถ้าฉันจะพิจารณา ก็คงพิจารณาไปตั้งนานแล้ว ไม่มีทางจะต้องรอมาจนถึงทุกวันนี้หรอก"
"ฉันว่าพี่ชายของคุณไม่ยอมแพ้ง่ายๆขนาดนั้นหรอก" จู่ๆเจี่ยงฉือก็รู้สึกเห็นอกเห็นใจผู้ชายคนนี้ขึ้นมาบ้าง"เขารักคุณมากจริงๆ เพื่อที่จะสามารถแก้แค้นให้คุณได้ จึงทำเรื่องมาไม่น้อยเลย เพียงแต่เรื่องที่เขาทำสำหรับจิ้นเฟิงเฉินแล้วมันไม่เจ็บไม่คันอะไรเลย"
หลี่ซีหลุบตาลงมองไวน์ในมือ เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง"เดิมทีฉันก็ไม่ได้วางแผนที่จะคาดหวังกับเขาอยู่แล้ว"
"รอแก้ไขปัญหาเรื่องจิ้นกรุ๊ปแล้ว คุณยังต้องกู้สถานะซ่างกวนหยวนของคุณคืนมา ไม่อย่างนั้นแล้วพี่ชายของคุณก็จะอยู่ในความรู้สึกผิดเจ็บแค้นกับสิ่งที่ได้ทำไปชั่วชีวิตเลย" เจี่ยงฉือพูดออกมา
หลี่ซีเอาแก้วไวน์วางลงไปบนโต๊ะน้ำชา เลิกตาขึ้นมองไปทางท้องฟ้าที่อยู่ด้านนอกหน้าต่างที่ดิ่งยาวจรดพื้น บนใบหน้าที่ได้แต่งแต้มมาอย่างงดงามไม่มีสีหน้าอะไรออกมา"ค่อยดูกันอีกทีเถอะ"
เจี่ยงฉือมองเธอไปแวบหนึ่ง รู้ชัดแล้วว่าเธอมีแผนการของตัวเอง จึงไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!