"ร่วงอีกแล้ว ร่วงอีกแล้ว!"
มีเสียงตื่นเต้นดังลอยมาจากห้องทำงานของประธานซ่างกวนกรุ๊ป
มองดูหุ้นจิ้นกรุ๊ป บนแล็ปท็อบที่ล้วนเป็นสีเขียว ซ่างกวนเชียนก็หัวเราะจนไม่สามารถหยุดได้
เขารอวันนี้มานานแล้ว!
ก๊อกๆ !
ผู้ช่วยผลักประตูออก "ท่านประธานครับ คุณคริสมินมาแล้วครับ"
"เร็ว รีบเชิญเขาเข้ามา" ซ่างกวนเชียนรอแทบไม่ไหวที่จะแบ่งปันข่าวดีนี้ให้กับคริสมิน
คริสมินเข้าไป เห็นใบหน้าที่ตื่นเต้นของซ่างกวนเชียน ก็พอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
"คุณทำได้แค่นี้เองเหรอ" คริสมินเหลือบมองเขาอย่างเย็นชาด้วยหางตา และก็เดินไปนั่งลงที่โซฟา
"ผมมีความสามารถแค่นี้" ซ่างกวนเชียนเดินก้าวเท้ายาวเข้าไปนั่งลงตรงข้ามกับเขา "ความสุขของผมก็คือทำให้จิ้นเฟิงเฉินเจ็บปวด ขอเพียงเขาเจ็บปวดหนึ่งวินาที ผมก็จะมีความสุขหนึ่งวินาที"
คริสมินพยักหน้า "เรื่องวันนี้ก็สมควรที่จะมีความสุข ใครก็ไม่คาดคิดว่าจิ้นเฟิงเฉินที่ให้ความสำคัญโครงการขนาดนั้น กลับถูกคนอื่นแย่งไปเปิดตัวผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ก่อน"
"คุณคงไม่รู้ว่าตอนที่ผมได้ยินข่าวนี้ ผมตื่นเต้นมากแค่ไหน มีความรู้สึกว่าในที่สุดก็ได้ระบายความโกรธเสียที"
เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ ซ่างกวนเชียน"จุ๊ๆ " ส่ายหน้า "คริสมิน เพราะมีคุณ ถ้าไม่ใช่คุณ ผมก็คงไม่เห็นราคาหุ้นจิ้นกรุ๊ปร่วงตกอย่างนี้ เพียงแต่ว่าก่อนที่คุณจะทำอะไรปรึกษาผมก่อนจะได้ไหม"
เขาเสี่ยงทำแบบนี้ ถ้าหากว่าล้มเหลวขึ้นมา ไม่เพียงแต่บริษัทของตัวเขาเองที่เดือดร้อน ยังมีซ่างกวนกรุ๊ปอีก!
"ผม?" คริสมินหงุดหงิด "ผมทำอะไรเหรอ"
เวลานี้ ซ่างกวนเชียนเพิ่งจะสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ หุบรอยยิ้ม "หรือว่าไม่ใช่คุณที่เป็นคนจัดคนแทรกเข้าไปอยู่ในจิ้นกรุ๊ป"
คริสมินหัวเราะออกมา "บอกตรงๆ ผมไม่เคยคิดที่จะแทรกคนของผมเข้าไปอยู่ในจิ้นกรุ๊ป
"ไม่ใช่คุณแล้วจะเป็นใคร" ซ่างกวนเชียนใบหน้าเคร่งขรึมขึ้นมา
"ไม่ใช่คุณหรอกเหรอ" คริสมินจ้องมองเขา แล้วถามย้อนกลับ
ซ่างกวนเชียนรีบปฏิเสธทันที:"ไม่ใช่ผม"
"ไม่ใช่ทั้งคุณ และก็ไม่ใช่ทั้งผม อย่างนั้นเป็นใครกัน" คริสมินขมวดคิ้ว
ทั้งคู่ต่างเงียบ และต่างคนก็ครุ่นคิดว่าใครกันที่ก็ต้องการจัดการกับจิ้นกรุ๊ป
สักพักคริสมินได้เปิดปากกล่าว:"ก่อนหน้านี้ซินหยู่ถูกคนอื่นแย่งซื้อไป ครั้งนี้โครงการรั่วไหลอีกสองเรื่องนี้คงไม่ใช่เป็นฝีมือคนเดียวกันนะ"
ซ่างกวนเชียนครุ่นคิดอย่างตั้งใจ "อาจเป็นไปได้"
คริสมินหรี่ตาลง "เห็นทีแล้วเหมือนมีคนที่หมั่นไส้จิ้นเฟิงเฉินเช่นกัน"
"จิ้นเฟิงเฉินทำอะไรเด็ดเดี่ยว ไม่เห็นใจคน หลายปีมานี้ขัดใจคนจำนวนไม่น้อย เพียงแต่......"
ซ่างกวนเชียนคิดไม่ออกจริงๆ ว่าเป็นฝีมือใครกันแน่ที่มีชั้นเชิงเช่นนี้
พวกเขาคิดหนักมาโดยตลอดว่าจะจัดการอย่างไรกับจิ้นกรุ๊ป คนอื่นแค่ใช้กลอุบายเล็กๆ น้อยๆ ก็สามารถทำให้หุ้นของจิ้นกรุ๊ปร่วงตกหนักเช่นนี้
"คริสมิน คนคนนั้นจะเป็นเพื่อนของพวกเราไหม" ซ่างกวนเชียนกล่าวถาม
อีกฝ่ายมีชั้นเชิงที่เยี่ยมยอดเช่นนี้ ถ้าหากว่าสามารถร่วมมือกับพวกเขา อย่างนั้นการจะโค่นจิ้นกรุ๊ปก็เป็นเรื่องที่ไม่ยากแล้ว
"มีเพียงแต่สืบหาตัวอีกฝ่ายเจอ ถึงจะรู้ได้ว่าเป็นมิตรหรือศัตรู" คริสมินรู้สึกว่าเรื่องนี้จะยืดเยื้อต่อไปไม่ได้อีก "ผมกลับไปจะจัดคนไปสืบหาทันที"
ซ่างกวนเชียนมองเขาแล้วครุ่นคิด แสร้งพูดอย่างไม่ใส่ใจ :"คริสมิน อย่าลืมว่าพวกเราอยู่บนเรือลำเดียวกัน"
ความหมายก็คือ ห้ามปิดบังเขา หากเขาสืบได้ข้อมูลมา
"ฮ่าๆ ......" คริสมินหัวเราะออกมา "คุณวางใจได้เลย ผมไม่ลืมอย่างแน่นอน"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!