ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?! นิยาย บท 1443

"พี่ชาย แย่แล้ว"

จิ้นเฟิงเหราผลักประตูห้องทำงานประธานบริษัท รีบเดินเข้าไปอย่างรีบร้อน

จิ้นเฟิงเฉินเงยหน้าขึ้นไป"เป็นอะไรไป?"

"ซินหยู่ถูกคนซื้อไปแล้ว!"

"อะไร?" จิ้นเฟิงเฉินนึกว่าตัวเองได้ยินผิดไป

"มีคนแย่งซื้อซินหยู่ไปก่อนก้าวหนึ่งเสียแล้ว" จิ้นเฟิงเหราพูดย้ำออกไปใหม่อีกครั้ง

หัวคิ้วของจิ้นเฟิงเฉินได้ขมวดเข้าหากันแน่นขึ้นมาทันที"ใคร?"

"ฉันเคยถามไปแล้ว แต่คนที่รับผิดชอบของซินหยู่ก็ปิดปากเงียบ แต่ดูจากสีหน้าของเขาแล้วก็คงจะเป็นคู่แข่งของพวกเรา"

ตอนนี้คนที่ได้พุ่งเป้ามาที่จิ้นกรุ๊ปจากทุกหนทางก็มีเพียงแค่พวกซ่างกวนเชียนกับคริสมินเท่านั้น

จิ้นเฟิงเฉินยิ้มเย็นออกมา"เพียงแค่บริษัทเล็กๆบริษัทหนึ่งเท่านั้นเอง"

"แต่ว่านะพี่ชาย ซินหยู่มีการวิจัยเทคโนโลยีที่ใหม่ที่สุด ตอนนี้มันได้ตกไปอยู่ในมือของซ่างกวนเชียนกับคริสมิน"

จิ้นเฟิงเหราเพียงแค่รู้สึกว่ามีความคับแค้นใจสุมอยู่ในอก อยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก จุกอยู่จนเกิดความหวาดหวั่นไปหมด

กับซินหยู่แล้ว จิ้นกรุ๊ปนั้นเป็นบริษัทที่จะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน

ตอนนี้มาเกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้นมา ชิงซื้อไปก่อน ได้สร้างความวุ่นวายให้กับแผนในตอนนี้ของจิ้นกรุ๊ปไปหมด

"ไม่เป็นไร" จิ้นเฟิงเฉินไม่ได้กังวลเรื่องนี้เลย"เชื่อมั่นในนักวิจัยของพวกเราเอง พวกเขาเองก็ยอดเยี่ยมมากเหมือนกัน เชื่อว่าในการวิจัยด้านปัญญาประดิษฐ์มันก็จะต้องมีนวัตกรรมที่ก้าวหน้าใหม่ๆมา"

"แน่นอนว่าฉันจะต้องเชื่อนักวิจัยของพวกเราอยู่แล้ว แต่ก็เป็นเพียงแค่ความรู้สึกไม่ยินยอม" จิ้นเฟิงเหรายังคิดว่าไม่สามารถกล้ำกลืนความโกรธลงไปได้เลย"ตกลงแล้วพวกเขารู้ข่าวว่าพวกเราต้องการจะซื้อซินหยู่มาจากที่ไหนกัน?"

"คนที่รับผิดชอบซินหยู่ไม่ใช่คนที่ซื่อสัตย์อะไรนัก"

คำพูดเพียงประโยคเดียวของจิ้นเฟิงเฉินก็ได้อธิบายทุกอย่างออกมาจนหมด

"เชี้ย!" จิ้นเฟิงเหราอดไม่ได้ที่จะสบถคำหยาบออกมา"เขาได้ตอบรับและเซ็นสัญญาของพวกเราไปเรียบร้อยแล้ว แล้วหันหน้าไปขายบริษัทให้คนอื่นได้ยังไงกันล่ะ?"

"ไม่มีใครไปมีปัญหากับเงินหรอก" จิ้นเฟิงเฉินปิดเอกสารในมือลงไป เลิกตาขึ้นมองจิ้นเฟิงเหราที่มีใบหน้าโกรธจัดออกมา พลางแสยะริมฝีปากออกมา"เอาความโกรธในตอนนี้ของนายไปเปลี่ยนให้กลายเป็นแรงบันดาลใจในการจัดการกับพวกซ่างกวนเชียนดีกว่า"

จิ้นเฟิงเหราส่งเสียง"เหอะ" อย่างเยือกเย็นออกมา"พี่ชาย พี่วางใจเถอะ เรื่องจัดการกับพวกเขา ฉันจะรักษาความกระตือรือร้นที่ทะยานสูงอย่างนี้ไปให้ตลอด"

หางคิ้วของจิ้นเฟิงเฉินเลิกขึ้น"งั้นก็ดี"

......

"คุณว่าอะไรนะ? ซินหยู่ถูกคนอื่นซื้อไปแล้ว?!"

ซ่างกวนเชียนตื่นตัวจนลุกยืนขึ้นมา ดวงตาทั้งสองข้างมองจ้องคริสมิน

คริสมินพยักหน้าออกมา"อืม"

"ดีมากเลย! มันเยี่ยมไปเลย!" ซ่างกวนเชียนมีความสุขจนเงยหน้าขึ้นหัวเราะเสียงดังออกมา"จิ้นเฟิงเฉินเอ๋ยจิ้นเฟิงเฉิน นายก็มีวันนี้เหมือนกันนะ!"

เมื่อเทียบกับความตื่นตัวของเขาแล้ว คริสมินเห็นได้ชัดว่าสงบลงมากเลย ถึงขนาดที่ภายในจิตใจยังมีความกังวลอยู่บ้าง

ซ่างกวนเชียนดีใจเสร็จแล้ว ก็ได้สังเกตเห็นถึงความผิดปกติของเขา หัวคิ้วได้ขมวดเข้าหากัน"เป็นอะไรไปหรือเปล่า?"

"ไม่รู้ว่าบริษัทไหนซื้อซินหยู่ไป" คริสมินขมวดคิ้วออกมา"ตอนนี้ไม่มีข้อมูลอะไรหลุดออกมาเลย"

บริษัทนี้หลบอยู่ในมุมมืด มักจะทำให้ในใจของเขารู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง

ถ้าเหมือนกับพวกเขา ที่ถือว่าจิ้นกรุ๊ปเป็นศัตรูนั่นมันก็ยังถือว่าดีอยู่ เพราะถึงยังไงศัตรูของศัตรูก็คือมิตร

แต่ถ้าไม่ใช่ พวกเขาก็เพิ่มศัตรูมาคนหนึ่ง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!